نامه سرگشاده علی اکبر راستگو به فرانسوا اولاند، رئیس جمهور محترم فرانسه

امسال نیز مانند هرسال، سازمان مجاهدین خلق تحت عنوان “کنفرانس بین المللی” در تاریخ ۹ جولای ۲۰۱۶ در پاریس مراسمی برپا می کند.
امسال نیزمانند هر سال، سازمان مجاهدین خلق چهره های دست چین شده از سیاست بازان بین المللی را بعنوان سخنران مهمان بروی صحنه می آورد تا در ستایش مریم رجوی و “مقاومت ایرانش” ترانه سردهند.
امسال نیزمانند هر سال، تعداد زیادی ازدانشجویان اروپای شرقی ودیگر سیاهی لشگرها را با بوق وکرنا تحت عنوان حضار”ایرانی“ اعلام می کنند.
و امسال نیزمانند هر سال، سازمان مجاهدین خلق خودش راباعنوان “مقاومت ایران” عرضه کرده وادعای نمایندگی از طرف ” مردم ایران“ را می کند.
سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه  در یک مصاحبه مطبوعاتی در تاریخ ۲۰۱۴/۰۶/۲۶، ازسازمان مجاهدین به عنوان “سازمانی که در استفاده ازخشونت معروف است” نام برده و تصدیق نموده که این سازمان دارای یک “ایدئولوژی خشونت بار و غیردموکراتیک” می باشد واضافه کرده است که  “شک و تردید جدی در مورد شیوه های تاثیرگذاری وحقنه کردن اطلاعات دروغ که آنها در عمل بکاربرند وجود دارد.”
با این وجود، سازمان مجاهدین خلق مجاز می باشد هرسال در پاریس صحنه گردان یک مراسم بزرگ تبلیغاتی جهت بزرگداشت “شهدای“ مبارزه مسلحانه اش باشد و برای “تغییر رژیم” در ایران فریادبکشد.
این واقعیت که اعضای سازمان مجاهدین در فرانسه درواقع آماده به استفاده از زور هستند راآنها درسال های اخیر بارها و بارها درعمل نشان داده اند:
– در ماه ژوئن ۲۰۱۵ تعدادی از بستگان اعضای سازمان مجاهدین خلق به اورسورواز(مقرسازمان مجاهدین خلق درفرانسه) رفتند تا از رهبری این سازمان تقاضای برقراری تماس با اعضای خانواده خود درکمپ لیبرتی را بکنند. سازمان مجاهدین خلق درجواب این تقاضای انسانی، یک گروه اراذل و اوباش را فرستاد که به ضرب و شتم این تظاهرکنندگان بپردازند. مصطفی محمدی پدر سمیه محمدی تاحد بستری شدن در بیمارستان کتک خورد.
-همچنین در ژوئن ۲۰۱۲، تظاهرات مجوزدار جداشدگان و سازمان مجاهدین خلق توسط اراذل و اوباش این سازمان طوری مورد یورش قرار گرفت، که پلیس مجبور به محافظت از این تجمع شد.
–  پیشتر ازاین در ژوئن ۲۰۰۷ نیز اراذل و اوباش مسلح سازمان مجاهدین خلق به یک سمینار جداشدگان این سازمان درسالنFIAP در پاریس حمله کردند و چند نفر را زخمی کردند.
ضمن اینکه مابین سازمان مجاهدین خلق، که تا سال ۲۰۰۹ در لیست تروریستی اتحادیه اروپا وتا ۲۰۱۲ در لیست تروریستی آمریکا قرارداشت، شباهت های بسیاری با سازمان تروریستی “داعش” وجود دارد. در ابتدای تاسیس “داعش”، سازمان مجاهدین خلق در وب سایت های مختلف خود (عمدتا وب سایتهای فارسی) ازعنوان “انقلابیون”، ” جهادیون راه اسلام” و “عشایرانقلابی” برای این گروه استفاده می کرد و بدینوسیله همبستگی خود را نشان میداد. لابی های مجاهدین خلق در پارلمان اروپا، بیشترازهمه استروان استیونسون وآلجیوویدال کوادراس عملیات و اقدامات وحشیانه “داعش” در عراق را بعنوان “قیام مردم عراق” نشان دادند.از آنجا که امروزه مشخص شده که افسران سابق بعثی سیستم فرماندهی “داعش” را اشغال کرده اند و سازمان مجاهدین خلق چندین دهه به عنوان مزدوربرای صدام و حزب بعث جنگیده و از نزدیک با ارتش عراق کار کرده اند، باتوجه به این تماس های نظامی قدیمی، این همدردی و همبستگی با داعش به خوبی قابل درک می باشد.
در نهایت لازم به ذکر می باشد که سازمان مجاهدین بدلیل همکاری با صدام حسین و مبارزه با هموطنان خود در جنگ ایران و عراق، ازجانب اکثریت ایرانیان به عنوان خائن به وطن محسوب میگردد. علاوه براین تعداد زیادی از نیروهای اپوزیسیون در ایران، وجوددارند که که به نیازهای مردم درون کشور توجه دارند و نه مثل سازمان  که دردرجه اول دنبال حمایت محافظه کاران اولتراراست غربی می باشد و به خواستهای مردم خودتوجهی ندارد. درزندگی سیاسی روزمره در ایران، سازمان مجاهدین خلق هیچ نقشی ندارد. ایدئولوژی مجاهدین خلق جهت پسند غربیها آنقدر دستکاری شده که برای بسیاری از ایرانیان هیچگونه اثری از ایرانی بودن ندارد.
اولاند عزیز،
ما نمی توانیم درک کنیم که چگونه سازمانی مانند سازمان مجاهدین خلق، به رغم همه حوادث و هشدارها در فرانسه هنوز هم اجازه دارد بدون هیچ مانعی، تبلیغات خود را گسترش دهد.
چگونه چنین سازمانی می تواند بارها و بارها – حتی با خشونت – بطورعلنی برعلیه منتقدان و جداشدگان اقدامات خشونت آمیز انجام دهد و همزمان شهرداران و نمایندگان پارلمان فرانسه با تکبر و سینه افراخته با مریم رجوی عکس می گیرند و در سخنرانی های خود بوی لقب “رئیس جمهور منتخب دموکراتیک” می دهند و ناخواسته رتبه سازمان مجاهدین خلق را بالا می برند. چیزی که با واقعیت منطبق نیست. حمایت این افراد فقط بسود سازمان مجاهدین می باشد و امیال و وخواستهای مردم ایران را نادیده می گیرد.
ما ازشما درخواست می کنیم:
– از جنبش دموکراتیک اپوزیسیون ایرانی در ایران حمایت کنید!
– از روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشر که در حال حاضر برای فعالیت های خود در ایران تحت فشار هستند، حمایت کنید!
– اعتبار خود را نزد مردم ایران حفظ کنید و از یک فرقه تروریستی که فقط منافع خودش را درنظردارد، بعنوان “اپوزیسیون ایران” نام نبرید!
– موضع خودرا به وضوح در برابر فرقه ایدئولوژیک و بنیادگرای رجوی اعلام کنید!
– جلوی انجام مراسمی همچون ۹ جولای را بگیرید! این نوع مراسم در حقیقت در خدمت سربازگیری برای نیروهای القاعده و داعش می باشد. دودی که درنهایت بچشم خودشما خواهد رفت.
با احترام
مهندس علی اکبر راستگو
کانون آوا- آلمان
۱۱ ژوئن