فرقه ی رجویه که لابد فکر میکرد راهپیمایی 22 بهمن امسال بخاطر بقدرت رساندن آنها و ظهور رجوی ازغیبت انجام خواهد شد که نشد، ازسخنان صمیمانه ی رئیس جمهور ایران که طی آن درمورد مشکلات موجود به مردم هشدار داده ونخواسته که آنها را فریب دهد، برآشفته وطی تفسیری با تیتر " دغدغه‌های روحانی و نظام " آورده است:
"… حرف رئیس‌جمهور نظام، آن هم در یک سخنرانی رسمی در سالگرد انقلاب تنها یک لغزش زبانی نبود؛ روحانی این واقعیت را با عبارات مختلف بیان و تکرار کرد که: «امروز روزی است که ما باید انقلاب اسلامی‌مان را بیش از هر زمان دیگر تثبیت کنیم… امروز روز تثبیت نظام جمهوریت و اسلامیت جمهوری اسلامی است… وقتی انقلاب ما به تکامل رسیده است که امید ملت ما نسبت به آینده این نظام… روز به روز بیشتر بشود ".
این سخنان که بیان آشکار وشجاعانه ی مشکلات موجود بوده ونخواسته که به مردم بگوید که شما بروید و آسوده بخوابید که رئیس جمهور بیدار است!!، چیزی جز صداقت او نسبت به مردم را نشان نمیدهد وچرا باید مایه ی ضعف او و رژیم باشد؟!
بله او بدرستی برضرورت تثبیت انقلاب که درصورت درجا زدن موریانه خور میشود اشاره نمود و بجای آن به مردم نگفت که همه چیزتان آماده و مهیاست و لازم نیست غر بزنید!
چه عیبی دراین نوع برخورد با مردم وجود دارد که ما نمی بینیم و تیزهوشان رجوی آنرا درآسمان شکار میکنند؟!
راست آنست که جامعه ی بازنگه داشته شده ازحالت پویایی، حالات آب راکد گندیده ای را پیدا میکند که مسلما اشاره ی رئیس جمهور باین مسائل است.
ما نیز میدانیم که انقلاب ما به سرحد خواسته های اولیه ی آن نرسیده و استقلال اقتصادی هنوز بدست نیآمده است.
عدم تحقق این مسئله درد سر و مانع بزرگ تثبیت انقلاب است وباید گام های بسیار جدی و درنگ ناپذیری دراین عرصه ی خاص وخطرناک برداشت واین امر البته به اراده ی ملی وکمک همگانی بستگی دارد ورئیس جمهور هم چیزی جز این نگفته است والا خطر جنگ ازسرما گذشته است و هر کشورمتجاوزی باید دیوانه باشد که بخواهد با حمله ی نظامی برما، استقلال سیاسی ما را – بعنوان بزرگترین دستآورد انقلاب – برباد دهد.
باند رجوی درنشان دادن درستی ضرب المثل (کافر همه را به کیش خود پندارد) – که انتقاد و رک گویی درتشکیلات خود را بمنزله ی نابودی اش میداند، این موضوع را چنین تعمیم می دهد:
" نتیجه این‌که نمایش 22بهمن رژیم که قرار بود نمایش اقتدار و پایه‌های مردمی نظام و نشانه استحکام و انسجام آن باشد و به‌زعم ولی‌فقیه دشمن (آمریکا) را عقب بنشاند، به نمایش ضعف و از هم‌گسیختگی و بحران فزاینده درونی رژیم و به یکی دیگر از نشانه‌های آغاز پایان رژیم تبدیل شد ".
اتفاقا برخورد این چنینی رژیم باین تظاهرات نشان داد که ناپختگی های اولیه ی انقلاب جای خود را به درایت و واقع بینی داده و دولت ازیک تظاهرات بمناسبت بزرگداشت بزرگترین انقلاب تاریخ ایران، توقعاتی به گستردگی آنچه ذهن معیوب رجوی ها دارد، توقع زیادی ندارد!
رجوی ها اثر مثبت بزرگ انتقاد سازنده را هرگز درک نکردند وبا این رویه گمان نمیرود درآینده هم درک کند!
اغلب مردم ایران به درجاتی ازفراست اجتماعی وسیاسی رسیده اند که یک نقاد جسور و بی شیله وپیله را دوستتر دارند و این نقد ها را به حساب ضعف او نگذاشته ودرعوض اورا فرد شجاع، دست یافتنی و دوست داشتنی بحساب می آورند!
فرید
باند رجوی، از بیان دغدغه ها، ناخشنود است!
