منابع متعددی ذکر کرده‌اند که صهیونیستها تمایل داشتند برای منحرف کردن اذهان عمومی از جنایات رژیم اشغالگر قدس در غزه و سایر مشکلاتی که داشتند دست به بحران سازی بزنند که بهترین سوژه برای این کار ایران بود و لذا بحران هسته‌ای ایران در دستور کار سران این رژیم غاصب و جنگ طلبان آمریکائی قرار گرفت.
برای این منظور رژیم صهیونیستی اصرار داشت که خود یا آمریکا شروع کننده نباشند؛ چون از ابتدا موضوع را به زیر علامت سؤال میبرد و لذا خواستند که این موضوع از جانب یک نیروی ایرانی استارت بخورد و بعد آنها دنباله‌اش را بگیرند. از این رو به سلطنت طلبان مراجعه کردند ولی آنان اقدام به چنین خیانت آشکاری علیه منافع ملی خود را نپذیرفتند. چرا که نمیخواستند وجهه نداشته خود را نزد مردم سیاه تر از قبل نشان دهند. گزینه بعدی مجاهدین بودند که کاملا از این موضوع استقبال کردند و متعاقبا کنفرانس مطبوعاتی علیرضا جعفر زاده با اطلاعات داده شده از جانب اسرائیل در واشنگتن برگزار شد و اتفاقات دنباله دار در خصوص برنامه هسته‌ای ایران کلید خورد. برخی منابع موثق این موضوع عبارتند از:
۱) مجله سیاسی معتبر و وزین نیویورکر در ۶ مارس ۲۰۰۶ با عنوان “تبعیدیان” نوشته کونی بروک
۲) کتاب جامع و تحلیلی هدف ایران در سال ۲۰۰۶ نوشته اسکات ریتر بازرس تسلیحاتی ملل متحد در عراق
۳) کتاب بحران ساختگی در سال ۲۰۱۳ نوشته گرت پورتر محقق و نویسنده برجسته آمریکائی
۴) مقاله سیمور هرش محقق و ژورنالیست معروف در نیویورکر با عنوان “مردان ما در ایران” که معتبرترین منبع در این رابطه است.
اعتبار این منابع که همگی متخصصین معتبر در این امور هستند قطعا از سخنرانان و حامیان اجاره‌ای فرقه تروریستی مجاهدین، که از قضا هیچکدام در امر تحقیق و خبر هیچ کاری نکرده و فقط مطالب داده شده از جانب لابی صهیونیستی و گروه تروریستی رجوی را تکرار کرده‌اند، بیشتر و بالاتر است.
این موضوع دیگر جای تردید ندارد و دقیقا تأیید جرج بوش از این سازمان در این رابطه هم نشان میدهد که آنها از قبل هماهنگ بوده‌اند و رئیس جمهور سابق آمریکا عمد داشت تا آغاز کننده بحران را یک نیروی ایرانی جلوه بدهد. البته در بحران سازی علیه ایران نقش کوچکی در شروع قضیه به مجاهدین داده شد و بعدا گروه از اصل ماجرا کنار گذاشته شد. اما رجوی همچنان تلاش فراوان می‌کرد تا خود را در بازی نگاه دارد که منجر به دادن اطلاعات غلطی شد که نهایتا ارگان های امنیتی و اطلاعاتی آمریکا هم مجبور به تکذیب آنها شدند. این موضوع در کتاب گرت پورتر ذکر شده است.