روز گذشته آقای جهانگیر شعبانی برادر منصورشعبانی عضو رها شده ازچنگال رجوی مقیم آلبانی به اتفاق همسر و خواهران خود بنامهای مهرانگیز و روح انگیز در دفترانجمن نجات با مسول انجمن دیدار و ملاقات صمیمانه ای داشتند.
دراین دیدار دوستانه و خانوادگی آنان ضمن درخواست تسهیلاتی مبنی بربازگشت عزیزشان به خاک وطن وآغوش گرم خانواده وآغازی برپایان چشم انتظاری خود خصوصا مادر دردمندشان افزودند: " برادرمان منصوردردوران دفاع مقدس به اسارت دشمن درآمد وآنگاه بی آنکه بفهمد و بداند گرفتار فرقه مافیایی رجوی شد و سالیان دراسارت رجوی ازخانه و کاشانه خود به دورماند وموجبات ناراحتی شدید ما را فراهم کرد. طی چند سال گذشته هرچند بمنظورملاقات با منصور و رهایی ایشان ازچنگال رجوی به دفعات به عراق ناامن واشرف سابق با مشقات زیاد طی طریق کردیم ولی متاسفانه نه تنها قادربه ملاقات عزیز دربندمان نشدیم بلکه ازجانب گماشته های رجوی آزارواذیت شدیم وتهمت وافترا شنیدیم وچوب وچماق خوردیم. تا اینکه خدا برما منت گذاشت وتقریبا بهار1392 بود که جگرگوشه مان منصور بطور ناباورانه ای با ما تماس تلفنی برقرارکرد وبا شادمانی تمام گفت من ازآلبانی وبدورازکنترل دارودسته وجماعت رجوی دارم با شما صحبت میکنم وباید بگویم که دلم برای یکایک شما خیلی تنگ شده است وآرزو دارم درآینده ای نزدیک شمایان را درآغوش بفشارم."
آقای جهانگیرشعبانی که شدیدا متاثرشده بود با حالتی بغض آلود ادامه دادند: " آقای پوراحمد بخوبی واقفم که شما احساس من وخانواده ام را درک می کنید. درآن تماس رویایی وقتی صدای منصوررا شنیدم به واقع زبانم قاصرازبیان حالات من است.شدیدا خوشحال وشادمان شدم وبه وی تبریک گفتم وازراه دورصورت ماهش را بوسیدم وسریعا خبرمسرت بخش حضورمنصوردرکشورآلبانی را به اطلاع سایراعضای خانواده خصوصا مادرچشم انتظارم رساندم. ازآن پس تا این تاریخ مدام با منصورارتباط تلفنی وتصویری داریم والان به اتفاق خواهرانم به نزد شما آمدم و عاجزانه تمنا دارم تا درمسیربازگشت منصوربه خاک زیبای وطن وکانون گرم خانواده ام هرآنچه درتوان تان است کمکارمان باشید وبواسطه الطاف الهی وتوجه مسولین وخادمین امنیتی کشور آرزوی مان را برآورده کنید."
متقابلا مسول انجمن نجات گیلان ضمن شادباش وتهنیت به این خانواده دردمند وچشم انتظارازبابت جدایی عزیزشان ازقلعه الموت رجوی درخصوص بازگشت ایشان به وطن وآغوش خانواده قول مساعدت دادند.
