خانواده های دردمند و رنجکشیده افراد اسیر در چنگال رجوی در اردوگاه لیبرتی در عراق، در دیدار با مقامات ملل متحد در بغداد، با یک دروغ شاخدار مواجه شدند.
مقامات محلی ملل متحد از قول سازمان مجاهدین خلق مدعی گردیدند که اعضای فرقه رجوی در اردوگاه لیبرتی همگی با نام و عکس و مشخصات اصلی دارای پروفایل شخصی در فیس بوک بوده و خانواده ها میتوانند به راحتی از این طریق با آنان در ارتباط باشند.
تا جائی که به مقامات محلی ملل متحد بر میگردد از دو حالت خارج نیست. یا آنها واقعا اینقدر ساده هستند که دروغ به این بزرگی را از سران فرقه شنیده و باور کرده و مستقیما به خورد خانواده ها میدهند. یا اینکه باز آنقدر ساده هستند که تصور میکنند با این ترفندها میتوانند خانواده ها را در جهت منافع فرقه رجوی فریب دهند.
آنطور که برخی مقامات محلی ملل متحد بیان میکنند فرقه مدعی شده است که خانواده ها از طریق شبکه های اجتماعی با عزیزان خود در اردوگاه در ارتباط بوده و از حال و احوال آنان مطلع میباشند. خانواده ها نمی دانند که چه زمانی با عزیزان خود در ارتباط بوده اند که خودشان خبر ندارند. در ضمن آیا همه پروفایل ها در فیس بوک واقعی هستند؟ آیا نمیشود پروفایل قلابی درست کرد؟
سؤالی که بی پاسخ ماند اینست که وقتی خانواده مربوطه در صد قدمی عزیز خود قرار دارد چرا باید صرفا از طریق شبکه های اجتماعی که معلوم نیست آنطرف خط چه کسی نشسته ارتباط داشته باشد؟ گر چه وجود پروفایل در فیس بوک با نام افراد مربوطه هم از اساس کذب محض است.
تمامی دست و پا زدن های رجوی و به خدمت گرفتن تمامی امکانات و ظرفیت فرقه اش و طرح تمامی دعاوی دروغ برای ممانعت از دیدار خانواده ها با عزیزانشان تنها یک چیز را ثابت میکند و آن اینست که سازمان مجاهدین خلق یک فرقه مخرب کنترل ذهن است که از شیوه های مانیپولاسیون ذهنی برای کنترل نیروهای خود استفاده میکند و خوب میداند که با زنده شدن عواطف و احساسات درونی انسان، تأثیرات مغزشوئی از بین رفته و هویت اصلی بارز میگردد و هویت کاذب کاشته شده در فرد از بین می رود.
خانواده ها درخواست های خود برای دیدار با عزیزانشان را یک به یک تسلیم مقامات ملل متحد نمودند اما متأسفانه مسائل و مراودات سیاسی و بین المللی به گونه ایست که اراده ای برای حل این معضل صرفا حقوق بشری یافت نمی شود.
خانواده ها همچنین گلایه ای از جداشدگان فرقه رجوی چه در ایران و چه در اروپا داشتند و آن اینست که چرا برخی از این افراد حتی کوچکترین موضع گیری در خصوص خواست برحق خانواده ها انجام نداده اند و چرا برخی حتی متأسفانه به جای پرداختن به این مقوله مبرم حقوق بشری انرژی خود را صرف بحث های فرعی و غیر مفید با یکدیگر می کنند.
اسامی تعداد ۲۴ نفر خانواده های مستقر در بغداد به شرح زیر است:
