چه کسی فکرش را می کرد که روزی خانواده ها اهرم فشاری بر علیه فرقه رجوی شوند و فرقه رجوی را به ذلت و خواری برسانند. فعالیت و تلاش و کوشش خانواده ها در گرما و در سرمای عراق باعث شد پادگان نفرت انگیز اشرف را تعطیل و بعد ازآن کمپ لیبرتی را تعطیل کنند. اگر مروری بر اعزام خانواده ها کنیم مادرانی بودند که با ویلچر به عراق اعزام می شدند هدف آنها فقط دیدار با جگر گوشه هایشان بود هر چند در این رابطه موفق نشدند ولی در عوض تشکیلات فرقه رجوی را بهم ریختند و توانستند چندین نفر را از فرقه رجوی جدا کنند. فرقه رجوی تلاش زیادی کرد که مانع فعالیت خانواده ها شود انواع ترفند ها را بکار گرفت از سنگ پرانی به سمت خانواده گرفته تا بد و بیراه گفتن به خانواده ها. چند تن از خانواده ها سنگ به آنها اصابت کرد زخمی شدند ولی بر تصمیم و اراده خود محکم ایستاده بودند و شعارشان این بود (تا به آخر ایستاده ایم) تلاش خانواده ها باعث شده بود که خود شخص رجوی در پیامهایی که به اسیران می داد در پیام به خانواده ها بد و بیرا می گفت اسم خانواده که می آمد رجوی و سرانش بدنشان می لرزید خود سران فرقه رجوی بارها می گفتند که حاضریم چندین موشک به مقر ما بخورد و تلفات انسانی بدهیم ولی خانواده نزدیک مقر ما نشود. رجوی و سرانش از دست خانواده ها خلاصی ندارد راهی به آلبانی باز شود خانواده ها به آلبانی به مقر فرقه رجوی عزیمت می کنند و این اجازه را به فرقه رجوی نمی دهند که اشرف دیگری در آلبانی ساخته شود. بی شک روزی می رسد که همین خانواده ها تمامی اسیران را از چنگال فرقه رجوی آزاد کنند و به دنبال زندگی جدیدشان بروند. به امید آن روز.
فواد بصری
