انتخابات، یادآوری جاه طلبی ها و فتنه انگیزی های رجوی

هر 4 سال یکبار در دولت ایران انتخابات ریاست جمهوری انجام میگیرد که نخستین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در 5 بهمن 1358 و یک سال پس از پیروزی انقلاب برگزار شد و بدنبال نام نویسی های کاندیداها مسعود رجوی نیز ثبت نام و در دی ماه 1358 شروع به تبلیغات و برگزاری میتینگ ها بین هواداران خود نمود و این در حالی انجام می گردید که مردم انقلابی ایران به قانون اساسی ایران رای مثبت و آن را به عنوان یک قانون جامع و اساسی پذیرفتند و نامزدهای ریاست جمهوری نیز مانند دیگر اقشار مردم باید قانون اساسی را قبول و به انتخاب مردم احترام قائل می شدند اما رجوی با عنوان اینکه من انقلابی ام و به مبارزه مسلحانه شهری علیه دیکتاتوری شاه پرداخته ام نیازی به پذیرفت قانون اساسی نیست و باید انقلاب توسط انقلابیون اداره شود و عده ای از مردم فهیم انقلابی و دولتمردان با این موضوع مخالفت و به سراغ رهبری انقلاب رفته و کسب تکلیف کردند و رهبری با صدور فتوا کسانی را که به قانون اساسی رای نداده اند را رد صلاحیت نمود و پس از این فتوا رجوی با خودخواهی منحصر به فردش از نامزدی ریاست جمهوری کنار رفت و به خاطر ناکامی و شکست اقدام به جاه طلبی پلیدی کرد و با پیام مبارزه مسلحانه دستش را به خون عوام و دولتمردان آغشته و آلوده کرد و این اقدامات در حالی انجام شد که چند روز قبل در میتینگ خود در دانشگاه تهران گفته بود: "ما بر حسب مسئولیت ها و وظایفمان وارد این صحنه شده ایم و نه از روی جاه طلبی. اگر اهل جاه طلبی بودیم درها به روی ما بسته نبود. ما همیشه رنج ها را تحمل می کنیم ". و در اینجا عبارت درها به روی ما بسته نبود خود افشای رویکرد آنهاست که در آن زمان تنها در پیش روی آنها همان آغوش امپریالیسم جهانخوار و ایادی آنان بود که در نهایت هم همان شد و با هدایت و حمایت امپریالیسم به آغوش صدام، مزدور اجاره ای آنها رفتند آنهم چه دری که موجب در به دری و آوارگی کنونی فرقه رجوی شد. و این بود نتیجه خلاف قانون اساسی، احترام قائل نشدن به رای مردم و ترور مردم مظلوم بیگناه و دولتمردانی همچون رجائی و باهنر.

 بلی سال هاست که در عرصه انتخابات ایران شاهد فعالیت ها، موضع گیری ها و ایجاد تنش و دوگانگی فراوان از سوی فرقه مخرب رجوی می باشیم و بهای آن را هم مردم میدهند و به عبارتی فرقه رجوی برای سرنگونی حکومت و رسیدن به خواسته های خود، مردم کوچه و بازار را به خاک و خون کشیده و یا با حربه های گوناگون سعی در انحراف و به قهقهرا کشیدن کودکان و جوانان دارد و از طرف دیگر هم با ایجاد تحریم و فشارهای بین المللی از طریق امپریالیسم خشنود و با آنان همچون گذشته همکاری می کند. آری هر 4 سال یکبار داغ دل رجوی و یارانش که همان یاران شیطان هستند تازه شده و فتنه انگیزی نموده که می توان به انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 نیز اشاره نمود و در این انتخابات نیز مانند سالهای قبل و اوایل انقلاب ضایع گشته و به زباله دان تاریخ انتخابات بازگشتند و این تداعی و یادآوری جاه طلبی ها و فتنه انگیزی های فرقه است که الان موجب از هم پاشیدگی تدریجی فرقه و آزردگی خاطر نحس مریم قجر شده و در خیال این است که هم آغوش جان مک کین آمریکایی و ایادی آنها شود جبران شکست هایشان،  میشود و به گذشته شوهر مفلوک و مفقودش اگر بنگرد دیگر نیازی به این همه خیانت نمی باشد و درس عبرت میگیرد. باید این را بفهمد که انتخاب رئیس جمهور مستلزم برپایی انتخابات آزاد و سرانجام میزان رای اکثر انتخاب مردم است نه اینکه رجوی بیاید و بگوید معشوقۀ من مریم از امروز رئیس جمهور منتخب شده ایران است.

به آرزوی رهایی همۀ اسیران فرقه رجوی در سال جاری و شرکت آنان در انتخابات کشورشان چه در خارج و چه در داخل.

 بیژن

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا