من بعد از آمدن مبارک همشهری هایم (برادران بهادری) ازلیبرتی عراق، با شور خاصی به سراغ آنها رفته و پای صحبت آنها نشستم.
آنها بمن گفتند که فرزند تو هم قصد ماندن درتشکیلات رجوی را ندارند و رجوی ها برای جلوگیری از خروج او به بهانه ی آموزش کامپیوتر دست زده اند!
دراصل اورا دراتاقی محبوس کرده اند وکامپیوتری همراه با یک مسئول درکنارش گذاشته اند تا بدینوسیله ارتباط او را بادیگران قطع کرده اند تا نتواند فرار کند!
نظر من درمورد این کار سازمان آنست که میخواهند به هرترتیبی که شده، اورا برای روز مبادا وبعنوان گوشت دم توپ حفظ کنند!
من سه بار برای ملاقات فرزندم ابوافضل شیخ بگلو به عراق رفته ام ویکبار نیز پسر دیگرم این کار را انجام داده است که تاکنون نتیجه ی مورد دلخواه مرا نداده است.
فکر میکنم که چاره ی کار فشار آوردن هرچه بیشتر به رجوی است که آنهم با مراجعه به نهادهای قانونی وذیربط عراق و نمایندگان سازمان های بین المللی دراین کشور ونیز سایر ارگان های بین المللی در جاهای دیگر جهان است!
این کار ها نتیجه خواهد داد واطمینان کامل دارم که رجوی قدرت نگهداری فرزند مرا نخواهد داشت و روزی شاهد به آغوش کشیدن آنها درکشورم خواهم بود و مراسم بیاد ماندنی استقبال ازبرادران بهادری تکرار خواهد شد.
میدانم که گذشته های تلخ ام را بایدقبول کرده وبدانم که دیگر جوانی ام بازنخواهد گشت، اما این را هم میدانم که دراین اواخر عمر، فرزندم ابوالفضل را به آغوش خواهم کشید.
دیگر فرزندانم سروسامان گرفته اند و آرزو دارم که ابوالفضل ام نیز چنین سرنوشتی پیدا کند.
فرامرز شیخ بگلو
جلفا- آذربایجان شرقی
ایران
بیانیه امضاء شده توسط خانواده درجلو لیبرتی
بیانیه امضاء شده توسط خانواده درهمایش دیدار خانواده ها با برادران بهادری
نامه خانواده به نهاد های سازمان ملل
اقدامات قبلی این خانواده برای رهای ابوالفضل:
مصاحبه با ناصر شیخ بگلو برادر کوچک ابولفضل شیخ بگلو(اسیر فرقه رجوی)
