بی تابی ها و بی قراری های دهها تن از خانواده های اعضای مجاهدینی که روز جمعه در مقابل دژبانی کمپ لیبرتی برای ملاقات با فرزندان و بستگانشان تجمع کرده بودند، حاضران در محل از جمله خبرنگاران و ماموران امنیتی عراق را متاثر کرد.
خانواده ها، از شهرهای مختلف ایران آمده اند تا شاید در چهارمین تلاش طی یک سال گذشته بتوانند با فرزندان و بستگان خود ملاقات کنند، اما تعدادی از اعضای گروه مجاهدین ورودی اردوگاه را بستند و در حالی که چهره های خود را پوشانده بودند، علیه انقلاب و جمهوری اسلامی شعار دادند.
به گزارش ایرنا، صبح جمعه بستگان بیش از ۶۰ تن از اعضای گروه مجاهدین در پارکینگ «عباس بن فرناس» توقفگاه ویژه فرودگاه بین المللی بغداد، جمع شدند تا از آنجا راهی لیبرتی، کمپ محل نگهداری نیروهای این گروه شوند.
بر پلاکاردهایی کوچک و بزرگ دست نویسی که در دست داشتند، از مجاهدین خواسته اند فرزندانشان را رها و از مجامع بین المللی نیز خواستند، برای ملاقات با بستگان و فرزندانشان مجالی فراهم کنند.
آنان شعارهایی علیه مسعود رجوی سرکرده این گروه سرداده و بر پلاکاردهایشان نیز این شعارها را تکرار کرده و هر کدام نام و مشخصات کامل بستگانشان را بر این تابلوها درج کرده بودند.
در میان بستگان، برخی ها برادر و برخی دیگر خواهر بودند و در میان آنان پدران و مادرانی حضور داشتند که ناله و ضجه هایشان همه و بویژه خبرنگاران حاضر در محل را متاثر کرد.
خبرنگاران حاضر در محل تاب نیاورده و از افرادی که مانع ورود خانواده ها شده بودند، علت این اقدام را جویا شدند و پرسیدند: چرا اجازه نمی دهید خانواده ها بستگان خود را ملاقات کنند؟، اما افراد یاد شده، به جای جواب، برخوردهای پرخاشگرانه از خود بروز دادند.
یکی از خانواده ها گفت: بچه های ما فریب خوردند. آنها می خواستند به اروپا و آمریکا مهاجرت کنند، اما گرفتار قاچاقچیان انسان شدند و سر از عراق در آوردند. یکی از آنان گفت، نمی دانیم چرا از ملاقات چند دقیقه ای این همه وحشت دارند؟
هنگامی که خانواده ها با ممانعت مجاهدین روبه رو شدند، شعار دادند «رجوی حیا کن، بچه ها را رها کن»!
این چندمین تلاش خانواده ها برای دیدار با بستگانشان در کمپ لیبرتی است که هر بار با کارشکنی مسئولان سازمانی کمپ عقیم می ماند.
خانوادها تاکنون با مسئولان عالی وزارت حقوق بشر عراق از جمله وزیر و سازمان های مردم نهاد عراقی در این حوزه و نیز کمیسیاریای عالی امور پناهندگان مستقر در عراق، ملاقات هایی داشته اند و به رغم وعده های داده شده، هنوز موفق به ملاقات بستگانشان نشده اند.