فرقه رجوی بدلیل تروریست بودن، وطن فروشی، مزدوری برای صدام دیکتاتور، جاسوسی برای اجنبی و… در بین ایرانیان بسیار منفور است. این احساس تنها مختص ایرانیان داخل کشور نبوده بلکه تمامی ایرانیان و منجمله ایرانیان خارج از کشور نیز از این فرقه بیزارند و این امر آنچنان فرقه را به انزوا کشانده است که در برنامه های شان بدلیل عدم شرکت شهروندان ایرانی، شهروندان خارجی را و بخصوص کشورهای فقیر را با ترفندهای مختلف (که بارها و بارها خبرگزاری ها گوناگون افشا کرده اند) به جلسات خود می برند و سخنرانان جلسات شان هم نه افراد ایرانی بلکه مقامات غربی (آن هم از نوع «مسئولین سابق» و نه آنهایی که در حال حاضر مسئولیتی در دولت شان دارند) می‌باشند که با دریافت پول های کلان در مراسم آنها شرکت می کنند.
آخرین موردی که انزوای پرشکوه فرقه رجوی را به نمایش گذاشت مربوط به مرگ یکی از اعضای باصطلاح شورا به نام آندرانیک آساطوریان می باشد که چند روز قبل درگذشت. با توجه به اینکه نامبرده از سال 1356 در لس آنجلس بوده و قبل از گرفتار شدن در دام رجوی ها با خوانندگان لس آنجلسی همکاری داشته است، سایت بی بی سی مطلبی در مورد وی درج کرده و در قسمتی از این مطلب به این موضوع گواهی می دهد که وی بعد از همراه شدن با فرقه تروریستی رجوی از سوی تمام ایرانیان طرد شده و در انزوا به سر می برده است. در مطلب بی بی سی به نقل از یکی از آهنگسازان مقیم لس آنجلس به نام فرید زولاند چنین آمده است:
"شبی در آوریل ۲۰۰۸ زمانی که برای یک پروژه هنری در لس‌آنجلس، [ آندرانیک ] مرا صمیمانه یاری می‌داد از او عذرخواهی کردم که مایه زحمت او شده‌ام. او گفت: "من باید از شما تشکر کنم که آمدید و مرا از تنهایی درآوردید. اگر نبودید الان من چه کاری داشتم که انجام دهم؟" من بدون اندیشیدن، کودکانه پاسخ دادم: "خب آهنگ می‌ساختید!" و آندو با تمام اندوهی که در دل داشت خندید "
این است سرنوشت رجوی ها و فرقه تروریستی شان که روزی برای فریب مردم کلمه «خلق» از دهان شان نمی افتاد ولی امروز نه یک قشر و یا یک گروه خاص، بلکه تمام مردم ایران آنها را وطن فروش و خائن می شمارند و از خود طردشان کرده اند.
از قدیم گفتند همان را درو خواهی کرد که می کاری. و حالا این انزوا حاصل بیش از سه دهه ریا، تزویر، ترور، مزدوری و وطن فروشی رجوی ها در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی و… کشور ماست.