هموطنان عزیز، دوستان:
تشکیلات سازمان مجاهدین خلق یا همان فرقه رجوی، از سال ۱۳۶۳ درون این تشکیلات، زندان و شکنجه برقرار کرد. در زمانی که مریم قجر عضدانلو در زمستان ۱۳۶۳ به عنوان همردیف مسعود رجوی انتصاب شد، درون تشکیلات مجاهدین موج بزرگی از مخالفت با این جریان شروع شد. به دستور مسعود رجوی از اواسط بهمن ماه ۱۳۶۳ مخالفین و معترضین را در زندان منصوری (روستای کهریزک) و زندان مقدم (روستای ماوت) که هر دو زندان در منطقه مرزی ایران عراق قرار داشتند بازداشت و زندانی کردند. در این جریان دو نفر کشته و صد ها تن شکنجه شدند. در طی سالیان بعد نیز زندان و شکنجه گاه در مقرهای این فرقه در عراق کماکان پا برجا بود بطوریکه صدها مخالف زندانی شدند.
بعد از انتصاب مریم قجر عضدانلو به عنوان «رئیس جمهور»! از سوی رجوی که گروهی از زنان مشخص این فرقه را تحت عنوان «شورای رهبری» قدرت مطلقه داده و به آنها در امور اجرائی و تشکیلاتی داخل یکانها و ستادها اختیار مطلق داد موجی از نارضایتی و اعتراض بویژه در میان مردان برانگیخته شد. به دستور مسعود رجوی تمامی معترضین و مخالفین تحت عنوان نفوذی! به زندان و شکنجه گاه انتقال داده شدند. در این پروسه نزدیک ۹۰۰ تن در این زندان ها بودند که چهار نفر در زیر شکنجه کشته شدند. تمامی افراد بازداشت شده در بدترین شرایط و زیر شکنجه بودند. در بین سال های ۱۳۶۹ تا ۱۳۸۲ صدها تن از معترضین و مخالفین تشکیلات رجوی به شیوه های مختلف در زندان و یا در داخل تشکیلات و مقرهای مختلف فرقه درعراق به شیوه های مختلف توسط فرماندهان به قتل رسیدند که اجسادشان در گورستانهای ابوغریب (غرب بغداد) و بیابان های اطراف کمپ سابق اشرف در عراق و اماکنی دیگر دفن شده اند. اکنون که تمامی تشکیلات این فرقه از عراق خارج شده و در آلبانی مستقر شده اند این گورها و محلهای دفن اجساد کشته شدگان برای ارگان های حقوق بشری و جامعۀ بین المللی در دسترس می باشد.
ما از کمیسر عالی حقوق بشر و شورای حقوق بشر ملل متحد، دیدبان حقوق بشر وخانم عاصمه جیلانی گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق بشر در ایران و دیگر سازمانها و نهادهای شناخته شده حقوق بشری از جمله صلیب سرخ و عفو بین الملل خواستار تعیین یک هیئت تحقیق در این مورد هستیم تا اسامی مقتولین و مشخصات و محل دفن و تاریخ قتل تک تک این افراد را که به اشکال گوناگون مورد تصفیۀ فیزیکی قرار گرفته اند از سران این فرقه که مقیم فرانسه و آلبانی هستند مطالبه کنند.
این وظیفۀ تمامی فعالان حقوق بشری، مبارزان مدنی و تمامی اقشار روشنفکر جامعۀ ایران بویژه در خارج کشور می باشد که از ارگان های بین المللی مذکور درخواست کنند تا روشن شدن این پرونده وسپردن عاملان اصلی جنایت به دست قانون از هیچگونه تلاشی دریغ نکنند تا روشن شود که چگونه یک سازمان به اصطلاح سیاسی زیر پوش مبارزه با جمهوری اسلامی گروهی از مخالفین خود را که مبارزین واقعی بودند به طرق مختلف به قتل رسانده است؟ و در رابطه با این تحقیق، مشخصا جداشدگان از این فرقه که بسیاری از آنان قربانی این زندانها و شکنجه ها هستند و هنوز آثار شکنجه ها را در بدنهای خود دارند آماده هستند تا مشاهدات عینی و اطلاعات خودشان در این مورد را در اختیار نهادها و ارگانهای ذیربط بین المللی و حقوق بشری و هیأت تحقیق آنان گذاشته و در برابر هر دادگاه بین المللی برای رسیدگی به جنایتهای این فرقه شهادت بدهند.
ما از همۀ ایرانیان آزادی خواه و مدافعین حقوق بشر بدون درنظر گرفتن عقاید شخصی درخواست داریم با امضای این فراخوان نگذارند که سازمان مجاهدین زیر پرچم مبارزه با رژیم و دفاع از حقوق بشر، از هر گونه تحقیق و مؤاخذه و حسابرسی بین المللی در مورد جنایتهای درون تشکیلاتی خود گریخته و باز تعدادی دیگر را این بار در آلبانی و دیگر کشورها مورد شکنجه و آزار و نهایتا حذف فیزیکی و قتل پنهان قرار دهد.
امضا کنندگان:
برای امضا فراخوان به این ادرس کلیک کنید
https://goo.gl/forms/VyuFMLeKvN78eyn02
از فعالان حقوق بشر به دادخواهی کشته شدگان و شکنجه شدگان در زندانهای مجاهدین
