نجات یافتگان می خواهند به جای ” مرگ ” از ” زندگی ” سخن بگویند
با سلام و احترام حضور جناب آقای ادی راما نخست وزیر محترم آلبانی
احتراما لازم است در ابتدا به اطلاع برسانیم که کانون ایران قلم متشکل از کادرهای با سابقه ای بیش از بیست سال در سازمان مجاهدین خلق هستند که اکنون از این سازمان جدا شده و جزو منتقدین آن می باشند و در زمینه حقوق بشر فعالیت می کنند و برای نجات جان دوستان شان که در این سازمان و در کمپ لیبرتی در عراق گرفتار هستند مشغول فعالیت هستند.
هدف ما این است که سایر قربانیان و اعضای مجاهدین خلق بتوانند از زیر سایه کنترل فرقه ای و مغزشویی خارج شوند و قادر شوند که به همراه خانواده های خود زندگی جدیدی را آغاز کنند و به همین دلیل مایل هستیم از اقدام انساندوستانه جنابعالی و مردم آلبانی مبنی بر پذیرش اعضا سازمان مجاهدین خلق که گام نخست برای دور کردن این قربانیان از منطقه ناامن و خطرناکی مثل عراق می باشد، تشکر کنیم.
ما اعتقاد داریم که اقدام دولت شما قدم مثبتی برای حفظ جان این قربانیان و احترام به حقوق بشر می باشد، اما متاسفانه ما شاهد اخبار نگران کننده ای از اعضای ناراضی و سابق سازمان مجاهدین در تیرانا و کمپ های پناهندگی هستیم. ما مطلع شده ایم که مریم رجوی مستقر در فرانسه که رهبری فرقه مجاهدین را برعهده دارد، نمایندگان ارشد این سازمان را از پاریس روانه آلبانی کرده است تا باز به همان شیوه های مغزشویی جاری در اردوگاههای عراق اعضای سازمان را در کنترل خود داشته باشد. به موازات آن، همچنین رهبری سازمان مجاهدین از موقعیت پیش آمده سواستفاده کرده و در بین افرادی که به آلبانی فرستاده شده اند تعدادی از فرماندهان خود را برای کنترل تشکیلاتی افراد منتقد و ناراضی اعزام کرده است که لیست اسامی جداگانه ضمیمه ارسال خواهد شد.
روشن است که هنگامیکه این افراد بعد از سالیان طولانی پای به دنبای آزاد و کشور آلبانی می گذارند باید نخستین کار فراهم کردن شرایط ملاقات آنها با خانواده هایشان باشد. متاسفانه کمیساریای عالی پناهندگان حمایت محدودی از این پناهندگان می کند، اما خانواده هایشان می توانند از آنها پشتیبانی کنند به دلیل کمبود امکانات و عدم توانایی مالی در نزد پناهندگان و اعضای سابق، سازمان مجاهدین خلق بر روی آنها کنترل دارد و به آنها اجازه نمی دهد که زندگی مستقل خودشان را در پیش گیرند. آنها می خواهند سرگذشت دردناک خود را بیان کنند و از رنج هایی که سال ها بر آنها رفته است سخن بگویند. آنها می خواهند به جای ” مرگ ” از ” زندگی ” سخن بگویند.
فرقه مجاهدین خلق سابقه طولانی در نقض حقوق بشر دارد که در همین ارتباط توجه شما را به گزارش نهادهای بین المللی از جمله گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر در سال ۲۰۰۵ جلب می کنیم. در این گزارش تحت عنوان ” خروج ممنوع ” به بخش کوچکی از موارد گسترده نقض فاحش حقوق بشر اشاره گردیده است که به واقع باید آن را قطره ای از دریا دانست. در گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر که با افراد منتقد و جدا شده از سازمان مصاحبه شده است و به موارد قتل و شکنجه و زندانی کردن افراد ناراضی در سازمان مجاهدین اشاره شده است که در این رابطه اقای محمد حسین سبحانی یکی از افراد جدا شده از سازمان که دارای سابقه بیش از بیست سال در سازمان بوده است ولی بدلیل اینکه دیگر نمی خواست در این سازمان بماند به مدت هشت سال در زندان انفرادی سازمان و زندان ابوغریب در زمان صدام حسین زندانی بوده است و مورد انواع و اقسام شکنجه های روحی و جسمی قرار گرفته است.
http://www.hrw.org/legacy/backgrounder/mena/iran0505 /
همچنین توجه شما را در این رابطه به نوشته های اقای علی بخش افریننده که مدت زیادی نیست از این فرقه رهایی پیدا کرده و تحت عنوان ” دردهای من” در سایت پژواک منتشر شده،جلب می کنیم. ایشان در نوشته هایش به زندانی بودن و شکنجه شدن خودش و دیگر مخالفین سازمان در سال ۱۹۹۴ در زندانهای این سازمان بطور مفصل اشاره کرده است.
http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-67274.html
مطمئنا خانواده های این قربانیان و مردم ایران اقدامات انسانی و حقوق بشری شما در قبال فرزندانشان را در آلبانی هیچگاه فراموش نخواهند کرد. همچنین ما آمادگی داریم که اسامی اعضای ناراضی و کسانی که خواهان جدایی از سازمان مجاهدین خلق هستند و همچنین سایر مدارک و مستندات لازم ذکر شده در این نامه را در اختیار شما قرار بدهیم.
با احترام، کانون ایران قلم
۰۷٫۰۲٫۲۰۱۵
رونوشت به:
ـ وزیر کشور آلبانی
ـ دبیر کل سازمان ملل متحد
ـ سفیر ایالات متحده آمریکا در آلمان
ــ کلیه وزرای خارجه اتحادیه اروپا
ــ نمایندگان مرتبط
ــ دفتر نخست وزیر عراق
