برعکس این خانواده ها وطن پرستی و انقلابی گری خود را ثابت کرده و خط سرخی میان عملکرد خود و سوابق تروریستی و خیانت فرقه رجوی رسم نموده اند.
تجربه و سوابق نشان می دهد که این خانواده ها که رجوی سال ها قصد خراب کردن آنها وایجاد زمینه ضدیت آنها با دولت و نظام ایران را داشته دریک تقابل معنادار در مواجهه با سناریوهای رجوی آنها اغلب در انتخابات مسئولیت داشته و در بیشتر موارد کاندید داشته و در شوراها انتخاب شده اند و بیشتر موارد مسئول صندوق بوده و در زمینه های مختلف اداری انتخابات اعمال مسئولیت کرده اند.
خانواده های گروگانها صرفأ رابطه خونی با گروگان های رجوی دارند وبه شدت با خیانت وضدیت آنها با مسیر تکامل و انتخابات مردم در ایران مخالف هستند.
چه اکنون و چه در سالهای گذشته می بینیم که رجوی در سرفصل های انتخابات وغیر انتخابات می گوید هرکس تنش به تن فرقه خورده ازنظر نظام ایران مجرم است و با این سناریو خانواده های گروگان ها را با خود بر می زند واز آنها قصد سوء استفاده تبلیغی دارد. جواب و نظر خانواده های گروگان ها در این خصوص چیست؟
خانواده های گروگان ها بدون استثنا می گویند مبارزه –کار سیاسی وحزبی مسالمت آمیز که موازی با خواسته اکثریت مردم باشد جرم نبوده و نیست و اینکه آقا وخانم رجوی عملکرد خود وفرقه شان را جرم می دانند البته که درست است چون قرار گرفتن در زیر پرچم صدام قصاب جوانان ایران مبارزه نیست خیانت و جنایت است.
بی پرنسیب ترین گروه های ضد انقلاب هم در ته خط علنأ و آنقدر زننده و عیان با صدام نرفتند ایرانی بکشند وبه آن افتخار کنند. به همین دلیل است که رجوی خود را مجرم و خائن می داند و در مقابل مردم ایران می بیند.
اکنون تمامی خانواده های گروگانهای رجوی خود صاحب انقلاب هستند و مسئولانه مسئولیت دارند ودست اندرکارهستند و حتی یک لحظه هم به خود اجازه نمی دهند ترحمی به عملکرد تروریستی فرقه رجوی داشته باشند اتفاقأ آنها خود مدعیان سرسخت رجوی می باشند.
رجوی بیش از سه دهه است که کاملا دستش خالی و رویش سیاه است به همین دلیل اکنون هست و نیست خود و فرقه اش را در اختیار سناتوری آبروباخته مثل مک کین می گذارد واین ته خط آنهاست.
خانواده های گروگانهای رجوی در انتخابات شرکت کرده و می کنند
