علیرغم ادعاهای امنیتی مجاهدین تا کنون در آلبانی هیچ عملی علیه آنان انجام نشده

گزارش چاپ آلبانیایی مجلۀ آلمانی فوکوس از کمپ فرقۀ رجوی در تیرانا:
 مجلۀ فوکوس – چاپ آلبانی – ۱۱ مارس ۲۰۱۶
 بر اساس توافقنامه با آلبانی آمریکا برای مجاهدین ایران مسکن تهیه کرده است. به گزارش رسانه ها بیش از ۲۰۰۰ نفر از آنها به آلبانی می روند. چگونه و چرا مجاهدین در آلبانی مستقر می شوند؟ و چه خطری از سوی آنها مطرح است؟
 فرزین بهادر گودرزی درب فلزی یک ساختمان چهار طبقه احاطه شده توسط میله های آهنی ضخیم و کاجهای تزئینی را به روی ما می گشاید. این مرد بیش از ۵۰ ساله، با عینک روشنفکری، که خوب انگلیسی صحبت می کند پس از ورود ما دقت می کند که درب بیرونی ساختمان خوب بسته شده باشد. این ساختمان در قلب تیرانا در منطقه ای معروف، واقع شده است. مرا به یک اتاق کوچک در حیاط راهنمایی می کنند، یک اتاق بسیار کوچک با یک لب تاپ بر روی یک میز کوچک پلاستیکی، یک بخاری برقی و عکس های سیاه و سفید بر روی دیوار از رهبران مجاهدین ایرانی در تبعید، مسعود رجوی و همسرش مریم رجوی آویزان است. ۷- ۸ مرد مسن روی صندلی نشسته اند و تعدادی جوانتر سرپا ایستاده اند. تا مرا می بینند یکی پس از دیگری سلام و احوالپرسی می کنند. پیر مردی ۶۰ ساله با صورت استخوانی گرد با عینک وارد می شود و ضمن تعارف قهوه با انگلیسی شکسته بسته ای «مهمان نوازی ایرانیها» را یادآور می شود. فرزین بهادر گودرزی از مسئولین مجاهدین ایران است که در این ساختمان زندگی می کنند. این اتاقکی که ما هستیم به برقراری ارتباط با رسانه ها اختصاص داده شده است. او می گوید چهار ماه پیش از پایگاه سابق نظامی آمریکایی ها در عراق به نام پایگاه لیبرتی عراق، همراه با یک گروه ۲۰ نفری از  مجاهدین وارد تیرانا شده است.
او می گوید:
«من بعد از ۲۰ سال زندگی در اردوگاههای اشرف و لیبرتی در عراق به اینجا منتقل شدم. در واقع من یک بازمانده از حملات راکتی توسط دولت ایران در هر دو اردوگاه هستم. در خونین ترین حملات به کمپ لیبرتی در فوریه سال ۲۰۱۳ و اکتبر سال ۲۰۱۵، ۷۶ نفر کشته و بسیاری دیگر زخمی شدند. صدها نفر دیگر هنوز در آنجا در معرض خطر زندگی می کند». وی خاطر نشان کرد که برادر و خواهر او هنوز در کمپ لیبرتی هستند. فرزین بهادر گودرزی به عنوان یکی از مسئولان سازمان مجاهدین خلق در تبعید، مخالف دولت ایران می باشد و به همین علت خودش را با نام مستعار معرفی می کند.
 تعهد پذیرش مجاهدین توسط آلبانی به عنوان یک عضو ناتو
 مرکز پذیرش ملی پناهجویان نام ارگان دولتی آلبانی برای پناهجویان می باشد که دفاتر آن در تیرانا و حومۀ آن قرار دارند و تابع وزارت کشور آلبانی می باشد. این مرکز اقدام به ثبت نام پناهندگان و تهیۀ اسناد و مدارک حقوقی برای پناهندگی سیاسی و اجازه اقامت در آلبانی می کند. این مرکز تابع وزارت کشور مجاز به ارائه اطلاعات در رابطه با تعداد مجاهدینی است که از سال ۲۰۱۳ به آلبانی رفته اند و اینکه چه تعدادی در هر مرحله وارد خواهند شد. یک کارمند این مرکز می گوید که مجاهدین خواستار ممنوعیت دیدار و معاشرت در قلمرو مرکز با پناهجویان هستند از جمله مجاهدین. هر کس که با دوربین وارد و خارج می شود پشت سر او دروازه آهنین را می بندند و این دروازه همیشه از پشت بسته است.
 آمدن مجاهدین به اینجا برای اولین بار پس از توافقی صورت گرفت که سالی بریشا نخست وزیر سابق با ایالات متحده برای پذیرش آنها در آلبانی آن را امضا کرد، و این در حالی بود که دولت ایالات متحده در سال ۲۰۱۲ سازمان مجاهدین را از لیست سازمان های تروریستی برداشته بود. مجاهدین به دنبال مداخله نظامی آمریکا در عراق در سال ۲۰۰۳ تحت کنترل و حفاظت آمریکائیان و خلع سلاح توسط آنان به عنوان مهار تروریسم و مبارزه با آن در خاور میانه قرار گرفتند. چرخش قدرت توسط دولت توسط حزب دموکرات تحت نخست وزیری بریشا منجر به توافق در سال ۲۰۱۳ توسط دولت حزب سوسیالیست به نخست وزیری ادی راما برای پذیرش مجاهدین در آلبانی گردید. وزارت کشور آلبانی اعلام کرد که این پذیرش به صلح و ثبات در منطقه کمک می کند. وزیر کشور آلبانی گفت: “آلبانی به عنوان یک عضو ناتو مشتاق عضویت در اتحادیه اروپا و متعهد به تمام اقدامات و حداکثر تلاش برای حفظ صلح و ثبات در منطقه در کنار کشورهای شریک می باشد”، وی تأکید کرد که این موضع رسمی وزارت کشور و دولت آلبانی است.
بین امید و ترس برای زندگی
 فرزین بهادر گودرزی می خواهد نه عکس او و نه عکس اتاقی که در آن ما در حال صحبت بودیم و نه عکس ساختمانی که او در آن با دوستان خود زندگی می کند منتشر نشود. او نگران است که او و دوستانش و ساختمان محل اقامتشان توسط سرویس مخفی ایران شناخته شوند. وی می گوید:
 «اگر سرویس های مخفی ایران بفهمند که من در آلبانی هستم، این امر زندگی خانواده و بستگان و دوستان مرا در معرض خطر قرار می دهد. من به خاطر مهمان نوازی مردم آلبانی در آلبانی هستم، ما همه مان تحت کنترل و حفاظت دولت آلبانی هستیم تا نگذارد دست سرویس های اطلاعاتی ایران به ما برسد. سازمان ما، در سال ۱۹۶۵ تاسیس شد و امید فراوانی دارد که رژیم ایران را روزی سرنگون سازد. این امر می تواند یک تحول مثبت برای کل خاور میانه باشد زیرا ایران می خواهد تروریسم را به هر نقطه از جهان صادر کند».
ترس او از سرویسهای اطلاعاتی ایران تا چه حد واقعی است؟ اکنون سه سال از ورود مجاهدین به آلبانی و استقرار آنها در این کشور می گذرد ولی هیچ عمل خرابکارانه علیه آنها گزارش نشده است….
وزیر کشور آلبانی سمیر طاهری روز پنج شنبه (۲۰۱۶/۰۳/۱۰) در پارلمان گفت: «این درست است که دولت تصمیم گرفته است به ۳۰۰۰ نفر از مجاهدین ایران در آلبانی جا بدهد، و این تعهد از زمان دولت قبلی است”. حال این سوال مطرح است که آیا این تعداد به احتمال زیاد به ایجاد مشکلات برای شهروندان آلبانیایی منجر نخواهند شد؟ آرتان خوجه روزنامه نگار مشهور در تیرانا به این سؤال چنین پاسخ داد: «نه به احتمال زیاد، و خطری هم ندارند. آنها پس از دریافت اجازۀ اقامت از مرکز پذیرش ملی برای پناهجویان اجازۀ کار و اجاره آپارتمان را دارند و اقدامات کافی توسط پلیس آلبانی برای حفاظت از آنان و مراقبت از تحرکات و عملکردهای آنان اتخاذ شده است».
 با این حال، دولت امنیت شهروندان خود را تضمین می کند. در بیانیه رسمی وزارت کشوردر این مورد آمده است: «دولت ما از هر اقدامی که به نحوی امنیت شهروندان آلبانیایی ساکن در داخل یا خارج از کشور را به خطر بیندازد و مخل امنیت کشور باشد جلوگیری خواهد کرد».