نگاهی بر حادثه 19 بهمن و کشته شدن موسی خیابانی و اشرف ربیعی

رجوی حادثه 19 بهمن را عاشورای مجاهدین نامید در واقع او از رقیب جدی خود موسی خیابانی خلاصی یافت و بعد از ضربه سال 60 با دستگیری اعضاء و بدنه سازمان و رو آوردن به خانه های تیمی رجوی تنها کسی است که نقطه وصل افراد با سازمان به حساب می آمد. رجوی باید چاره ای می اندیشید و برخی از افراد را از سر راه خود بر می داشت مکانی که از قبل زرد محسوب می شد و حتی ساده ترین کادر فرقه در آن رفت و آمد نمی کرد به یکباره به محل رفت و آمد و گورستان موسی و اشرف تبدیل شد. بعدا رجوی ساعت ها حرف می زند. اوکادرهای فرقه را در خانه ای تیمی به کشتن داد.موسی خیابانی و افراد دیگری همچون اشرف ربیعی که با وی در خانه تیمی در زعفرانیه بودند کشته شدند و از قبل فکر تمام این سناریوها را کرده بود.
در زمانی که دیگر خبری از بنیانگذاران فرقه رجوی خود را تنها وارث این فرقه می دانست و دوران بلند پروازی او هم از این به بعد شدت گرفت.
آری نام عاشورای مجاهدین که رجوی بر آن واقعه نهاد فقط جنبه سوء استفاده شخص رجوی از این ماجرا بود. و سنگ دلی مانند رجوی سوار بر این موج شد و نفع آنرا برد.
مریم قجرنیز روز 19 بهمن را روز ایستادگی و تسلیم ناپذیری ملت ایران در مقابل حاکمیت نامیده و آنرا بهائی در بالاترین سطح رهبری این جنبش که مسعود پرداخته می داند. باید به مریم و مسعود رجوی گفت جز خیانت به اعتماد افراد خود چه کرده اید؟
فلسفه عاشورا یک نشانه از ایستادگی و پایداری سرور و سالار شهیدان در مقابل ظلم زمانه است. رجوی چه درسی از این فلسفه گرفت او در درون مناسبات هر کس را که مخالفش بود سر به نیست می کرد هر ساله با بزرگداشت این  روز با اجبار از نیروها تعهدی دایر بر ماندگار بودن در این فرقه را می گیرد.