روند اوضاع برای سازمان مجاهدین و فرقه رجوی هر چه می گذرد سخت و دشوارتر می شود.در اثناء واکنش های سازمان بر این است تلاش کند مانع انتقال افراد شود و در زمان بندیهای اعلام شده تاخیر ایجاد کند.
چرا که رجوی این عنصر شکست خورده و مریم این ورشکسته سیاسی در خارجه خوب می داند تا زمانی که این تشکیلات در عراق بسر می برند می تواند افراد را دور از انزار و محیط بیرون بسته و منقبض نگه دارند و به محض رسیدن پای نیروها به خارج از عراق حتی کشور آلبانی شرایط را برای سازمان سخت تر خواهد کرد.و اون حصارها شکسته خواهد شد و ذهن و فکر نیروها از محیطی که بودند یک فضای جدید را استشمام خواهد کرد.
مشکل اصلی این فرقه این است که نمی تواند در باره این تشکیلات به گل نشسته و پوسیده با افکار خشونت طلبی برای بیرون خود توضیحی دهد و کار خود را توجیه کند اما بعکس تا زمانی که در عراق است و شرایط بحرانی عراق و خطرات آن می تواند این ظرف را حفظ کند اما حرف اصلی این است که مسئولین و ملت عراق از خیلی وقت پیش اعلام کردند که سازمان مجاهدین باید با تمامیت خود از کشور عراق خارج شوند پس اصل قضیه روشن است و این همان شکستی هست که رجوی هر کاری کند نمی تواند خود را توجیه کند و هر آنچه اتلاف وقت داشته باشد و کار شکنی کند تاثیری ندارد.و کسانی که حامی آنها می باشند برای این امر هم صحه گذاشتند که سازمان مجاهدین این کشور را ترک می کند و برای جایگزین در کشوری تلاش می کنند.
حال خروج از عراق یعنی فاتحه ارتش رجوی خوانده شده و دیگر موسسانی در کار نیست و دیگر پیام فرستادن رجوی فقط برای خودش بدرد می خورد و این یعنی پایان دوران، سیاسی نظامی، تشکیلاتی رجوی خواهد بود و تاریخ انقضاء رجوی دیگر بسر آمده این را رجوی از خیلی وقت پیش متوجه شده است برای همین کار شکنی و ممانعت از خروج افراد می کند و حاضر است برای ماندن تعداد زیادتری را قربانی کند ولی حالا حالا در این کشور بماند. اینگونه تاریخ 35 ساله این خیانت ها بسته خواهد شد. آنچه باقی است آه سردی که نیروها می کشند از بابت تلف شدن عمر و هدر دادن زندگی خود که بدون نتیجه با یک شکست رقت بار به پایان رسید.
رجوی طعم شکست را خیلی وقت است حس کرده
