ضربات ارتش سوریه و رزمندگان متحدش که درست به قلب فرقه گرایی وافراطی گری شلیک میشود، امان از باند رجوی ربوده وهرگاه خود مطلبی در لجن مال کردن ارتش این کشور که فداکارانه با قشری گری مبارزه میکند، پیدانکند، به نقل قول ازدشمنان سوریه پخش کرده وبه ادای دین نامشروع خود میپردازد!
شما هرگز خبری از دوستان مردم سوریه ویاحتی رسانه های آلترناتیو پیدا نمیکنید که فرقه ی تبهکار رجوی، ازآنان خبری را نقل کند.
در تعقیب این سیاست ضدمردمی، وبسایت اصلی این باند خبری با عنوان " نذیر حکیم: رژیم ایران شریک اسد در قتل و ویرانی سوریه است " درج کرده که چنین است:
" نذیر الحکیم، عضو هیأت سیاسی و سفیر ائتلاف اپوزیسیون سوریه در ترکیه، روز جمعه 20آذر در مصاحبه با تلویزیون العربیه در واکنش به اطلاعیه وزارت‌خارجه رژیم ایران که اپوزیسیون سوریه را تروریست توصیف کرده بود، گفت:” منافع رژیم ایران در سوریه در دایره تنگ فرقه‌گرایی و طرحهایشان را بر این اساس در سوریه دنبال می‌کنند.“
منافع رژیم ومردم ایران، درعدم تجزیه ی کشورهای منطقه که طی آن نقشه ی شوم خاورمیانه بزرگ مخقق میگردد، نیست وبنابراین نمیتواند با حمایت ازفرقه گرایی درسوریه، به خودش ضربه بزند واین دوست شما بطور ساده دروغ میگوید!
درقسمت دیگر خبر آمده است:
" نذیر حکیم در رابطه با اهداف رژیم ایران در سوریه گفت: ” رژیم ایران از آغاز انقلاب سوریه با طرح فرقه‌گرایانه خود تلاش کرد تا با اعزام شبه‌نظامیان حزب‌الشیطان لبنان، عصائب اهل الحق عراق، لشکرهای موسوم به ابوالفضل، حوثیها و دیگر شبه‌نظامیان فرقه‌گرای شیعه در منطقه، تغییرات جمعیتی بر اساس فرقه‌ای در سوریه ایجاد کند.“
بشار اسد علیرغم اشتباهات زیادی که در برخورد با بهار سوریه عربی کرد، هرگز فرقه گرا نبوده والبته طبیعی است ازمتحدان خود استفاده کند!
اگر کشورهای دیگر – اعم از سلطه گر ومرتجع- با ایجاد وتسلیح 700 گروه تکفیری وارد میدان خرابکاری درسوریه شده اند، دولت سوریه چرا ازاین حق محروم باشد؟!
داعش وشرکایش که بطور همه جانبه ای از طرف دیگران حمایت میشود واین کار عیبی ندارد، چرا برای دولت سوریه که به مرکز ثقل مبارزه با تکه تکه کردن سرزمین های اعراب تبدیل شده، عیب دارد؟!
او مینویسد:
" نذیر حکیم در رابطه با اجلاس ریاض گفت:” به‌رغم اختلاف نظر در دیدگاههای مخالفان سوری اسد، همه اپوزیسیون توافقنامه ریاض را تأیید کردند که رژیم اسد رژیمی قاتل و سرکوبگر است، لذا نباید در دوره انتقالی بر سر قدرت بماند، این مهمترین اصلی است که بر سر آن توافق به‌عمل آمده است “.
توافق ریاض تنها زمانی میتوانست از اعتبار کافی برخوردارباشد که نتایج مذاکرات قدرت های مطرح درمورد آینده ی بشار اسد را قبول میکرد وچون نکرده، خالی از هر اعتبار قانونی، عرفی وبین المللی است وازطرف دیگر، توازن قوا به نحوی نیست که عربستان بدون رعایت دوستان وایضا رقیبان منطقه ای وجهانی اش بتواند نوع نیروهای شرکت کننده درمذاکرات را تعیین کند واظهارات نذیر حکیم، چیزی جز نقض غرض نیست!
صابر