تبریک به دوستان عزیزم که عراق را به قصد البانی ترک کردند

انسان نباید از یک سوراخ دوبار گزیده شود
شاید درنگاه اول فکر کنید این نامردی هستش یا خیانت یا رفیق نیمه راه بودن ولی باید از خود پرسید ایا این فکرها که میکنم در رابطه با سران مجاهدین هم هست یا وقتی که به همه قضیه نگاه کنید میبیند که راستی اگر رفیق نیمه راه وخیانت ونامردی باشه پس چرا مارا تنها در اشرف ولیبرتی رها کردند چرا شخص مسعود قبل از درگیریهای امریکاه خبری ازش نیست چرا مریم ودیگر فرماندهان را به فرانسه فرستادن تازه جای شکرش هم باقی است ما حداقل چندسال بیشتر از اونها دوام اوردیم ودر تمام سختیها بودیم پس چرا خودشان نبودند میبینید که فقط در حق شما ظلم شده واین نه نامردی هست نه خیانت ونه رفیق نیمه راه بودن شما تا این نقطه به قولی که داده بودید عمل کردید این انها نیستن که عمل کنند نه شما
اولا ازاینکه از لیبرتی وکلا از عراق خلاص شدید خیلی خوشحالم وبرای همگی ارزوی موفقیت میکنم وبه خاطر این پیروزی یعنی پا گذاشتن به دنیای ازاد البته نه در البانی وزیر تشکیلات بلکه در اختیار خود و ورود به زندگی جدید که امکان ان در البانی بسیار زیاد است میخواستم از دوستانم بخواهم که خودتان ازادانه تصمیم بگیرید وبه دنیای ازاد پا بگذارید دوستان
عزیزی همچون
نوید لدونی
محمد محسنی
سعید داوری
مجتبی زرگر
حمیدرضا صنوبری
بیژن
محمد مهابادی
داریوش کریمی
محمدرضا رحیمی
بهروز فلاحی
محمدرضا ضابطی
ودیگر دوستانم میخواهم که از تشکیلات مجاهدین جدا شده وبه اختیار خود زندگی خود را بدونه اقا بالا سر را شروع کنند به امید ازادی همه دوستانم در تشکیلات
همایون کهزادی

خروج از نسخه موبایل