وقتی رجوی ها برای چیزی که سال ها مانع آن شدند جشن می گیرند

این دیگه واقعاً نوبرشه

اگر چه پس از کامل شدن اخراج نفرات فرقه از عراق، فرقه رجوی به صورت تقریبا غیر قابل انتظار شروع به جشن و پایکوبی نمود، اما صحبت های مریم قجر و آن چه که فرقه در تبلیغات خود بیان می کند حاوی نکته خاصی نیست و به نظر می رسد سران فرقه می خواهند حالا که یک شکست سنگین استراتژیکی را متحمل شده اند، و می دانند طبعات منفی اخراج از عراق بر روی وضعیت سیاسی و تشکیلاتی شان تاثیر بسیار زیادی خواهد گذاشت، با این فضاسازی یک نوع سپر دفاعی موقت برای خود ایجاد نمایند تا زیر آن تا یک مدت از پاسخگویی درباره بسیاری از سوالات که از سوی مخالفان آن ها در خارج صورت خواهد گرفت شانه خالی کنند. سوالاتی از این قبیل که:
مگر نگفته بودیم به عراق نروید؟ چرا به عراق رفتید؟
چرا بعد از آتش بس و بعد از حمله صدام به کویت از عراق خارج نشدید؟
چرا قبل از حمله دوم آمریکا به عراق و یا بعد از سقوط صدام از عراق خارج نشدید؟
چرا خودتان از خطر فرار کرده و اعضای تان را در شرایط خطرناک تنها گذاشتید؟
چرا در حالی که مدعی بودید دولت عراق همسو با ایران است، قبل از کشته شدن و معلول و مجروح شدن این تعداد از اعضای خود، آنها را از عراق خارج نکردید؟
از سوی دیگر در داخل تشکیلات نیز با انبوهی سوالات و ذهنیت ها که مطمئناً خیلی از آنها در نقطه مقابل نظرات رجوی ها و تشکیلات فرقه است مواجه هستند. قاعدتاً اکثر اعضا و هواداران خارج کشوری آن ها باید از این اخراج، احساس «شکست خوردن» داشته باشند و در اذهان اعضا، سوالات و تناقضات زیادی ایجاد شده باشد که باعث فاصله گرفتن بیشتر آنها از تشکیلات خواهد شد. سوالاتی از قبیل:
چرا زودتر از عراق خارج نشدیم؟
استراتژی مان چه شد و حالا چه می شود؟
انقلاب طلاق که مدعی بودید ضرورت سرنگونی است، تکلیفش چه می شود؟
* بنابراین سران فرقه با اعلام پیروزی و متعاقب آن برپایی جشن، می خواهند تاثیرات این شکست را موقتاً کم کنند.
واقعیت این است که هر چند سال ها بود که به اصطلاح «ارتش آزادیبخش» منحل و خلع سلاح و خلع لباس شده بود، اما از روز جمعه 19 شهریور 1395، به صورت رسمی آخرین میخ به تابوت «بال نظامی» فرقه کوبیده شد و به اصطلاح «ارتش آزادیبخش» برای همیشه به گور سپرده شد.
صرف این موضوع به تنهایی ضربه بسیار سنگینی برای فرقه است. ضمن این که در تعادل قوای سیاسی نیز، فرقه رجوی که ادعا می نمود «تنها جایگزین یا آلترناتیو جمهوری اسلامی است» را، اگر نگوییم به آخر صفِ گروه های مدعی براندازی جمهوری اسلامی می برد، لااقل آنها را خیلی از نقطه ی مورد ادعای شان در اول صف، به عقب پرتاب خواهد کرد و مسلماً در رابطه غربی ها با فرقه هم اثر گذاری جدی خواهد داشت.
صالحی