روزنامۀ مستقل فلسطینی «المنار» چاپ بیت المقدس در مقاله ای به قلم حاتم استانبولی روزنامه نگاری که در میان سیاهی لشکر خارجی از عربهای برده شده به شوی مریم رجوی در ویلپن پاریس روز ۱۳ ژوئن گذشته حضور داشته و خود از نزدیک شاهد ترکیب شرکت کنندگان و سخنرانان و ماهیتها و جهت گیریهای جنگ طلبانه و ضد خلقی آنها بویژه شرکت شخصیتها و مقامات سابق آمریکایی حامی اسرائیل و ضد مبارزات مردم فلسطین و عدم حضور ایرانیان و شخصیتهای ایرانی بوده است به تحلیل وضعیت کنونی فرقۀ رجوی و شوی سالانه اش در فرانسه پرداخته است. ترجمۀ فارسی مقالۀ مذکور را از آنجا که تشخیص و برداشت یک خارجی حاضر در این برنامه می باشد و از این نظر اهمیت دارد در زیر بخوانید:
مجاهدین خلق از اپوزیسیون مسلح تا آلت دست مسلح!
روزنامۀ مستقل فلسطینی «المنار» چاپ بیت المقدس
ترجمۀ قربانعلی حسین نژاد عضو قدیمی و مترجم ارشد جدا شدۀ بخش روابط خارجی سازمان مجاهدین
به قلم: حاتم استانبولی
در فاصله ای نه چندان دور از برج ایفل گردهمایی سالانۀ سازمان مجاهدین خلق ایران برگزار شد. امسال آنچه توجه را جلب می کرد میزان اهمیتی بود که راستهای آمریکایی و اروپایی به این گردهمایی داده بودند راستهایی که در رأسشان مثلث تام ریج (عضو شورای امنیت ملی آمریکا در زمان بوش پسر)، رودی جولیانی (شهردار سابق نیویورک و کاندیدای ریاست جمهوری از حزب جمهوریخواه) و سفیر سابق جان بولتون (معروف به دشمنی اش با آرمان اعراب و حمایتش از اسرائیل) قرار داشتند. هیأتهای اروپایی هم از هیأت آمریکایی عقب نماندند.
مریم رجوی از پاریس برای رفتن به آمریکا دعوت شد تا در کنگرۀ آمریکا سخنرانی کند، همچنین او دعوتی از هیأت انگلیسی برای سخنرانی در مجلس عوام انگلستان دریافت کرد.
یک هیأت پارلمانی عربی نیز در این گردهمایی حاضر بود. یک نمایندۀ زن پارلمان از فراکسیون الفتح در این گردهمایی سخنرانی کرد که طی آن حمایت خودش از مجاهدین خلق علیه حاکمیت آخوندها را اعلام کرد. وی همچنین اعلام کرد که جنبش الفتح از ائتلاف عربی علیه یمن حمایت می کند. صحبتهای او در این جلسه پیرامون جنایات اشغالگران اسرائیلی بعضی ها را خوش نیامد.
سپس یک عضو پارلمان اردن به سخنرانی پرداخت. وی اعلام کرد که حامل نامه ای با امضای پنجاه نمایندۀ پارلمان اردن می باشد که آنها در آن نامه موضع خودشان علیه سیاستهای ایران را اعلام کرده اند سیاستهایی که خطر بزرگی برای مردم اردن می باشد.
نمایندۀ پارلمان مصر را که به این کنفرانس دعوت شده بود نگذاشتند سخنرانی کند و وقت او را به خانم مریم رجوی دادند که سخنرانی خودش را با یک دور حرکتهای نمایشی آغاز کرد. وی در سخنرانی خود تأکید کرد که ایران مستقلی که او می خواهد یک ایران دموکراتیک خالی از سلاحهای اتمی است. وی موافقت خودش با شروط اعلام شده توسط هیأتهای آمریکایی و انگلیسی را اعلام نمود.
جان مک کین سناتور آمریکایی مهمان افتخاری این جشنواره بود که در یک پیام ویدئویی دشمنی خودش با ایران را پنهان نکرد و حمایت خود از مجاهدین خلق را اعلام نمود.
رودی جولیانی نیز از مجاهدین خلق به علت اینکه آمریکا آنها را به مدت دهها سال در لیست تروریستی قرار داده بود عذرخواهی کرد.
همۀ هیأتهای دیگر نیز همین صحبتها را تکرار کردند.
حضور خلیجیها در این جشنواره با رنگ آبی مشخص شده بود رنگی که ویژگی سالن جشنواره شده بود زیرا سازمان مجاهدین خلق امسال رنگ پرچمش و آرمش را یعنی رنگ پرچمی را که آرم سازمان در وسط آن قرار دارد از زرد به آبی [رنگ رسمی دولتی عربستان و دیگر کشورهای خلیج- م] تغییر داده و تمام سالن به رنگ آبی در آمده بود بطوریکه گاهی احساس می کردی در یک جشنوارۀ حزب جریان آیندۀ لبنان قرار داری. [تیار المسقبل اللبنانی پایه گذاری شده توسط رفیق الحریری نخست وزیر مقتول لبنان که اصالتا اهل عربستان و مورد حمایت سعودیها بود و رنگ پرچم آنها نیز آبی می باشد – م].
در برنامۀ امسال روشن بود که سازمان مجاهدین خلق دیگر سازمان اپوزیسیون مسلح علیه رژیم ایران نیست بلکه به ابزار یا آلت دست مسلح برای سرنگون کردن رژیم ایران تبدیل شده است و این را به خوبی می شد از همۀ سخنرانیها دریافت چرا که همۀ سخنرانان اعلام می کردند که آنها مخالف گفتگوها در مورد برنامۀ هسته ای ایران می باشند و می گفتند که نباید با این رژیم گفتگو کرد بلکه باید برای سرنگون کردن آن اقدام نمود. این کاملا در صحبتهای هیأت آمریکایی بویژه در سخنرانی تام ریج و رودی جولیانی روشن بود. رودی جولیانی به روشنی گفت که عملیات سرنگونی رژیم آخوندی ایران هم اکنون از همین سالن شروع شده است!..
اینها در مورد حضور رسمی دعوتی و سخنرانیهایی بود که همگی بر ضرورت سرنگون کردن رژیم ایران متمرکز بودند. اما در مورد حضور مردمی باید گفت کاملا روشن بود که ایرانیان در این جشنوارۀ اپوزیسیون ایران غایب بودند و هشتاد درصد حاضران نه ایرانی و نه حتی عرب بلکه دانشجویان دانشگاههای اروپا بویژه از لهستان و فرانسه و انگلستان بودند که از دو جنبه باید روی این موضوع اندیشید: یکی اینکه توجه و اقدام برگزار کنندگان جشنواره به آوردن دانشجویان دانشگاههای اروپا تنها برای پرکردن صندلیها نبود بلکه همچنین به منظور آماده کردن افکار عمومی برای هر اقدام در آینده جهت سرنگون کردن قهرآمیز رژیم ایران بود و این احتمال مطرح هم هست چرا که در صورت پیروزی جمهوریخواهان در انتخابات آیندۀ ریاست جمهوری آمریکا احتمال این امر می رود و این کاملا از حرفهای جنگ طلبان آمریکایی در این برنامه و ابراز دشمنی آنها با سوریه و حزب الله و مقاومت فلسطین و ایران روشن بود.
هر کس که در این گردهمایی یا جشنواره از لحاظ ترکیب حاضران و سخنرانیها و برنامه ریزی و کارگردانی آن دقت کند می فهمد که سازمان مجاهدین خلق دیگر استراتژی جدید خودش را مشخص کرده و انتخابش را کرده است یعنی دیگر یک سازمان ایرانی مسلح اپوزیسیون رژیم نیست بلکه به ابزاری یا آلت دستی در سیاستهای جمهوریخواهان آمریکا برای سرنگون کردن رژیم ایران در صورت پیروزی آنان در انتخابات آیندۀ ریاست جمهوری آمریکا تبدیل شده است و این امر بازتاب خودش را در داخل این سازمان و بدنۀ آن خواهد داشت چرا که بسیاری از کادرهای این سازمان در داخل آن همچنان ضد سیاستهای آمریکا هستند و می دانند که وضعیت قرارگاه اشرف در عراق نتیجۀ سیاستهای آمریکا بود و تصمیم ادامۀ محاصره و نگهداری آنها در عراق هم یک تصمیم آمریکایی است چرا که عراق همچنان در بند هفتم سازمان ملل قرار دارد و تصمیم نهایی در مورد آن نیز در دست آمریکا می باشد و سیاست آمریکا مبتنی بر دادن نقش و جایگاه ویژه ای به مریم رجوی است تا این سازمان را شقه کند.
از سوی دیگر هر ناظر آگاهی با دیدن این برنامه درمی یابد که تمامی جبهۀ حامی آمریکا و سیاستهایش در منطقه اعم از دولتیها یا اپوزیسیونها در داخل این سالن جمع شده بودند و طرف متحد کنندۀ همۀ آنان نیز جمهوریخواهان آمریکا می باشند.
کسی که می گوید جمهوریخواهان بعد از اشغال عراق دیگر دیدگاهی آینده نگرانه یا چشم اندازی برای آینده ندارند در توهم به سر می برد زیرا طرح و نقشۀ جمهوریخواهان روز به روز با کارهایشان و تلاشهایشان برای بهره برداری از همۀ ابزارها و آلت دستها و در آوردن آنها در خدمت طرح و برنامه شان روشن تر می شود طرح و برنامه ای که هدف از آن تجزیه و تکه تکه کردن منطقه و ایجاد ساختارهای فرقه ای درگیر و برانداختن هر ساختار دولتی ملی فراگیر و تغییر نقشۀ ژئو پلیتیک منطقه می باشد تا اسرائیل و متحدین آمریکا در منطقه بتوانند به اهدافشان رسیده و اهداف آمریکا را هم در منطقه علیه منافع خلقهای آن از جمله علیه خلق فلسطین محقق سازند.
مقالۀ روزنامۀ مستقل فلسطینی در مورد شوی مریم رجوی در ویلپن پاریس
