“هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید” پاسخ محمدجواد ظریف در اجلاس سران دیپلماسی ایران و شش کشور دیگر در وین اتریش بود که در مقابل فدریکا موگرینی که او تهدید کرده بود، پس به خانه هایمان برگردیم، و جواب محمدجواد ظریف، در ردیف همان گفته های تاریخی که قبل تر از محمد مصدق نیز در دفاع از استقلال ایران و ایرانی، به یاد داریم. در اجلاس هفته گذشته حتی یک دیپلمات روسیه روایت می کند که محمد جواد ظریف سر فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، داد زده و در مقابل زیاده خواهی او و همتایان دیگرش، از حقوق مردم و کشور ایران دفاع کرده است که این امر علیرغم ظاهر مذمومش آنچنان مایه غرور ایرانی ها شده که حتی مهدی کوچک زاده، از نمایندگان اصولگرای مجلس و مخالفین تیم مذاکره کننده که قبل تر محمدجواد ظریف را در صحن مجلس شورای اسلامی خائن خوانده بود و متقابلاً جواب محکمی شنیده بود، پس از شنیدن لحن و پیام وزیر خارجه در وین، در صفحه اینستاگرام خود با انتشار تصاویری از وی، تقدیر به عمل آورده است.
موضوع ایران و تیم مذاکره کننده و پافشاری وزیرخارجه دولت حسن روحانی، آنچنان داغ و نقل محافل خبری جهان شده که هفته گذشته سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم، عبدالباری عطوان، در سرمقاله خود سران کشورهای عربی را مخاطب قرار داده و از آنان خواست تا از مقاومت و ایستادگی تیم مذاکره کننده ایرانی در مقابل زیاده خواهیهای غرب، درس بگیرند. ایشان در آخر مقاله خود همچنین یادآور شد که ایران تنهاست و در مقابل، شش کشور دیگر حضور دارند و حتی کشوری که وزیر خارجه اش لوران فابیوس، افراطی و طرفدار اسراییل است.
واقعیت همین است. کم است و زیاد نیست. نمایندگان کشورهایی که در مقابل تیم مذاکره کننده ایرانی نشسته اند، جملگی ضمن این که ناچارند منافع کشورهای خود را مد نظر داشته باشند، همچنین کسانی چون لوران فابیوس، به خاطر مشکلات اقتصادی و مشکلات دیگر فرانسه، خواهان آنند که مصالح و منافع کشورهای دیگر مانند اسراییل و عربستان و دیگران را در مذاکرات مابین ایران و گروه ۵+۱ لحاظ کنند. این امور و امورات دیگری چون تحریم و تحریم تسلیحاتی و حمایت از تروریسم و حمایت از دشمنان ایران، دیگر توافق نیست بلکه زیاده خواهی و کج فهمی است.
با آنچه که اندکی از حریفان مقابل و خواست های ناحق شان در مقابل تیم مذاکره کننده ایرانی، شمرده شد، مخالفین داخلی نیز جای بسی تاسف است. فرقه مجاهدین که ظاهراً ایرانی هستند و همچنان آتش بیار معرکه و طرفدار تحریم و جنگ و بر هم خوردن توافقات مابین ایران و سایر کشورهای مذاکره کننده هستند.
این گروه که سالهاست آشکار و در نهان، همه هم و غم و سعی و تلاش خود را می کند تا بر توافقات اتمی تاثیر بگذارد و یا بر هم بزند، از هیچ چیز و هیچ کس و هیچ پیامی، درس نمی گیرد و به کرات ایرانی بودنش را زیر سئوال برده است.
جالب اینجاست، چند روز پیش فردی به اسم محمود نیشابوری که اخیراً سنگ سمیه محمدی و دایه مهربان تر از مادر را به سینه می زند، در ایمیلی به کانون سیاسی ـ فرهنگی ایران فانوس، ادعا کرد که شماها، منظور اعضای جداشده، ایرانی نیستید!
لابد اگر ما ایرانی نیستیم، شما که هستید، بفرمایید تنها یک مورد از سهم و فاکت ایرانی بودن تان را در دعواهای جنگی و سیاسی و اقتصادی ایران و کشورهای دیگر، نمونه بیاورید، تا جدا از زبان و شناسنامه، مردم ایران بفهمند که شما نیز ایرانی هستید.
مثلاً اگر وزیر خارجه ایران سر یک وزیر و نماینده زیاده خواه غربی، داد زد و این ربطی به مسایل شخصی ندارد بلکه تماماً به موضوع تحریم و جنگ و امنیت و پیشرفت ایران و منطقه ربط دارد، آیا شما که طی سالهای زیاد با طبقات مختلف کشورهای عربی و غربی، ارتباط داشتید، کجا سر کسی داد زده و از منافع مردم و آب و خاک ایرانی، دفاع کرده اید؟ آیا نزد محافل و قدرتهای عربی و اسراییلی نشستید، جز دادن اطلاعات و گرفتن پول و تشویق آنان به تحریم و جنگ، چه حرف دیگری مابین تان گفته و شنیده شد؟ آیا در محافل غربی، از کوچک و بزرگ، سابق و جدید، وقتی حرف می زنید و شعار می دهید، جز در راستای تحریم و جنگ و تعامل با خواسته های ناحق و زیاده خواهیهای آنان، چه حرف و حرکتی از خود نشان داده اید؟ آیا این همه سال که از کشورهای عربی و اسراییل و غربی، ارتزاق کردید و احیاناً جایی تضاد منافع مابین شما و آنان بود و یا تضاد منافع مابین ایران و آنان بود، صدایتان در آمده است یا با سکوت تان، سازش کار کرده و با عدم تقابل تان، خواستید نان تان آجر نشود؟ شما کجا از منافع مردم ایران در مقابل خارجی، دفاع کرده و داد زده اید؟ در عراق با صدام حسین نخل می کارید، در مقابل آمریکا دامن می پوشید و در مقابل فرانسه و اسراییل، پیشاپیش اطلاعات می دهید و مشاوره می دهید و آن کار دیگر می کنید. شما وقتی حتی از منافع حقیر خودتان در مقابل بعضی از کشورهای عربی و غربی، دفاع نمی کنید، چه انتظاری است که از منافع مردم ایران دفاع کنید؟!
در مقابل همه تمکین و تملقهایی که در خارج از ایران دارید، چرا، جایی هم صدایتان در می آید و داد می زنید و حتی فریاد هم بر می آورید. آنجا که صدای یکی از قربانیان فرقه بلند می شود و حق انسانی و سیاسی خود را مبنی بر ملاقات خانواده اش طلب می کند، آن گاه است که رگ غیرت تان به جوش آمده و لاجرم از بالا تا پایین همه نویسنده و شاعر و انقلابی می شوید و کتاب و مقاله می نویسید.
از قدیم گفته اند، سگ خانه که از سگ همسایه آبستن شود، دیگر به درد نگهبانی و حراست از خانه نمی خورد.
شما سر چه کسی داد زده اید؟!
