نامه آقای جهانبخش نجفی به برادرش داریوش اسیر در فرقه رجوی

با عرض سلام و ارادت به خدمت برادرعزیز ومهربانم داریوش.
برادرجان همه ی خانواده ات فقط به امید یک لحظه دیدن یا شنیدن صدای تو به زندگی خود ادامه می دهیم.
غم دوری تو و از همه بدتر خبری از حال و احوال تو نداشتن دیگر برای ما غیر قابل تحمل شده است. آخر تا کی می خواهی در بی خبری و بی کسی زندگی را ادامه بدهی. یه کمی هم به فکر خانواده ات باش.
اگر نمی خواهی برگردی عیبی ندارد ولی کاری کن که با خانواده ات به صورت آزاد و راحت بتوانی تلفنی گفتگو کنی و مارا از حال خود خبردار کنی!
هرروز مادر و دیگر اعضای خانواده دلتنگی تو را دارند. و زندگی روز به روز برای ما از غم دوریت سخت تر می شود.تو را به خدا قسم.هرکاری کردی با ما حتمأ تماس بگیر. منتظر شنیدن صدایت هستیم…
برادرت جهانبخش نجفی
 

خروج از نسخه موبایل