آغازسال 1395 را به خانواده اسیران ودوستان سابق تبریک می گویم

سال نو را تبریک می گویم به همه دوستان سابق در لیبرتی وآلبانی و به خانواده آنها که امروز آن خانواده ها اسیر خود را دراین در دو دیار می گردند یکی در دیار مرگ وخودکشی ودیگری دیار مرگ تدریجی!
من هم یک روز با آنها بودم ومی دانم که آنها الان به چه فکرمی کنند.
 آنها واقعاً اسیر هستند (واسیراختیارش دردست خود نیست).
 تبریک به آن دوستان که آینده خودرا نتوانستند بسازند به خاطر خود سپاری به وعده های رهبران خوشگذران درفرانسه یا در ویلاهای کشورهای دیگر!
حالا دیگر دورغ ها ی رهبر مسعود، رنگ باخته است.
امروز خود مریم درپیام خود به شما اسیران می گوید امسال سال سرفرازی شماست درلیبرتی وآلبانی؟!
درجواب این خانم خوشگذران باید گفت که  اگر سرفرازی این چنینی خوب است خودت چرا به عراق نمی روی تا درآنجا استقامت خود وسرفرازی خود را به ملت ایران نشان دهی. مگر خودشما نمی گفتید با انقلاب ایدئولوژی مجاهدین قوی شده وهمه خواهران مثل من وهمه برادران مثل مسعود هستند. پس برای آینده انقلاب هم ترس وجود ندارد که خدا نکرده درآنجا خودکشی کنید آینده را یکی دیگراز همان خواهران هزاردستان پیش می برند. پس اول باید خودتان آن سرفرازی را درعراق نشان می دادید نه اینکه دریک شب با 200 نفر از عراق خارج وبدون اطلاع همان اسیران به فرانسه رفتید وما بعدا باخبر شدیم درفرانسه دستگیر شده اید واین درحالی بود که دراشرف دنبال جلو دار بودیم که به ایران حمله خواهد کرد!!
من ودیگر دوستان نوع سرفرازی شما را درآن زمان دیدیم و از آن تشکیلات جدا شدیم!!
به نظر من سرفرازی این است که نفرات لیبرتی را به آلبانی منتقل کرده ودرآنجا دریافت پناهندگی به آنها بکنید وگرنه درتشکیلات شما هرچه هست سرافکندگی میباشد! که انشالله درآینده خواهیم دید که از نفرات لیبرتی چند نفر فرار خواهند کرد.
سیروس غضنفری