استمداد ازمجامع بین المللی و وجدانهای بیدار بشری برای نجات اعضای گرفتار لیبرتی

زمانه حساس وبیاد ماندنی است. کاری باید کرد کارستان. شماری انسانهای اغفال شده گرفتار مشتی اهریمن صفت هستند. چند روزی است خانواده های دردمند وچشم انتظارشان با تقبل بسا رنج و مرارتها ازایران به عراق ناامن طی طریق نمودند شاید که بتوانند درپس سالیان دوری وبی خبری صدایی ازعزیزانشان داشته باشند ودربهترین حالت درآغوششان گرفته وبوسه بارانشان کنند.
آیا تحقق چنین امری ناشدنی است؟ ملاقات ولو چند دقیقه ای فی مابین خانواده وعضواسیرخلاف سنن وعرف تعریف شده منشورملل متحد است؟ به چه حقی وبا چه مجوزی سران یک فرقه مخرب کنترل ذهن تبهکارمانع ازدیدار و ملاقات آندو میشوند؟ ودرکمال پررویی ودست بازی بسا فحش وفضیحت نثارپدران ومادران سالمند میکنند؟
با خبرشدم که همین دیروز خانواده های متحصن درمقابل کمپ لیبرتی با دسته های گل بدان ورود کردند وبا اشک وآه فرزندانشان را به اسم صدا کرده وطالب ملاقات شدند. لحظاتی بعد صداها درهم پیچید واسیران نگون بخت که دراندرون کانکس ها محبوس شده بودند با فریاد وسوت وکف پاسخ مثبت به خانواده هایشان دادند ولیکن سران مافیای تشکیلات رجوی با توسل به ضرب وشتم اسرا را به سکوت فرا خواندند وهمچنین خانواده های دردمند را به اتهامات واهی " دشمن " ازمحوطه کمپ خارج نمودند.
دراین وانفسا آنچه که بیش ازهمه دردآور بود عدم حضورنمایندگان کمیساریا درجمع خانواده ها واسرا بود که با اندک دلاری که از رجویها اخاذی کرده بودند با بیرحمی تمام ترک ماموریت نموده وفاصله گرفته بودند.
آهای مجامع بین المللی وحقوق بشری وهمچنین آهای وجدانهای بیداربشری اندک با چشمان دل وحس انسانی به این فاجعه ضد بشری فرقه تبهکاررجوی بنگرید وبخود آئید ودرکارزارانسانی وخیرخواهانه وخداپسندانه رهایی اسرای نگون بخت اززندان لیبرتی با خانواده های آنان مشارکت داشته تا نامتان به نیکی درتاریخ ایران زمین ثبت شود وگرنه بدانید که خواسته یا ناخواسته دراین تراژدی غم انگیز تاریخی شراکت داشته ومی بایست که درقبال خداوند قادر و متعال و وجدانهای بیداربشری پاسخگو باشید.
ازجانب شماری ازخانواده های چشم انتظار
پوراحمد