چرا رجوی فکر می کند جائی در آینده ایران دارد؟؟

سوال اساسی از رجوی و فرقه اش این است چرا فکر می کنید در ایران جایگاه و مشروعیتی دارید؟ مگر شما به لحاظ سیاسی و فیزیکی و حتی مبارزاتی در حال حاضر عددی به حساب می آئید؟ چرا خودتان را وزنه ای فکر می کنید. چرا باید سایرین روی شما حساب باز کنند؟ بطور واقعی در چه نقطه ای قرار دارید؟ شرح حال خود را بگوئید.در این سالیان چقدر از مواضع و شعارهای خود فاصله گرفته اید.مهم تر اینکه  سئوالی که تک تک اعضا می توانند از خود و از سران این فرقه بپرسند اینست که رجوی کجاست؟! چرا در بین اینهمه شعار سرنگونی  رجوی مفقود می شود؟ چی شد آن شعارهای فدای حداکثر رجوی! چرا نباید درحال حاضر کنار نفرات خود باشد؟ چرا به تمام اشتباهات خود اعتراف نمی کنید.آری رجوی جان ناچیزش برایش بیشتر ارزش دارد.

رجوی در توهم بسر می برد و گویی از خواب بیدار نشده فکر می کند هنوز همان دوران ابتدا انقلاب است که با یک مشت شعار تعدادی از جوانان این مملکت را فریب داده و جذب نماید. افرادی که نمی دانستند رجوی چه دامی برایشان پهن نموده است و پشت این نقاب چه چهره شیطانی نهفته است.و کسی نمی دانست روزی رجوی این تشکیلات را به یکی از مخوف ترین فرقه ها تبدیل خواهد نمود.رهبران فرقه ها چون در عالم توهم و کیش شخصیت سیر می کند به همان اندازه که خود را یکه تاز میدان می داند و برای خود قدرت و عظمتی می بیند به همان اندازه هم دنبال زندگی راحت خود و خوش گذرانی و جاه طلبی مثل رجوی هستند .او  شهوت رانی ممتاز بود! جان اعضاء برایشان ارزش  نداشت و ندارد و می گفت زیر دستان باید فدا بشوند. پروسه رجوی در این سالیان و بزنگاههای مختلف را که مرور می کنیم می بینیم با فرار از واقعیات و هر بار بخاطر جان خود چه توجیهات مسخره ای را سر هم می کند.

رجوی همیشه با دادن ارقام غلط به نیروها از اینکه در ایران پایگاه مردمی دارند و مورد حمایت می باشند می گوید اما رجوی بعد از فاز سیاسی و فاز نظامی سال 60 و فرار از ایران و رفتن به فرانسه و متعهد شدن با صدام دیگر از صفحه ذهن  ملت ایران حذف گردید و از اون پس با خیانت هایی که انجام داد هر روز بر تنفر مردم نسبت به او افزوده شد  و از همان سال دیگر پرونده رجوی بسته شد.اتفاقا اشتباهات رجوی هم از همان سالها آغاز شد و نیروها را به سراشیبی سوق داد و نتیجه آن بی عملی و بی فکری همین شد که امروز در ایران به عنوان یک فرقه تروریستی از آنان نام برده می شود.این را رجوی هم خوب فهمید که با خشونت چیزی عوض نخواهد شد امروز با وجود شعارهای فرقه ای رجوی در داخل کشور همه او و یارانش را مزدور بر می شمرند.