تعداد زیادی از خانواده های گروگان های در چنگ رجوی در کشور آلبانی(کرمانشاهی) با ارسال و ارائه دادخواست خطی و یا با تماس های تلفنی و تلگرامی وهمچنین مراجعات حضوری به شدت از حرف های مریم قجر در تجمع 10 تیر در پاریس اظهار انزجار نموده و از تمامی مجامع حقوق بشری دنیا خواستار کمک و نجات عزیزان در گروگان در کشور آلبانی شدند.
مادران و پدران گروگانها همگی از بیان واژه آزادی توسط مریم در تجمع مذکور و تناقض آن با حصر و زندانی کردن فرزندان آنها در تیرانا به شدت شاکی و تقاضای دخالت رئیس جمهور فرانسه ونخست وزیرآلبانی شدند.
آنها می گویند چگونه است که مریم، افغان وعرب وافریقایی وهرانسان آواره و بی خانمان رابه تجمع آورده وپذیرایی می کنند اما اعتماد یک ولگرد را به فرزندان گروگان ما در آلبانی نمی کنند؟
آیا مریم رجوی با قرار دادن تعدادی کودک و نوجوان خارجی و نمایش و پز دادن حقوق بشری وعاطفی می تواند حقوق بشر وهرکسی را فریب دهد؟ چرا فرزندان ما را نیاورد؟ چرا آنها محکوم به ایزولاسیون وپانسیون همیشگی هستند وچرا اجازه ندارند درهیچ تجمع وفضای باز وآزاد اجتماعی حضور یابند؟
منظور مریم قجر از آزادی چیست؟ آیا آزادی مربوط به این دسته از انسانها نیست؟ آنها به چه دلیل توسط رجوی ها آق شده اند؟
امریکا زندان گوانتانامو را دریک کشور خارج ازامریکا دایر نموده واتباع هرکشوری را که بخواهد به آن می برد وشکنجه می کند.
رجوی هم درتیرانا گوانتاناموی فرقه ای ساخته وشکنجه می کند ومحبوس کردن 3هزارنفر در مرکز یک کشور اروپایی ننگ برای آن کشور است.
ما خانواده های گروگان های کرمانشاهی از نخست وزیر آلبانی فی الواقع می خواهیم دخالت کند و حتی برای حفظ آبروی کشور خودشان هم که شده یک لحظه به این تراژدی درست شده که در خیابان اصلی تیرانا رجوی با ساختن درب آهنی ودیوار بلند وزندانی کردن چند هزارنفر بدون اسامی وهویت مشخص وبا اسامی وهویت جعلی به کشور شما انتقال داده شده فکرکنید.
ما خانواده های آن زندانیان واسیران به شما اخطار میکنیم اگر خودتان به دلیل فشارامریکا نمی توانید دراین خصوص تصمیمی بگیرید لطفأ از طریق سفارت خود درایران به ما اجازه دهید که به کشورشما بیاییم واز طریق قوه قضائیه کشورتان شکایت خود را پیگیری وخواهان دیدار با فرزندانمان شویم.
جمعی از خانواده های کرمانشاهی