به نام خدا
همانطور که اطلاع دارید، استقرار و ماندن در عراق سیاست استراتژیک فرقه رجوی در طول این سالیان بود. مسعود رجوی تلاش می کرد تا به هر قیمتی در عراق بماند. اما با استعانت خداوند متعال و استقامت خستگی ناپذیر خانواده های دردمند و رنج کشیده، اردوگاه لیبرتی، همانند پادگان اشرف، بالاخره تخلیه شد و فرقه از عراق اخراج گردید.
استقرار فرزندان در آلبانی را به فال نیک می گیریم چرا که با خروج آنان از وضعیت جنگی و خطرناک عراق، قطعا فرصت های مناسبی برای رهایی آنان از اسارت فرقه رجوی در آینده فراهم خواهد شد.
خوشبختانه بعضی از افراد در آلبانی این موقعیت را به دست آوردند تا از طریق تلفن یا فضای مجازی با خانواده هایشان در ایران ارتباط برقرار نمایند. ضروری است خانواده های محترم در موقعیت جدید به دست آمده به نکات مهم ذیل توجه داشته و هوشیارانه عمل نمایند:
- پاسخگویی و حفظ ارتباط خانوادگی و عاطفی با فرزندان و بستگان از اولویت های مهم می باشد. لاکن ضروری است با پاسخ منفی به ترفندهای سازمان یافته فرقه رجوی، تنها ارتباطی سالم و عاطفی (نه هدایت شده توسط فرقه) با فرزندان حاصل گردد.
- لازم است در تماس ها از پذیرفتن و پاسخگویی به افراد واسطی که به اصطلاح از طرف فرزندان تماس می گیرند و تقاضای پول، آدرس، شماره تلفن و غیره دارند خودداری شود.
- در بعضی از تماس های هدایت شده توسط فرقه، ممکن است فرزندانی بالاجبار تقاضای پول و امکانات قابل توجه یا سرمایه برای کسب و کار نمایند. هوشیاری و توجه خانواده ها در این زمینه توصیه میگردد.
- کمک مالی به فرزندانی که در آلبانی از فرقه جدا شده اند، امری پسندیده و قابل احترام است. ولی مستلزم کانالی مطمئن، سالم و قانونی می باشد.
- نیت و خواست خانواده ها رسیدن به فرزندانشان در هرکجای دنیا است. هدف صرفا تخلیه اردوگاه ها و جابجایی نمی باشد. آنان حق مسلم خود یعنی دیدار را طلب می کنند.
- حق طبیعی خانواده هاست که با مساعدت کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان در آلبانی، امکان تماس تلفنی، مکاتبه ای و حتی ملاقات حضوری با فرزندانشان فراهم گردد.
اعتقاد راسخ بر این است که با فراهم شدن محیط غیرکنترلی و حق انتخاب آزاد، اکثر افراد از فرقه رجوی جدا شده و به آغوش خانواده ها باز گردند.