در نتیجه سران فرقه برای برون رفت از این منجلاب و بیرون آمدن از بحران فروپاشی دست به دامان ارباب ایدئولوژیک خود آمریکا شدند و اینبار با به صحنه آوردن مک کین جمهوری خواه و دیوانه و آوردن او به تیرانا سعی در روحیه دادن به نیروهای وارفته خود کردند همان ترفندی که رجوی در سال 65 با آمدن به عراق صدام حسین و کمک تسلیحاتی ارتش بعث او و سودای فتح سه روزه تهران نتوانست حتی به دروازه کرمانشاه هم برسد باز با تکرار اشتباهات گذشته اینبار با آویزان شدن به ارباب سنتی خود که با وجود بمباران وحشیانه قرارگاهشان و کشتار نیروهای فرقه در همه قرارگاه های مرزی و حتی اشرف و قطع شدن جفت پای شورای رهبریشان اساساً تاریخ سلطه امپریالیسم و ماهیت جهانخوارگی آنان کاملاً به ورطه فراموشی سپرده شد و با افتخار و پذیرایی شاهانه از مک کین فرتوت او را در جمع خود راه داده تا بتوانند از طریق او جلوی ریزش شدید و ویرانگر نیروهای خود را بگیرند زهی خیال باطل! شتر در خواب بیند پنبه دانه! اگر از گندم ری (صدام و ارتش بعث عراق) به شما چیزی ماسید از امثال مک کین و مشابه او نیز خواهد رسید بقول ضرب المثل شیرین ایرانی (همه بفکرخویشند فرقه به بفکر ریش است)
نتیجه اینکه فروپاشی فرقه محتوم و حتمی است و راه گریزی دیگر برایتان جز اقرار به اشتباهات گذشته خود نمانده است پس هر چه زودتر در تصمیم گیری خود تجدید نظر کرده و خود را با واقعیت های دنیای آزاد منطبق کنید و با نقد گذشته ننگین و سراپا خشونت خود کمی بخود آئید و اینقدرخود را دستاویز شیاطین و شب پرستان تاریخ نکنید.
عبدالله افغان