من رای میدهم و رای هم دادم

شوق و ذوق مشارکت درانتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر و روستا در هر ایرانی فوران میکرد که منهم ازآن مستثنی نبودم بلکه شور و حال شیرین وصف ناپذیری هم داشتم چرا که دستکم بواسطه حضور در یک سازمان تروریستی و منزوی از مردم دستکم 25 بهار از عمرم از نعمت حضور و مشارکت در انتخابات محروم شده بودم و طبعا در12 سال گذشته متعاقب از جدایی از رجوی و بازگشت به وطن عزیزمان ایران با شور و اشتیاقی عجیب و توصیف ناپذیر در کنار همنوعانم در انتخابات فعال و اکتیو بودم که 29 اردیبهشت 1396 در اوجش بود.
ابتدا به ساکن صادقانه اقرار کنم و خود را ازهرگونه توجیه کردن وپرداختن به حاشیه خلاص کنم که درروزانتخابات که مصادف بود با 29 اردیبهشت یعنی روزتعطیل جمعه ؛بنده اسیرتمایل نفس عماره شدم ومنافع شخصی- خانوادگی را برحضوراول وقت رای دادن ترجیح دادم وبه اتقاق خانواده ازبرای تفریح وتفرج به آبشار لونک واقع دردیلمان سیاهکل روانه شدیم  وبا خود گفتیم دراین صورت هم ازتعطیلی روزجمعه بی نصیب نخواهیم ماند وهم اینکه ازسروصدا وشلوغی حسب العمول انتخابات رهایی یافته وآخروقت خود وخانواده را برحسب وظیفه پای صندوق های رای خواهیم یافت.
ما بعد ساعاتی خوش گذرانی درهیئت خانواده درکنارطبیعت خاصه آبشار بسیار زیبای لونک بالاخره حوالی 10 شب به جانب شهررشت از برای حضور در صندوق اخذ رای حرکت کردیم. با مشاهده  صفوف فشرده ومتراکم اولین ودومین وسومین وچهارمین و همینطورصندوق های دیگراخذ رای ازمردمان عزیز و موقع شناس کشورمان تصمیم گرفتیم مقابل صندوق اخذ رای خلوت توقف کنیم شاید که زودترموفق به رای دادن بشویم.
درادامه شهرگردی آنچه که یافت نشد ایستگاه صندوق رای خلوت بود وگویا لحظه مره برصفوف رای دهندگان افزوده وتراکم بیش ازپیش را می بایست شاهد باشیم. لذا ازبیم آنکه ازاساس نتوانیم درانتخابات ریاست جمهوری و شهروروستا شرکت کنیم ورای بدهیم یازده شب خود را درصفوف متراکم دیگرشهروندان جای دادیم وشناسنامه وکارت ملی به دست در انتظار فرا رسیدن نوبت مان شدیم.
لحظات ودقایق بسرعت سپری میشد ولیکن ازصف طویل رای دهندگان پرشور انگارکه چیزی کم نمیشد وبدین صورت دلهره واضطراب عدم رسیدن نوبت رای دهی به ما بشدت آزارمان میداد.
چیزی به پایان وقت رای دادن که نیمه شب 1200  مشخص شده بود نمانده بود که خوشبختانه درواپسین دقایق نوبت مان شد وشادمان وسرفرازخود وخانواده رای خودمان را درصندوق اخذ رای وارد کردیم وچونان سایرهمنوعان خویش با افتخارنه دریک انتخابات بل در رفراندم " آری " به نظام وانقلاب وارزیشهای والای نهفته درآن شرکت جستیم.
حال متعاقب رای دادن صف طویل مردمی را میدیدم که متاسفانه دراثراعلام پایان وقت اخذ رای نتوانسته بودند رای خود را درصندوق اخذ رای بریزند وازاین بابت خیلی خیلی ناراحت و نگران بودند.
سطور کوتاه ازواقع نگاری یک روز پرهیاهو ولیکن شیرین و بیاد ماندنی ازبرای پاسخ محکم ودندان شکن به دشمنان ومعاندان کشورمان بود که ابلهانه اباطیل وخزعبلات نشخوارمیکردند که " حوزه های اخذ رای خلوت بود یا که کساد بود یا که ازاساس تحریم بود!!!! "
زهی به این همه خیانت و وطن فروشی ازجانب دشمنان مردم ایران خاصه فرقه بدنام رجوی.
پوراحمد
مطلب مرتبط:
شاخص خروج از یک فرقه مخرب و تروریستی به یک نهاد مدنی و مسالمت جو چیست!؟

خروج از نسخه موبایل