مریم قجر، خوره دوربین و خودنمائی؟!

اخیرا مریم قجر مصاحبه ای با خبرگزاری الوطن و الجزیره انجام داده البته مصاحبه های این چنینی از او کم نیست و جای تعجب هم ندارد،  اما غلو کردن این عروسک متوهم جای تعجب دارد.
در همین رابطه چهاربیت شعر طنز وصف حال مریم قجر هست تا بپردازیم به کل ماجرا.
مریم ای عروسک خوش خط و خال               ژست و فیگور کم بگیردر این مجال               
آنچه نیستی بر زبان هرگز میار                     با مسعود جانت بگو کردی چکار
 خوش نشینی و بلند پروازیت                        لابی های غربی ات هم مهره های بازی ات
علی ایحال،  سخن بسیار است                       آنچه می ماند و بر دل نشیند کمیاب است         
این خانم مریم قجر که ضعف دوربین و انعکاس از خودش را دارد ظاهرا در این باتلاق خودش را بدجوری فرو برده است که دیگر حتی متوجه هم نمی شود این همه سوز و گداز و ادعای بی مصرف بازخوردی ندارد. او در هر دو مصاحبه به نکاتی اشاره کرده که خوب است کمی برای ببیندگان توضیح داده شود ایشان مدعی شده که شورای ملی به اصطلاح مقاومت 500عضو دارد منظور وی آن است که در خارج کشور تمامی گروههای مخالف ایران شورایی بنام مقاومت تشکیل دادند و همه گروهها در این شورا نماینده دارند ولی وقتی بررسی دقیق می کنیم می بینیم تمام نفرات عضو این شورا از گروه مجاهدین بوده و عملا سایر گروهها در آن سهمی ندارند که همین مساله نیز نشان از تمامیت خواهی مجاهدین دارد. وقتی می گوئیم شورا یعنی افراد سایر گروهها و شخصیت های سیاسی که یا انفرادی و یا گروهی یک نماینده در این شورا داشته باشند حال خانم قجر مگر تمام افرادی که خارج از مجاهدین هستند تعدادشان از انگشتان دست بیشتر می شود. بنابراین مابقی ارقام داده شده می شود اعضای خود مجاهدین که با دادن عنوان دکتر یا مهندس و یا مبارز سیاسی عضو این شورا می باشد. تازه بگذریم از اینکه همین تعداد نفراتی که تعداشان از انگشتان دست بیشتر نمی شود در خارج کشور زندگی عادی خود را دارند و نه در مجامع  خارجی اسم و رسمی دارند و نه قبلا مخالف نظام بوده اند.  این بزرگ نمائی و آمار و ارقام را چند برابر کردن یکی از شگردهای این سازمان است. موضوع بعد چه کسانی در داخل ایران از این سازمان که خود را به روز  آلترناتیو می نامد استقبال کرده است،  فقط خود این جماعت مدعی این حرف هستند. بحث دیگر می گویند انتخابات آزاد اول باید پرسید مگر شما در صحنه سیاسی ایران جایگاهی دارید و به حساب می آئید که شما را در نظر بگیرند.  لازم به ذکر است باید یادآور شد به رجوی که آیا حضور چشمگیر ملت در راهپیمائی ها و تظاهرات ها را ندیده اید کسی این افراد را که به زور وادار نکرده است پس هم چنان نظام از حمایت مردم برخوردار است هر چند انتقادی هم باشد ولی مردمی هستند همراه و موافق نظام،  بنابراین اساسا اگر هر جناح و یا جریان سیاسی دیگری حتی این اجازه را بدهند که رای گیری به صورت آزاد باشد قطعا شما جایگاهی ندارید.
خانم رجوی در محوری دیگر از شرکت زنان در سطوح رهبری صحبت کردند که آنهم بر همگان واضح است منظور چیست،  به خدمت گرفتن زنان نگون بخت برای حوض های رهائی و چشم و گوش بسته غلام حلقه بگوش شما بودن آن هم با دادن مسئولیت های کاذب.
لازم به یادآوری نیست فاکتهای دیگر را بگوییم حالا از مریم قجر می خواهم کمی با واقعیت برخورد منصفانه تری داشته باشد. اگر می گوئی تا حال غرب سیاست مماشات و طرفدارانه ای به ایران نشان داده لطف کنید نکاتی را بیان کنید و استدلال بیاورید ولی اگر منظورتان این است که غرب و تمام کسانی که شما را ساپورت می کنند به حرف شما گوش دهند و وارد بازی شما شوند و در نهایت  جنگ را می خواهید و ایران را دو دستی تقدیم مبارکتان کنند محاسبه غلطی است. چرا که ایران کشوری نیست که نادیده گرفته شود در منطقه و به لحاظ ژئوپلتیک  و این را خود غربیه ها به زبان بی زبانی بارها اعلام کرده اند. اگر ایران نمی بود در منطقه کسی جلوی بنیاد گرائی و تروریست را نمی توانست  مهار کند و قطعا ایران وزنه اساسی در تعادل قوا و امنیت منطقه می باشد. دوم اینکه شما که نهایت تلاش خود را برای بی ثبات نشان دادن ایران کرده اید و گاها از امپریالیزم و صهیونیسم هم پیشی گرفتید. بطور مثال در بحث توافق هسته ای ظاهرا1+5 بود ولی تمام قدرت ها و ارگانهای صاحب نفوذ شرکت داشتند و ایران یک تنه ولی دیدید که باید به خواسته ملت ایران احترام بگذارند و علی رغم تمام مخالفت های غرب باز هم مذاکره را تنها راه می دانستند نه بخاطر امتیاز دادن بلکه ترس از عواقب بعدی.  پس بهتر است در صحبت هایتان تعمق بیشتری داشته باشید و احساسی بر خورد نکنید. پیامبر (ص)می فرماید قبل از اینکه صحبت کنی و حرف از دهانت در آید دو بار فکر کن و خودمانی این یعنی حرف دهانت را مزه مزه کن در ادامه گفتید ما کمک مالی نمی خواهیم مانع ما کسی نشود. کسی هم مانع شما نیست چرا چون نیرویی که قدرت و توان مقابله داشته باشد شما نیستید ولی این امر بر شما مشتبه شده که البته  آثار آن را هم طی این چند سال دیده اید.  این لقمه بزرگتر از دهان شما می باشد.