آقای عباس محمد پور بعد از دیدار با خانواده های اهوازی، روز جمعه 8/2/96 دیداری هم با خانواده های آبادانی اسیران دربند فرقه رجوی داشت.وی دراین دیدار گفت ازاینکه امروز هم درجمع شما خانواده های خونگرم آبادانی هستم بسیار خوشحالم و ضمن معرفی خود، پروسه آشنایی و جدایی اش از فرقه رجوی را تشریح کرد و گفت درسال 67 در جبهه جنگ اسیرشدم و درسال 68 بدلیل عدم تحمل فشارهای داخل اردوگاه عراق و از طرف دیگرتبلیغات فریبنده ای که سران فرقه در بین اسرای جنگی در اردوگاه به راه انداخته بودند متاسفانه باعث شد که من راه پیوستن به فرقه رجوی را انتخاب کنم و بر اثرهمین تصمیم غلط 25 سال ازعمرم نابود شد.آقای محمد پور همچنین درخصوص وضعیت اعضای اسیر بعد ازانتقال آنها به آلبانی گفت: متاسفانه برای آنها فقط مکان عوض شد و محدویت ها وفشارهای گذشته نه تنها ازروی آنها برداشته نشد بلکه سران فرقه ترفند جدیدی بنام مسئله مالی را هم بعنوان یکی ازاهرم های فشار خود برای نگه داشتن آنها زیر چتر مناسبات فرقه در نظر گرفتند. بنابراین دریک جمله سران فرقه به هر 
شیوه ی خیانتباری متوسل شده و می شوند تا بتوانند مانع از جدایی اعضا از فرقه شوند تا از این طریق مانع از فروپاشی تشکیلات فرقه شوند اما جای بسی امیدواری است که اقدامات سران فرقه راه بجایی نخواهد برد چون بعد از انتقال اعضا به آلبانی جریان مسئله داری و جدایی اعضا از فرقه روز به روز گسترش پیدا کرده است وآلبانی دیگرعراق نیست و تهدیدات فرقه هم مثل سابق کارساز نیست. آقای محمد پور در پایان در رابطه با راه کارهای نحوه ارتباط خانواده ها با فرزندانشان توضیحاتی ارائه داد و گفت: باور کنید که سران فرقه به شدت از خانواده ها و ارتباط گیری آنها با فرزندانشان وحشت دارند به همین دلیل با هرترفندی سعی می کنند مانع ازارتباط فرد اسیر با خانواده اش شوند. درپایان این همایش آقای محمدپور به سئوالاتی که خانواده درموارد مختلف از وضعیت فرزندان اسیرشان داشتند پاسخ گفت که گزارش کامل آن متعاقبا به اطلاع خواهد رسید.