درمقابل ضجه های گوش خراش فرقه ی رجوی، طرف مقابل هم حرف دارد!

قسمت اعظم برنامه های سیمای ضد آزادی به نقل اظهارات این یا آن فرمانده ارتش آزاد سوریه- جریانی که درحق تظاهرات مطالبه محور و صلح آمیز مردم سوریه جفا کرده وبه مسلحانه اش تبدیل کرد با فجایع عظیم قابل مشاهده- نقل میکند که چیزی جز تحریک ودمیدن بر آتش جنگ و بهانه جویی برای نقض آتش بس نیست!
آتش بسی که آتش به جان رجوی ها انداخته است!
درکنار تبلیغ سیاست های جنگ افروزانه ی ارتش آزاد؟! سوریه، باند رجوی خود نیز به صدور اعلامیه پرداخته و تلاش زیادی برای شعله ور کردن مجدد جنگ در سوریه میکند.
بیانیه ی " توطئه‌های رژیم آخوندی و نقض آتش‌بس در سوریه توسط سپاه پاسداران و شبه‌نظامیان مزدورش " ازجمله ی این بیانیه های رجویه است که با یکی ازنام های متعدد مستعارش (شورای ملی مقاومت)  بشرح زیرخلاصه شده ی  منتشر ساخته است:
"… سپاه پاسداران و مزدوران آن و ارتش اسد با ادامه حملات جنایتکارانه خود در منطقه «وادی بردی» در شمال غربی دمشق طی روزهای جمعه و شنبه (10 و 11دی) درصدد به راه‌انداختن مجدد جنگ هستند. سپاه پاسداران برای مشروع جلوه دادن حملات خود مدعی است که این منطقه و اپوزیسیون مسلحی که در آن مستقر است جزو قرارداد آتش‌بس محسوب نمی‌شوند. در حالی‌که توافق آتش‌بس شامل این منطقه که 100هزار جمعیت دارد نیز می‌شود و نیروهای مسلحی که در آن هستند، نیروهای بومی و جزو ارتش آزاد هستند. پاسداران و ارتش اسد قصد دارند با بمباران و آتشباری سنگین اهالی را وادار به کوچ اجباری نموده و بافت جمعیتی حومه دمشق را تغییر دهند…  مقاومت ایران ضمن محکوم کردن نقض آتش‌بس توسط پاسداران بار دیگر بر این حقیقت تأکید می‌کند تا زمانی که پاسداران و مزدوران آنها از جمله حزب‌الله از خاک سوریه خارج نشوند این کشور روی صلح و آرامش نخواهد دید، طرح آتش‌بس در معرض خطر جدی قرار دارد و پاسداران جنگ و کشتار را از سر می‌گیرند ".
این از این!
یعنی این باند رجوی است که تعیین میکند چه نیرویی در سوریه باشند ویا نباشند و دولت سوریه بعنوان اصل مسئله، حق برقراری اتوریته درکشور خود را ندارد!!
اما طرف مقابل هم ادعاهایی مطرح کرده که در قسمت نهائی آن انتقاد مودبانه ای هم ازروسیه داشته وخبرگزاری  اسپوتینگ روسی این نوشته را بنقل از خبر گزاری جام  منتشر نموده که طی آن آمده است که این اپوزیسیون  مسلح سوریه بوده که ازهمان ابتدای کار، به متن توافق آتش بس وفادار نمانده است:
" فوعه و کفریا دو روستای شیعه نشین هستند که در عمق مواضع گروه های مسلح مخالف دولت و تروریست های جبهه النصره محاصره ای 2 ساله را تحمل می کنند.به گزارش اسپوتنیک به نقل از جام جم آنلاین، نزدیک به 20 هزار ساکن این دو شهر از فراموش شدگان جنگ سوریه اند؛ به گواهی اسناد و شواهد، با وجود این که اوضاع انسانی در هیچ نقطه ای از سوریه به اندازه ی این دو شهر بحرانی نیست، کوچکترین نامی از فوعه و کفریا در محافل رسانه ای و دیپلماتیک بین المللی به میان نمی آید. عملیات پاکسازی حلب شرقی و فشارهای بین المللی برای نجات مخالفان مسلح فرصتی برای مطرح کردن فوعه و کفریا پیش آورد. به اصرار حزب الله لبنان اجازه خروج تروریست ها از حلب شرقی منوط به خروج اهالی فوعه و کفریا شد تا این مردم غیرمسلح بعد از 2 سال محاصره بتوانند از میان مخالفان بیرون آیند و به مناطق تحت تسلط دولت بروند.با این حال، فشارهای بین المللی و تمامی اعضای دائم شورای امنیت مانع از این رویداد انسانی شد و در کمال تعجب با خروج این غیرنظامیان از محاصره نظامیان،موافقت نشد. با مقاومت حزب الله، سرانجام تروریست ها و دولت های حامی آن ها تنها با خروج 2500 نفر از اهالی فوعه و کفریا موافقت کردند. 2500 نفر زن و کودک و مجروح در مقابل 40 هزار نفر از تروریست ها به همراه خانواده هایشان.آن 40 هزار نفر از حلب شرقی که اینک تحت سیطره دولت است، خارج شدند و به همقطاران خود در ادلب پیوستند؛ بیمارانشان هم با آمبولانس های مجهز به سمت بیمارستان ها حرکت کردند.اما در این سو، در دور اول نزدیک به 1000 نفر از مردم فوعه و کفریا از این دو شهر خارج شدند. تمامی مجروحین در کف اتوبوس ها جابجا شدند و مسیر چند ساعته را در 3 روز طی کردند. البته مسلحین ابتدا اتوبوس های خالی که به قصد فوعه و کفریا در حال حرکت بودند را به آتش کشیدند. ولی نهایتاً با فشار حزب الله اتوبوس ها وارد دو شهر شدند و 1000 نفر در مرحله ی اول از فوعه خارج شدند.حدود 2 هفته ی پیش 21 اتوبوس برای تخلیه ی 1000 شخص دیگر وارد فوعه شدند ولی دیگر دیر شده بود. تمامی 40 هزار نفر طرف مقابل از حلب شرقی خارج شده بودند و مسلحین با نقض توافق، اجازه خروج این اتوبوس ها را ندادند.این اتوبوس ها اکنون در انتظار دریافت مجوزهای مسلحین برای خروج از این دو روستا هستند. رانندگان این اتوبوس ها در تماس هایی که با بیرون از منطقه دارند، می گویند که خودشان هم دارند از گرسنگی از بین می روند. بدین ترتیب اولین قربانی عجله روس ها برای تخلیه حلب، مردم بی دفاع فوعه و کفریا شدند ".   
بیان نقل قول
وحید