نامه سرگشاده خانواده های مازندران به دبیرکل سازمان ملل متحد و نماینده ویژه حقوق بشر

عالیجنابان بان کی مون دبیر کل ملل متحد و احمد شهید نماینده ویژه حقوق بشر
ما خانواده های اعضای گرفتار استان مازندران در فرقه رجوی در عراق از شما درخواست کمک داریم.
ما خانواده ها فرزندی و یا پدر و مادری در بند رجوی داریم که بعضا بیش از 25 سال است که از دیدار با آنان محروم هستیم.
اکنون چیزی که ما را نگران کرده سران فرقه در تبلیغات شان عنوان می کنند تعدادی از خانواده ها برای ملاقات به کمپ لیبرتی رفتند البته این کار که سالیان ما به دنبال آن بودیم خبر بسیار خوشحال کننده ای می باشد ولی چیزی که ما را بسیار نگران کرده است نمونه همین تبلیغات کور سران فرقه در مورد ملاقات می باشد که قبلا شاهد بودیم که چگونه تعدادی از اعضای فرقه به دستور رجوی کشته شدند.
مگر درخواست ما خانواده ها از مجامع بین المللی و شخص شما چیست؟
چرا این همه سال به درخواست ما توجهی نمی شود؟
ما فقط می خواهیم که ملاقاتی با عزیزان خود داشته باشیم این حق طبیعی و اولیه ما می باشد که رهبران فرقه از آن فرار می کنند.
چرا رهبران فرقه از قوانین وضع شده از طرف مجامع بین المللی توجه ای ندارند و کار خودشان را انجام می دهند؟
مگر شما شاهد نبودید که به مدت چند سال پشت درب اسارتگاه اشرف در عراق گرما و سرما و شرایط سخت را تحمل نمودیم اما رهبران فرقه با قلاب سنگ و تکه های آهن از ما پذیرایی نمودند؟ و تعدادی از ما مجروح شده و تعدادی هم به دلیل فشارهای عصبی و روحی فوت نمودند؟
در هیچ کجای جهان دیدار پدر و مادر با فرزندان خویش نفی نمی شود پس چرا فرقه رجوی باعث جدایی ما از فرزندانمان شده و اجازه ملاقات را به ما نمی دهند و آنها را در اسارت و چنبره خود گرفتار نموده اند.
از شما درخواست داریم که در این مورد دخالت نموده تا شرایط برای ملاقات فراهم شود و آنان بتوانند در محیطی بدور از تشکیلات فرقه برای زندگی خود تصمیم بگیرند
با تشکر جمعی از خانواده های استان مازندران
رونوشت به:
– دفتر سازمان ملل
– دفتر حقوق بشر
– کمیسیاریا عالی پناهندگی