مریم قجر دلش برای که می سوزد!؟

خانم مریم قجر در هر فرصتی پیام و یا سخنرانی برای داخل کشور تهیه می کند اخیرا نیز بخاطر زلزله ی  خراسان ابراز تاسف و پیام سوز و گدازی برای مردم این خطه فرستاده و همدردی خودش را ابراز نموده الحق والنصاف فرصت طلبی هم در گوشت و پوست این زن و شوهر عجین شده است و تلاش کردند حداکثر ضربه را باز به ملت و کشورشان بزنند. آیا برای ملت دلسوز هستید؟ وقاحت هم اندازه ای دارد.نیازی نیست شما برای مردم ایران پیام بفرستید که چه بکنند.
باید به آنها گفت بهتر است شما به فکر آن دسته از افرادی باشید که سالیان است آنها را از دیدار با خانواده شان محروم و زندگی آنها را تبدیل به جهنم نموده اید! کدامیک از  وعده و وعید مسعود  طی این سالیان اجراء شد. چرا در کمال صراحت و صداقت این را برایشان ترسیم نمی کنید؟ این سرابی که نشان می دهید چرا دروغ بودنش را اعلام نمی کنید. شما موضوعات جدی تری دارید تا به آن بپردازید و ابراز همدردی کنید انسانهایی که سالهاست زخم بی اعتمادی خورده اند و در پایه های دروغین پا سفت کرده اند.اخیرا هم با فرا رسیدن سال جدید و رفتن در آلبانی خواستید وضعیت بهم ریخته و نا به سامان تشکیلات را با لبخند های مسخره و دادن شاخه گل و شیرینی منسجم نمائید و باز تا مدتی به آنان انگیزه دهید.آنقدر این حرکت تصنعی بود که خودتان هم باور ندارید اگر هراسی ندارید اجازه بدهید این افراد با خانواده هایشان دیدار کنند چرا مانع دیدارشان می شوید؟؟ پس ممانعت برای چیست؟ درد اصلی این است که دیگر حنای رجوی رنگ ندارد و این سالیان فقط با دوز و کلک توانسته افراد را فریب دهد.
خانم مریم قجر در صحبت هایش تحریم انتخابات و نرفتن مردم پای صندوق های رای را خواسته است! این از همان پیامهای صد من یک غازی است که سالها مسعود رجوی از ملت می خواست و هر بار وعده نزدیک بودن سرنگونی حاکمیت ایران را نوید می داد می گوئید این انتخابات دیگر آخرین انتخابات است پس چه می شود این تحلیل های آبکی!
 

خروج از نسخه موبایل