دیدار اعضای انجمن نجات خوزستان با خانواده کریم جباری از اسیران فرقه رجوی

روز پنجشنبه 25/9/95 اعضای انجمن نجات شعبه خوزستان درشهر اهواز با خانواده کریم جباری که سالهاست دراسارت ذهنی وعینی فرقه رجوی بسر می برد دیدار کردند.
 در این دیدار صمیمی که مادر و برادر کریم حضور داشتند ابتدا اعضای انجمن نجات از برخورد گرم و صمیمی خانواده جباری تشکر کرده و بعد وضعیت اسیران دربند فرقه ساکن در کشور آلبانی و همچنین ترفند و توطئه هایی که  سران فرقه در کشور مذکور بکارمی بندند تا بتوانند به هر قیمت اعضا را همچنان در قید وبند فرقه نگاه دارند را برای این خانواده چشم انتظار تشریح کرده و گفتند با اینکه اعضای اسیر به آلبانی بعنوان یک کشور اروپایی منتقل شدند اما باز سران جنایت کار فرقه علاوه بر ایجاد محدودیت های مالی نشست های کنترل ذهن و مغزشویی را با موضوعات جدید برای آنها برگزار می کنند، پنجره های محل اقامت آنها را با کاغذ و رنگ پوشاندند تا نتوانند فضای بیرون را ببینند، داشتن تلویزیون،موبایل وامکانات اینترنتی را برای آنها ممنوع کردند و در مجموع ذهن انها را محدود و کنترل شدیدتری را برآنها اعمال کردند تا به زعم خود بتوانند همچنان به حیات خفت بار فرقه خود ادامه دهند.
مادرکریم درحالیکه اشک می ریخت گفت سال 67 پسرم رفت آلمان که درس بخواند مدتی بعد ازآن با پدرخدا بیآمرزش رفتم آلمان و او را دیدیم به محلی که درآن اقامت داشت رفتیم روزبعد درجایی که با او نشسته بودیم چند نفری که دور یک نفر دیگر را گرفته بودند به ما نشان داد و گفت اینها افراد سازمان هستند که دارند روی مغز او کار می کنند تا شاید اورا بفرستند عراق!پدرکریم نگران شد و به او گفت مواظب باش که تورا هم فریب ندهند وبه عراق ببرند چند روزبعد ما برگشتیم ایران.سال 70 ما نامه ای برای کریم نوشته وفرستادیم آلمان مدتی بعد جواب نامه ازطرف فردی که گفته بود من دوست کریم هستم بدست ما رسید که درآن نوشته بود کریم رفته عراق ودیگر اینجا نامه نفرستید که همه ما خیلی ناراحت ونگران شدیم باورکنید تا چند روزمن گریه می کردم هرچه دراین سالیان نشستیم خبری ازپسرم نشد نه تلفنی زد ونه نامه ای برای ما فرستاد. بعد ازمادرکریم خالد برادر وی گفت متاسفانه خواهر وبرادرانم چون کار داشتند نتوانستند منزل باشند ولی  خیلی دوست داشتند که ازنزدیک درمورد وضعیت برادرشان کریم کسب اطلاع کنند.اما واقعا ما هم دراین سالیان همواره دراین فکر بودیم که چرا کریم نه تماسی با ما گرفته ویا نه نامه ای برای ما فرستاده؟! من قبلا ازخود شما در مورد رفتاری که رهبران گروه رجوی با امثال برادرم داشتند شنیده بودم  که واقعا خیلی دردناک بوده اما فکرکردیم وقتی برادرم و بقیه به آلبانی رفتند آزادی عمل بیشتری پیدا می کنند،وبعد ازسالها حداقل می توانند با خانواده هایشان تماس بگیرند که متاسفانه تا حالا خبری ازبرادرمان نشده واین مسئله بیشتر ما را نگران کرده! رجوی که خودش معلوم نیست کجاست بقیه رهبران گروهش دیگر از جان امثال برادرمن چه می خواهند؟! بهرحال من وخانواده ام آماده ایم تا هرکاری که لازم باشد انجام دهیم تا برادرم بتواند حداقل آزاد و زندگی مستقلی برای خودش داشته باشد.
درپایان این دیدار اعضای انجمن نجات ضمن تشکر ازحسن توجه خانواده محترم جباری گفتند همانطورکه  تلاش وپیگیری های تمامی خانواده های اعضای اسیر وافشاگیریهای اعضای جداشده ازفرقه درسالهای گذشته باعث شد تا سرکردگان فرقه بلاخره به خروج اعضا ازعراق تن دهند تا حداقل امنیت جانی پیدا کنند قطعا با تلاش های گسترده ترمی توان هم توطئه های سرکردگان فرقه را خنثی کرد وهم اینکه می توان به  آگاه شدن ورهایی کامل وهرچه زودتراعضای دربند ازقید وبند اسارت بارفرقه رجوی امیدواربود.انشاءالله