قسمت اول گزارش جمع بندی اعضای جدا شده خوزستانی در رابطه با تحلیل روند یکسال اخیر و نقش آن بر تسریع فروپاشی فرقه رجوی
منت خدای را که در آستانه شبهای قدر شهادت مولای متقیان امام علی علیه السلام یکبار دیگر بعد از سالیان اسارت در فرقه جهنمی رجوی توانستیم بدور هم جمع شویم. بالاخره تلاش های خودمان وهمت و اراده خانواده هایمان نتیجه داد و ما از آن تشکیلات جهنمی رها شدیم و طعم شیرین آزادی و لذت درکنارخانواده بودن را چشیدیم ولی این برای ما کافی نبود زیرا هنوز تعداد زیادی از دوستان ما دراسارت فرقه هستند واز لذت آزاد زندگی کردن ودرکنارخانواده بودن محروم.احساس مسئولیت انسانی، عواطف وحس زندگی مشترک و انبوه خاطرات مانع از این میشود که ما درقبال سرنوشت آنها بی تفاوت باشیم و فقط بفکرمنافع خودمان باشیم لذا مسیرانجمن نجات را برگزیدیم
..
اجازه میخواهیم با مروری گذرا و تیتروار و خیلی خلاصه تحولات یکسال اخیر را جمع بندی نماییم.
الف) 20 شهریور۹۵ آخرین گروه از اعضای فرقه مجاهدین از عراق وکمپ لیبرتی به کشور آلبانی منتقل گردید و دولت عراق و آمریکا اعلام کردند که دیگر هیچ عضوی از مجاهدین درعراق نمانده و کمپ لیبرتی هم بسته شد.
این درحقیقت نه یک انتقال معمولی بلکه یک عقب نشینی مفتضحانه برای سازمان بود. چرا که همه شما آن همه شعر وشعار که اشرف حفظ شرف، کوه اگربجنبد اشرف زجا نجنبد، یا پادگان اشرف دژ تسخیرناپذیر وخاک عراق معبرعبوربرای سرنگونی را شنیده بودید.هیچ کس به ذهنش خطورنمی کرد روزی سازمان از خاک عراق عقب نشینی کند زیرا سالیان رجوی درذهنمان القا کرده که عراق ظرف ارتش آزادیبخش و کانون سرنگونی است.
انتقال نیروها به آلبانی که با وساطت وهماهنگی آمریکا با دولت آلبانی که به لحاظ سیاسی کاملا وابسته به دولت آمریکا وکشوری فقیر وکوچک است این فرصت را برای رهبران فرقه فراهم ساخت که با لابی گری با بخش هایی از هیئت حاکمه و از آن طریق با کمیساریا همچنان سرنوشت وکنترل نیروها را بدست داشته باشد دولت آمریکا درجریان نشست هماهنگی با دولت آلبانی به آنها توصیه کرده که مسئولیت حل وفصل کارهای اداری وقانونی ومستمری حقوق ماهیانه اعضا کماکان دراختیار فرقه باشد وسران فرقه هم بیشترین سوء استفاده را برای هرچه بیشترتحت کنترل گرفتن نیروها از این وضعیت کردند. ولی با توجه به اینکه شرایط آلبانی باعراق کیفا فرق میکرد و فرقه نمی توانست همان فضای بسته وقرنطینه ای اشرف ولیبرتی را درآنجا اعمال نماید بسیاری از اعضا تحت تاثیرشرایط جدید از سازمان جدا شدند. بطوریکه تعداد آنها به بیش از ۱۰۰ نفررسید.
سران سازمان ابتدا با جدایی افراد موافقت میکردند مشروط براینکه
۱. برعلیه سازمان دست به افشاگری نزنند.
۲. با ایران تماس نداشته باشند.
ولی بعد از برقراری اولین تماس های تلفنی اعضای جدا شده با خانواده ها وانتقال این خبربه دیگرنیروها که هنوز درتشکیلات بودند منجربه مسئله داری و ریزش بیشتر نیروها شد سازمان با بهانه اینکه نفرات جدا شده دراستخدام وزارت اطلاعات درآمده اند فشار را براعضای درون تشکیلات بیشتر کرد.
1: تردد و رفت و آمد یکنفره به شهرممنوع گردید ورفت وآمد درشکل سه وتا چهارنفره و در روزهای مشخصی انجام میشد.
2: هرگونه برخورد ودیداربا اعضای جدا شده به بهانه مزدوری آنها برای ایران و وزارت اطلاعات ممنوع ومرز سرخ اعلام شد.
3: از نفراتی که بقول خودشان حلقه ضعیف بوده واحتمال جدایی شان وجود داشت فیلم ودست نوشته می گرفتند که درآن ضمن اعلام بریدگی مواضع سازمان را تایید ودرمخالفت با رژیم ایران موضع میگرفتند تا بدینوسیله آنها را بسوزانند ودیگر زمینه بازگشت به ایران برایشان بوجود نیاید.
ادامه دارد…