فرقه رجوی مثل یک حزب باد عمل می کند و از هر طرفی که باد بوزد بدان سمت تغییر جهت می دهد و بر همین اساس اگر به گذشته اش نگاه کنیم یک روز در کنار صدام به قول خودش صاحبخانه علیه مردم ایران ایفای نقش می کرد و یک روز هم بعد از سقوط صدام و خلع سلاح شدن و پای فشاری کردن برای ماندن در عراق و با حزب بعث همکاری کردن تا پیدا شدن داعش که مریم رجوی آنها را عشایر به ستوه آمده خوانده بود.
قبلاً با رفتن به عراق وتشکیل ارتش آزادیبخش و وعده سرنگونی در عرض ۶ ماه و از بین بردن افراد معترض خودش که مخالفش بودند ماهیت ضد ملی و ضد آزادی خودش را نشان داده بود. رجوی درزمینۀ حقوق وآزادی های اجتماعی اعضای سازمان نیز کارنامه ای به مراتب سیاه تر، از خود بجا گذاشت. برای تحقق شعار کذایی سرنگونی، سالیان آنها را از بدیهی ترین حقوق خود محروم کرده و دراسارتگاه اشرف به بند کشید.
اعضا بزرگترین بها را با خون و رنج خود ودست کشیدن از تمامی عشق وعواطف خانوادگی پرداختند تا استراتژی جنون قدرت طلبی و توهم وعده وعیدهای او را محقق کنند وسالیان طول کشید که این مهمانان ناخوانده را با آن شکل از عراق اخراج کنند، و باز سران فرقه ی رجوی این افراد را در کشور آلبانی به اسارت گرفتند. اکنون اعضای سالخورده ومریض و رنجور باز در آلبانی به حال خود رها نمی شوند.
باز رهبران دروغگو تلاش می کنند آنها را هر چه بیشتر محدود کرده و تحت کنترل قرار بدهند. آپارتمان هایی که سران فرقه آنها را در تیرانا پایتخت آلبانی گرفته اند در حقیقت اسارتگاهی تحت نام اشرف دوم با جدیدترین استراتژی اسارت ومرگ اعضای قربانی هستند که سرکردگان فرقه رجوی درذهن خود می پرورانند.
رفتن مریم رجوی به آلبانی و تطمیع مالی عناصر سازمان ملل ودولت آلبانی همه تلاش های مذبوحانه ای است که فرقه رجوی به آن دست زده است تا افراد را چند صباحی بیشتر در زیر اسارت و سلطۀ خود نگهدارد و از فروپاشی کامل فرقه جلوگیری کند. طبق آخرین اخباری که طی دوهفته از کشور آلبانی تیرانا به دست ما رسیده حاکی براین است که مریم قجرعضدانلو از پاریس به سر سپردگانش که مسئول به اسارت گرفتن افراد منتقل شده از عراق به آلبانی هستند دستور داده که نگذارند افراد از فرقۀ رجوی جدا شوند بلکه آنها باید همچنان در اسارت ذهنی خود باقی بمانند.
حتی آن تعدادی را که موفق شدند از آن هفت حصار و زندان رجوی رهایی یابند مورد تعقیب، تهدید و فحاشی همراه با گرفتن فیلم و عکس و… از آنان قرار بدهند تا بدینگونه به اذیت و آزار آنان بپردازند. دو تن از سردمداران فرقه در آلبانی که در این جنایتها دست داشته و دارند عبارتند از مهدی برائی و مرتضی اسماعیلیان که مسئولیت اجرای طرحهای ترور و چماقداری و تعقیب و جاسوسی علیه جداشدگان در تیرانا را بر عهده دارند.
در دو هفتۀ گذشته در موقعیت های مختلف در شهر تیرانا شهرام نصرتی و شهاب فروزنده از چماقداران مجاهدین این ماموریت تروریستی را دنبال کرده‌اند. در این مورد پیامی که میتوانم به افراد اسیر فرقۀ رجوی در تیرانا بدهم چه کسانیکه هنوز در اسارت هستند و چه کسانیکه توانستند این حصار را بشکنند و به دنیای آزاد پا بگذارند ولی هنوز تحت سلطه و کنترل سران فرقه قرار دارند، این است که: « از شانتاژ ها، تهدید، تهمت و دشنام و ناسزا و… نترسید.
در همه جای دنیا قانون حکم فرماست و حرف اول را قانون میزند و هیچ کسی و هیچ چیزی نمیتواند شما عزیزان را به بند بکشد. ما همگی درد مشترک داریم اما شما باید این را بدانید که اگر ما منتقدین نبودیم و افشاگری نمیکردیم و دردها و رنج‌های خودمان و شما را باز گو نمیکردیم چهرۀ واقعی رهبران فرقه تا این حد افشا و برملا نمی شد و هرگز رجوی و سران جلادش تسلیم نمی شدند که از عراق خارج شوند…
تلاشهای ما و بعد هم خانواده ها بود که این عزیزان اسیر فرقه از عراق و از مرگ و خطرهای دیگر ناشی از حضور در عراق بحران زده و گرفتار جنگ ویرانگر رها شوند و بدینگونه پرده از چهره ی این دجالان برداشتیم و برای نجات شما اسیران تلاش کرده و می کنیم. این حق قانونی بین المللی شماست که در هرجا دوست دارید زندگی کنید».
زهرا معینی
