بعد از سقوط دیکتاتور عراق (صدام) و شکست استراتژی کودکانه سرنگونی و ارتش و قشون باند رجوی و فرار و انشعاب دسته دسته از کادرها و نیروهای رده بالا و پایین تشکیلات جهنمی رجوی، کم کم خانواده های اسیران در چنگ فرقه مجاهدین متوجه وجود و زنده بودن فرزندانشان و اسیر بودن در زنجیر پی بردند.
از همان سالها خانواده های کرمانشاهی بطور مستقل و سپس از کانال انجمن نجات مصرانه برای رهایی و نجات فرزند و عزیزشان از چنگ رجوی اقدام کردند.
آنها چه با رفتن و ماندن در تحصن اشرف آخرین دژ دیکتاتوری رجوی و چه با شرکت درمیتینگ ها و تجمعات مقابل دفاتر مجامع حقوق بشری داخلی و خارجی از هیچ اقدامی فروگذار نکرده اند.
اکنون هم حمایت قاطع خود را از تحصن خانواده ها مقابل کمپ ترانزیت لیبرتی ابراز می کنند و خواهان پیوستن به آنها هستند. درهمین راستا این خانواده ها نفرت و انزجار خود را از تبانی و کار شکنی کارکنان محلی ملل متحد و همکاری ضد حقوقی آنها با فرقه رجوی را اعلام می دارند.