در روز نهم ژولای 2016 سرکردگان اروپا نشین فرقه رجوی با برگزاری نشستی در شهر پاریس سالگرد آغاز به ترور و خشونت خود علیه مردمشان و نبز سالروز دستگیری مریم رجوی در سال 2003 در فرانسه را جشن گرفتند!
گویی دستگیری مریم رجوی به اتهام کشف پول های غیر قانونی در محل سکونتش و نیز اتهامات تروریستی و نیز شروع به اقدامات خشونت آمیز علیه هم وطنان، مایه ی فخر و مباهات او و همدستانش است که با صرف هزینه های بسیار و دعوت کردن از مهمانان خارجی سعی در زنده نگاه داشتن یادش دارند.
با دیدن این صحنه بی محابا یاد دو برادر زیبا و جوان خود و نیز صدها مرد و زن در بند دیگر افتادم که اکنون در بیابان های تفته ی عراق در بنگال های داغ اسیرند و از این همه تنعمات و جلوه های رنگ رنگ نورها و خنکای نسیم چیلر ها محرومند و لباس هایشان برخلاف رنگ جذاب و مدل به روز لباس رئیس جمهور برگزیده شان رنگی خنثی و ملال آور و مدلی از رده خارج دارد.
پس به یاد اشک و آه مادران از غم دوری فرزندانشان، در پشت درهای بسته ی لیبرتی افتادم،مادرانی که گوشه ای از خلق ایران هستند که این رئیس جمهور خودفریفته، ادعای مجاهدت در راه آن ها را دارد و به جا دیدم خطاب این شعر پرمایه ی سعدی شیرین سخن را به پرنسس پاریس نشین، مریم قجر- ابریشم چی – رجوی، که می فرماید:
حــــذر کــــن ز دود درونـــهـــای ریـــش
کــه ریـش درون عــاقــبــت ســر کــنــد
بـــهــم بـــر مــکــن تـــا تـــوانــی دلــی
کــه آهـی جــهــانــی بــهــم بــر کــنــد
راحله ایران پور، خواهر محمد رضا و احمد رضا ایران پور، اسیران فرقه ستیزه جوی رجوی