باید بابت تلاش بی وقفه خانواده ها در طول این 14 سال که تمامی مشکلات و نا امنی کشور عراق را به جان خریدند و از هر فرصتی استفاده کردند برای رفتن به اشرف و کمپ لیبرتی. باید دست مریضاد گفت و این پیروزی رو بارها و بارها به آنها تبریک گفت که از هیچ تلاشی دریغ نکردند و سازمان را مجبور به جابجا کردن افراد اسیر نمودند.تا کمتر جان این اسیران به خطر بیفتد. وگرنه اگر به سازمان بود باید 14 سال دیگر این قضیه کش داده می شد برای ماندگاری، برخلاف تمایلات سازمان این اتفاق افتاد و باهمت این خانواده ها تمامی راه های فرار سازمان به بن بست خورد و ناچارا برای اینکه کم نیاورد دست پیش گرفت و اعلام نمود که پیروزمندانه انتقال افراد انجام شد. یکی از ترس های بزرگ سازمان همین جابجایی افراد بود زیرا که می دانست توان کنترل افراد را از دست می دهد و ریزش نیرو زیادی خواهد داشت.
در این خصوص به علت ریزش نیروی زیاد، سازمان نیز از فرصت استفاده کرده و نفرات اسیر را مجبور نموده که با خانواده های خود تماس بگیرند و اعلام جدایی نمایند. با شگردهای تکراری در صدد برانگیختن احساسات و عواطف خانواده ها تقاضاهای گوناگون از آنها نمایند که تمامی افراد خانواده های استان کردستان در این راستا توجیه شده و از آگاهی کامل برخوردار می باشند. لذا در این زمینه نیز شکست خورده و پیروزی دوباره برای خانواده ها می باشد