این مادران بعضأ در دوران تحصن مقابل دژ پوشالی رجوی (اشرف) هرکدام بیش از 6 ماه به سر برده و گرما و سرما و کمبودهای مختلف و طاقت فرسا را تحمل کردند تنها به خاطر رهایی عزیزانشان.
اما دریغ ازیک جو مردانگی از طرف دیکتاتور فرقه ای که حتی یک دقیقه دیدار رودررو این مادران با فرزندانشان را ممنوع کرد و از آنها با سنگ و آهن پاره استقبال نمود.
این مادران می گویند اگر لیست کار روزانه خود را بنویسند بطور ثابت اولین محور آن مربوط به تلاش برای آزادی فرزندشان است حتی به صورت یک تماس با دفتر ا نجمن. مادران کرمانشاهی اعضای اصلی انجمن نجات مطمئن هستند که با همین فعالیت هایشان رجوی را به زیرخواهند کشید و تا آن روز که به هدفشان برسند ادامه خواهند داد.