پس از آن که یک نماینده ی کنگره ی امریکا به نام دانا روراباکر حملات تروریستی در تهران علیه مردم بی گناه را مشروع دانست – چون علیه کشور دشمن صورت گرفته بود – وزیر امور خارجه امریکا رکس تیلرسون تأیید کرد که هدف دولت ترامپ درباره ی ایران، تغییر رژیم است. بنا به گزارش تینک پراگرس، تیلرسون گفته است که سیاست امریکا مبتنی بر تکیه کردن به” عناصری در داخل ایران” است که می شود برای تغییر حکومت ایران از آن ها حمایت کرد، به این امید که” انتقال مسالمت آمیز حکومت” رخ دهد.
به گزارش اصحاب رسانه، یکی از این”عناصر داخلی ایران” که باید مورد حمایت امریکا قرار بگیرند، می تواند سازمان مجاهدین خلق (فرقه ی رجوی) باشد. مجاهدین خلق همان سازمانی است که به چندین تن از اعضای کنگره ی امریکا از جمله دانا روراباکر رشوه های هنگفت داده است.
روز پنج شنبه، 18 خرداد، درست پس از حمله های تروریستی که عناصر داعش در ایران انجام دادند و طی آن هفده نفر شهروند بی گناه ایرانی کشته شدند، روراباکر نماینده ی جمهوری خواه کنگره چنین حملاتی را” چیز خوبی” خواند و پیشنهاد کرد که ایالات متحده با چنین گروه های پیکار جویی علیه ایران همکاری کند.
آدرین مهسا درکیانی، روزنامه نگار تینک پراگرس درباره ی این نماینده می نویسد:” این که روراباکر به قدری ضد ایران است که از داعش برای حمله به ایران تمجید می کند اصلاً تعجب آور نیست. این نماینده ی کنگره از حامیان پر سر و صدای تغییر رژیم در ایران و همچنین مدافع سرسخت مجاهدین خلق است. مجاهدین گروهی فرقه گراست که معروف به نقض حقوق بشر است و می خواهد حکومت ایران را سرنگون کند و تا سال 2012 در فهرست سازمان های تروریستی امریکا بود.”
در سوی دیگر، نماینده ی دیگر کنگره تد پو را داریم که او نیز از حامیان پرشور مجاهدین خلق است و همان کسی است که با سئوال خود وزیر امور خارجه رکس تیلرسون را به این پاسخ سوق داد تا حمایتش از گروه های ضد ایرانی مثل مجاهدین خلق را به طور ضمنی بیان کند. داریوش نمازی در سایت نایاک (شورای ملی ایرانی امریکایی) می نویسد:” اظهارات تیلرسون در پاسخ به سوال نماینده ی جمهوری خواه تگزاس، تد پو، از حامیان پرشور مجاهدین خلق بود. اعضای مجاهدین خلق هم در جلسه حضور داشتند. تد پو از تیلرسون پرسید که آیا امریکا از” تغییر رژیم مسالمت آمیز” حمایت می کند و آیا سیاست امریکا بر این است که مسائل را چنان که هست پیش ببرد یا یک برنامه ی مسالمت آمیز تغییر حکومت دراز مدت در نظر دارد.” تیلرسون به ظور ضمنی گفت که سیاست امریکا بر این است که به سوی حمایت از تغییر رژیم پیش برود و اعلام کرد که امریکا برای حمایت از عناصری درداخل ایران کار می کند که به انتقال مسالمت آمیز حکومت ختم شود.”
در حقیقت،” انتقال مسالمت آمیز حکومت”، گزینه ای بسیار دور از ذهن است. مادامی که تندروهای امریکایی برای پیش برد اهدافشان روی تروریست هایی چون مجاهدین خلق و داعش حساب می کنند، هیچ چیز مسالمت آمیز نخواهد بود. داریوش نمازی معتقد است:” چنین حمایت هایی بیشتر احتمال دارد به گروه هایی چون مجاهدین خلق که به دنبال سرنگونی خشونت آمیز حکومت ایران هستند، امتیاز بدهد، در نتیجه دولت ترامپ می تواند به سوی تکرار اشتباهی پیش برود که در سال 1953 برای سرنگونی حکومت محمد مصدق در ایران مرتکب شد.”
روزنامه نگار دیگری به نام تونی کارتالوچی از این هم فراتر می رود و با ارائه اسناد ثابت می کند که امریکا از خیلی پیش تر دستور کار تغییر رژیم خشونت آمیز در ایران را با استفاده از نیروهای نیابتی مثل مجاهدین خلق، پی گرفته است. او اظهارات خود را برسند موسسه ی بروکینز که در سال 2006 منتشر شد، مبتنی می کند. عنوان این سند” کدام راه تا ایران؟ گزینه هایی برای راهبرد جدید امریکا در قبال ایران” است. در این سند استفاده از مجاهدین خلق گروه تروریستی که در آن زمان در فهرست سازمان های تروریستی وزارت امور خارجه امریکا بود به عنوان نیروی نیابتی مفصلاً مورد بحث قرار می گیرد. به نوشته ی این سند، امریکا میتواند از مجاهدین خلق برای یک آشوب مسلحانه ی تمام عیار علیه ایران استفاده کند، چیزی که بی شباهت به آن چه که امروز در سوریه می گذرد،نیست.
چنانچه کارتالوچی می نویسد، مولفین سند بروکینز، سوابق تروریستی مجاهدین خلق، از جمله قتل شش شهروند امریکایی در دهه ی 70 میلادی در ایران را پذیرفته اند. با این وجود، در سال 2012 گروه در پی لابی های چند میلیون دلاری از فهرست تروریستی خارج شد. از آن پس، دفاتر خود در امریکا را بازگشایی کرد و فعالیت های ضد ایرانی خود را دوچندان کرد اما تاکنون نتیجه ای از فعالیت ها و هزینه های بسیار خود نگرفته است. کارتالوچی می نویسد:” مجاهدین خلق، علیرغم همه ی تلاش ها، چه قبلاً و چه اکنون قادر نبوده اند این هدف عظیم تحریک قیام های گسترده علیه تهران را عملی کنند،این موضوع استفاده از دیگر گروه های تروریستی را الزامی می کند.” به نظر می رسد که برای جنگ طلبان امریکایی و شاید خود مجاهدین خلق داعش شامل دیگر گروه های تروریستی است که همکاری با آن ها الزامی است، که البته داعش ذاتاً نمی تواند به تغییر”مسالمت آمیز” حکومت کمکی بکند. این به اصطلاح”انتقال مسالمت آمیز” قطعا با استفاده از مجاهدین خلق نیز محقق نمی شود. سابقه ی سرشار از خشونت فرقه ی رجوی که جان هزاران شهروند بی گناه و چندین تن از مقامات حکومت ایران را گرفته است، قابل انکار نیست. به علاوه، همدستی مجاهدین خلق با دیکتاتور سابق عراق در طول هشت سال جنگ ایران و عراق کوچکترین پایگاه آن ها در میان مردم ایران را ریشه کن کرد.
پل پیلار از نشریه ی نشنال اینترست به خوبی توضیح می دهد که چگونه گذشته ی خشونت آمیز مجاهدین خلق تجربه ی نیروهای امنیتی ایران را برای فائق آمدن بر چنین حملاتی را بالا برد. او می نویسد:” مرتکبان اصلی تروریسم در ایران در طول چهاردهه ی گذشته، مجاهدین خلق بوده اند، فرقه ای مارکسیستی/اسلامی و گروهی تروریستی که پیش از انقلاب در میان قربانیانش امریکایی ها هم وجود داشتند. به لطف فعالیت های مجاهدین خلق، ایران الزاماً تجارب گسترده ای در مواجهه با تروریسم دارد.”
آنچه مسلم است، جنگ های نیابتی دنباله دار با استفاده از گروه های تروریستی و تفرقه افکنی در اقلیت های قومیتی هیچ فایده ای ندارد، مگر متحدتر کردن ملت ایران. چنانکه، پس از حمله های تروریستی تهران تصاویر و پیام هایی همبستگی چون” با همیم”،” در کنار همیم”،” همه با هم با ایران” به طور چشم گیری به اشتراک گذاشته شد.
مزدا پارسی