خواسته مریم رجوی از جداشدگان

در طول سالهای متمادی از زمانی که فرقه مجاهدین بوده. تقابل و مسئله داری و جداشدن و انشعاب بوده و تاکنون رجوی ها این سیکل را به رسمیت نشناخته اند و دفاع و روشنگری و افشاگری این طیف را خیانت و مزدوری قلمداد می کرده ومی کنند.
حال اینکه اکنون بایک آمار و ارقام سرانگشتی به این واقعیت می رسیم که مجموع مسئله داران جداشده از فرقه برابری می کند با کل آمار کنونی فرقه. درواقع سن تشکیلاتی اغلب جداشدگان هم برابری می کند با مجموع با سابقه های کادر فرقه.
اینک در این برهه زمانی که فرقه رجوی دیگر درعراق نیست و بطور عریان سرسپردگی کامل خود را به امپریالیزم به ثبت رسانده در تمامی سایت های اینترنتی وفضای مجازی این رهبران و دست اندرکاران فرقه پروژه هایی را علیه این طیف جداشده دنبال می کنند ازجمله پرونده- اسناد- اطلاعیه- مقالات و…
چکیده و اصل و اساس خواسته رجوی از جداشدگان مواردی است به شرح زیر.
1-نامه نگاری و تهیه طومار برای مجامع حقوق بشری نکنید.
2-اعزام خانواده و جداشده به جهت بسیج اعتراضی درجهت نجات عزیزانشان نکنید.
3-جلسه و نشست مرکب از جداشده و خانواده برگزار نکنید.
4-کنفرانس وشرکت دربرنامه های دانشگاهی ممنوع است، نکنید.
6-روشن کردن خانواده ها ممنوع است(روشنگری وآگاهی درخصوص وضعیت عزیزانشان).
7-بدبین کردن خانواده ها نسبت به مجاهدین ممنوع است(آگاهی دادن درخصوص وضعیت خطیری که بچه هایشان در آن گرفتارند).
8-مراجعه به یونیسف-حقوق بشر-ملل متحد درآلبانی جرم است نکنید.
آنچه که در محورهای بالا آمده دقیقأ حرف های تکراری و چندین ساله سران فرقه است که آنرا جرم و مفاد خیانت جداشدگان و خانواده های اسیران عضو انجمن ها می داند و رجوی صراحتأ حکم مجازات آنها را صادرنموده است.
درعوض جداشدگان و خانواده اسیران طی سالیان یک نکته و یک خواسته بیشتر از سران فرقه نداشته و ندارند وآن این است که فی الواقع مریم رجوی اعضای گرفتاررا برای چند دقیقه در محیطی خارج از کنترل فرقه ای و باندی آزاد بگذارد تا خود تصمیم بگیرند ونه چیزی بیشتر.