دوسال پیش که دولت آلبانی پذیرفت که تعدادی ازاسرای رجوی در کمپ لیبرتی عراق را تحویل گیرد، منتی بزرگ برسرما خانواده ها گذاشت تا اطمینان حاصل کنیم که جان فرزندان ما که درعراق نا امن به شدت درخطر بود، حفظ شود.
مقامات وقت این کشور، علاوه بر قبول این اسرای رجوی، تعهدات دیگری سپردند که سخت امیدوار کننده و ازچنین مفهومی برخوردار بود:
1. این افراد درکمپ های آلبانی تحت نظارت دائمی روانپزشکان خواهند بود که رسوبات عمیق فرقه ای با استفاده از متدهای روانشناسی ازمغز آنها خارج شده وبه انسان های عادی وکسانی که قادر باشند سررشته ی زندگی خود را رسما به دست گیرند، تبدیل شوند.
2. آموزش حرفه ومهارت وزبان خارجی به این افراد دراولویت دولت آلبانی قرار می گیرد که بتوانند درهر کشوری که پناهنده شدند، قادر به انجام کار وکسب معاش باشند.
3. پناهندگی این افراد درآلبانی ودیگر کشورها وقتی تامین خواهد شد که مراکز پزشکی و دیگر دوایر ذیصلاح این کشور به ایجاد تغییرات جدی در افراد مغزشوئی شده توسط رجوی صحه بگذارند.
حالا این سئوالات مطرح است که کدام عمل روانشناسانه در راستای عودت این عزیزان به فطرت خود و کسب اراده ی مستقل انجام شده است؟!
کدام پزشک ویا هیئت پزشکی ودر چه زمان های معین شده ای به کمپ مربوطه مراجعه کرده و به معالجه ی این افراد پرداخته اند؟!
درزمانی که قرار بود که پزشکان مجرب، مسیر فکری افراد تحت اسارت رجوی را تغییر داده وازآنها انسان های نرمالی بسازند، چگونه است که مامورین رجوی هنوز هم قادر به برگزاری نشست های کنترل ذهن ومغز شوئی میباشند؟
نقش دولت آلبانی در انجام تعهداتش دراین مورد چه اندازه است و چرا باید رجوی کماکان اجازه ی اتخاذ تصمیم درمورد این افراد داشته باشد؟
اگر کار روان درمانی مثبت برروی این عزیزان ما انجام میشود، حاصل آن چه بوده و آیا تضادی با کلاس های روزانه ومخرب رجوی ندارد؟ واگر دارد چرا جلوی برگزاری این کلاس ها گرفته نمیشود؟
چه اقداماتی درمورد آموزش زبان ومهارتهای شغلی وآماده ساختن این افراد برای جذب دربازار کار انجام شده است؟!
دلیل اینکه دولت آلبانی ازخانواده های این اسیران رجوی برای ملاقات با عزیزان خود دعوت نمیکند، چیست؟ ملاقاتی که میتواند به کار روانپزشکان کمک قابل ملاحظه ای بکند؟
این فرزندان اسیر ما، چرا حق تماس تلفنی با خانواده ی خود درایران را ندارند ودولت آلبانی چه تمهیداتی رابرای رفع این مشکل بزرگ برداشته است؟
گروهی از خانواده های اسرای رجوی درآلبانی، آذربایجان شرقی، ایران
رونوشت:
عالیجناب سالی بریشا نخست وزیر محترم آلبانی جهت استحضار ومساعدت
