با عرض سلام و ارادت به خدمت برادرعزیز ومهربانم داریوش.
برادرجان همه ی خانواده ات فقط به امید یک لحظه دیدن یا شنیدن صدای تو به زندگی خود ادامه می دهیم.
غم دوری تو و از همه بدتر خبری از حال و احوال تو نداشتن دیگر برای ما غیر قابل تحمل شده است. آخر تا کی می خواهی در بی خبری و بی کسی زندگی را ادامه بدهی. یه کمی هم به فکر خانواده ات باش.
اگر نمی خواهی برگردی عیبی ندارد ولی کاری کن که با خانواده ات به صورت آزاد و راحت بتوانی تلفنی گفتگو کنی و مارا از حال خود خبردار کنی!
هرروز مادر و دیگر اعضای خانواده دلتنگی تو را دارند. و زندگی روز به روز برای ما از غم دوریت سخت تر می شود.تو را به خدا قسم.هرکاری کردی با ما حتمأ تماس بگیر. منتظر شنیدن صدایت هستیم…
برادرت جهانبخش نجفی