خطاب من بشما برادران بهادری است که ازدست رجوی رها شده وبه آغوش گرم خانواده برگشته اید.
شما چه شناختی ازبرادرم محمد علی باغبان باشی که ازسال 1366 از کشور بیرون برده شده، دارید؟
اویک فرد خوشنام درمحله بود که اسارت درجنگ، سرنوشت اورا باین شکل بد رقم زد.
درفراق این برادرم، پدر ومادرم دق مرگ شده و ما را تنها گذاشتند.
دوستان وهم خدمتی های هم سرنوشت او مانند لطف اله محمدی وعلی امانی موفق شدند درسال 1383 از سازمان رجوی جدا شده و به ایران برگردند.
من وقتی این دوستان آزاد شده ی برادرم را میبینم، عطر بوی اورا ازآنها دریافت کرده و امیدوارتر میگردم.
چند ماه پیش که به کمپ لیبرتی موشک زده شده، من هراسان وسراسیمه به دفتر انجمن نجات در تبریز مراجعه کردم که جواب دادند که کشته نشده ولی ما خبری از هویت مجروحان نداریم.
این 28 سال چشم انتظاری ما را سخت پریشان کرده و چاره ای جز نامه نگاری به مقامات ذیصلاح نداریم.
ما دراین نامه ها، ازمقامات محترم جهانی وعراقی میخواهیم که ترتیب ملاقات من با برادرم را بدهد و برای حفظ جان او، به رجوی فشار بیآورند که به کشور امن ثالث منتقل اش کنند.
برادران بهادری!
من آزادی شما ازاسارت رجوی را ازصمیم قلب تبریک میگویم و درکنار دادن عرض حال های متعدد، دعا میکنم که برادر من نیز خلاص شود.
محمد رضا باغبان باشی
تبریز- ایران
نامه نوشته شده توسط خانواده:
