تعدادی از خانواده های دردمند و رنجکشیده اعضای فرقه رجوی، که در این فرقه به اسارت ذهنی و عینی گرفتار شده اند، نامه ای خطاب به مجامع بین المللی و حقوق بشری نوشته اند که این نامه با اسامی امضاء های آن برای این مراجع ارسال گردیده است.
به نام او که همه را آزاد آفرید
نامه ای برای دیدار با عزیزانمان
خانواده هایی که چشم انتظارفرزندان خود میباشند. فرزندانی که میبایست عصای پیریشان باشند حال در زندان رجوی جوانیشان پشت دیوارآرزوهای پوچ به باد میرود.
فرقه ای که دم از آزادی میزند ولی حتی ملاقات با خانواده را برای افرادش فراهم نمیکند. حتی ازدواج راهم برای افرادش ممنوع کرده است. آخر این چه آزادی است؟ در هر قانون و مملکتی به هر مجرمی، حتی به قاتل هم حق ملاقات میدهند ولی مریم این حق را هم از افرادش میگیرد. آری این است آزادی از نوع رجوی.
ای جهانیان بدانید که عزیزان ما نه قاتل نه مجرم نه خیانتکار نه هیچ چیز دیگرند. بعضی ها اسیر جنگی بودند که از طریق صدام به رجوی فروخته شدند و بعضی ها هم که برای شغل به کشورهای دیگر سفر کرده توسط این فرقه ربوده شدند و بعضی دیگر هم گول سخنان فریبکارنه این فرقه را خورده اند، همین.
ولی خانواده ها روز به روز مصمم تر از قبل پیش میروند و خواهان آزادی و ملاقات با فرزندانشان هستند، پشت درب های اشرف و لیبرتی تمام سختی ها و گرما و سرمای عراق را به جان خریدند و این عشق به فرزند و دیدار، سختی ها را همچون عسل برای خود ساختند تا فقط یک بار، فقط یک بار فرزندان خود را در آغوش بگیرند. آری این سختی ها فقط با عشق تحمل میشود.
این مادران و پدران هر روز به امید دیدن فرزندانشان نفس میکشند و چشم انتظارند، انتظاری از جنس مرگ، و چه انتظاراتی که تا نفس آخر همراه این پدران و مادران بود و نفس آخرشان را هم با انتظار کشیدند و ابدی شدند.
جواب آه های جانسوز این پدران و مادران را چه کسی میدهد؟
جواب خون دل خوردن برادرانی که از دوری برادر یا خواهرش، یا خواهرانی که ناله هایشان جان از دل میکند، چه کسی جواب گوی اینهاست؟
چرا جهانیان چشم هایشان را به این همه ظلم در عالم میبندند؟
این سازمان هایی که اسمشان در کل عالم پرشده سرشان به کجا گرم است که اینها را نمیبینند و این صدا های آزادی خواهان را نمی شنوند؟
ای سازمان ملل متحد، ای سازمان های حقوق بشر، حق بشری دارد به تباهی میرود. کجایید؟ کجایید که اینها را نمی بینید؟
این خانواده ها مگر چیز زیادی از شما خواستند که عاجزشده اید؟
این خانواده ها فقط یک خواسته دارند در این عالم. آن هم ملاقات با عزیزان بیگناهشان است. از سازمان ملل متحد، سازمان های حقوق بشری، صلیب سرخ جهانی، رئیس جمهور کشور آلبانی و تمامی سازمان های دیگر این خواهش را داریم تا آخرین آرزوی این پدران و مادران چشم انتظار را برآورده کنند و ترتیب قرار ملاقاتی با این عزیزان را بدهند.
این نامه از طرف خانواده های چشم انتظار زیر به امضاء رسیده است:
ثریا عبداللهی
صبورا شعبانی
رقیه شعبانی
مدینه کریمی
زینب کریمی
صادق زبیدی
مهوش جهانبانی وشاره
عادل کشمیری
ذبیحالله کاربخش
احمد هاجری
امیرحسین ابریشمکار
عارف مقدم
حسین زارع
دلبر شجاعی برجویی
حمیدرضا نریمی
ناصر تلاوتی
هاجر امدادی
مرتضی پورحسن
جعفر حسن زاده
ابراهیم آقاجانی
علیرضا یوسفی
سیدطاهر محمدزاده
فرزانه دولت پور
فاطمه قاسمیپور
محمد بهشتی
نرگس بهشتی
شعبان شعبانپور
حسین شعبانپور
علیرضا رضایی
محمود اسماعیلپور
مریم کاظمی
مهدی مالکی
اولیاء حیدرزاده نشلی
عیسی محمدزاده نشلی
محمدعلی نیکزاد
حسن ثابت رستمی
سید محمد یعقوبی
نرگس سعیدی
حمید فرخی
نسیبه آهنگر
سکینه آهنگر
فاطمه سهرابی
سهیلا سلمانزاده
محمدرضاتوکلی جمنانی
زهرا رجبپور جمنانی
موسی شیرگاهی
فریده زرافشان نژاد
ملوک برمخ
کاظم بهشتی زاده
صدیقه مسیح
محمد دهقانی زاده
ربابه کربلایی صباغ
حیدر زارع زاده،عموی
مژگان قانع
سکینه محمدی
غلامرضا جعفری
عباس صادقی مقدم
معصومه کریمی
محمد سلطانی
محمدعلی سلطانی
ناصر تلاوتی
هاجر مرادی
جعفرحسن زاده
فاطمه قاسم پور
تاج الدوله حیدری
مریم کردامیر
رباب رضوی زاده
زمرد امینی
بی بی جان فدایی جهرمی
طاهره فدایی جهرمی
احترام فدایی جهرمی
علی مرادی
جیران محمدی
نادر محمدی
سیمیندخت طالبی میانده
پروین طالبی میانده
سخاوت طالبی میانده
مصطفی طالبی میانده
نوری جان نصیری
رخساره کوهپیما
شهنواز کوهپیما
حسینعلی طاهری
سرایل صفری
محمد رحیمی پور
مصطفی رحیمی پور
ماهمنیر ایرانپور
راحله ایرانپور
هما ایرانپور
محمد ملکی
محمدشریف دامنی
محمدرحیم دهواری
محمدرحیم دهواری
فاطمه اربابی
زهرا عرب درگی
دوست محمد ملازهی
آمنه بلوچی
رستم بلوچی
گل بی بی نارویی مقدم
دلبر شجاعی
زینب کریمی
مدینه کریمی
صدیقه عباسی موجنی
یوسف علیمیرزایی
سید سخی سعیدفر
حسین حاجیلی دوجی
عبدالرحیم عابدی
علی سرایی
حمیدرضا کیانیفر (ریگی)
محمد آق آتابای
طاهره خمری یادگار