از نتایج اولیه ی دیدارهای مریم رجوی و ترکی الفیصل

تقریبا تمامی کسانی که اهل کتاب و روزنامه و رسانه های عمومی دیگر هستند، میدانند که درجریان انفجار کاملا مشکوک برج های دوقلوی آمریکا دسپتامبر 2001 که بهانه های لازم را برای لشکر کشی های منطقه ای آمریکا ومتحدانش باز کرد، قسمتی از پرونده که نقش عربستان دراین ماجرا را نشان میداد، دراختیار مقامات قضائی آمریکا قرار نگرفت واین پرونده، به پرونده ی 28 صفحه ای مشهور شد!
در ایام چموشی سران عربستان که به پشتگرمی جناح تند روتر هیئت حاکمه ی آمریکا (دولت درسایه)، بعضی ازمقامات آمریکائی،  سران اینک تند روتر شده وگستاخ تر گشته ی عربستان را تهدید کردند که درصورت فضولی بیشتر، این پرونده را بازکرده ودست داشتن سران عربستان دراین حادثه ی مخوف با عواقب وحشتناک را افشا نموده وآنها را درموقعیت سختی قرار خواهند داد!!
عربستانی که بیش از یک تریلیون دلار دربانک های آمریکائی دارد ودرصورت قادر بودن به برداشت وحراج این پول ها میتواند آمریکا را در موقعیت دشواری قرار دهد و حامیان قدرتمند تری نسبت به دولت اوباما دردولت سایه ی آمریکا (مدیران وصاحبان 500 کورپراسیون که تقریبا جهان را میگردانند) دارد که ازاین دو امتیاز خود استفاده کرده  دولت آمریکا را واداشت که ازاین نقطه ی ضعف وجنایت عربستان چشم پوشیده و تلویحا اعلام کند که گروهی از ثروتمندان و شاهزاده های خودسر؟! که مقام رسمی نداشتند، دراین بزرگترین حمله تروریستی همکاری هایی داشته اند ودولت رسمی عربستان، منزه از این اتهام است!!!!
البته در این غمض عین نسبت به عربستان، همکاری جنایتکارانه اش با شرکت های نفتی غربی درپایین نگه داشتن قیمت نفت و ربودن نان وپنیر فقرای کشورهای دارای منابع نفتی هم آثار زیاد وبلکه تعیین کننده ای داشت!!!
باند رجوی که پیمان اخوت یا نوکری نیمه پنهان خود با رژیم ارتجاعی عربستان را با تبدیل شوی پاریس ماه اخیر خود به محل رجز خوانی ترکی الفیصل (ابی طالبان وداعش)، کاملا آشکار کرد، اینک درصدد برآمده بطور تمام قد وعلنی از رژیم ارتجاعی عربستان دفاع کند وبا نقل قول ازواشنگتن پست (روزنامه ی آمریکائی صهیونیست ها) درصدد رفع اتهام ازاین ولی نعمت خود برآمده وفراموش کرده که پیمان مودت اش با عربستان، چیزی جز استفاده ی تبلیغاتی برای این رژیم که درباتلاق تجاوز به یمن وبحرین گرفتار شده، عایدی نخواهد داشت و ازآنجا که  قدرت اقدامات مهم عملی برعلیه ایران را ندارد، این پیمان  دیری دوام نخواهد کرد وآنکه بیش ازهمه درآتش این هیاهویی که بزودی فرو خواهد نشست، خواهد سوخت، اعضای نگون بخت، مغز شوئی شده وبی اراده ی باند رجوی خواهد بود!
اگر جریانی ادعای سازمان سیاسی بودن دارد، نباید سرنوشت خود را به سرنوشت  سران کشورهای دیگر ومتخاصم  وصل کند که  اگر بکند، هم خیانت به منافع ملی است وهم ازپایداری کافی برخوردار نخواهد بود وطرف قوی (دولت مربوطه و دولت رقیب اش) درمواقع مقتضی این نوع سازمان ها را خرج منافع خود خواهند کرد!!
معامله ی یک گروه با یک دولت خارجی که تعادل قوا همواره بنفع آن دولت خواهد بود، کار نسنجیده ودرمواردی مثل این، کار احمقانه وبشدت خطرناکی است!
فرید