در ادامه همایش آقای خدابنده با خانواده های خراسان رضوی که عزیزانشان در فرقه رجوی گرفتارند ایشان به پرسش های خانواده ها پاسخ دادند که خلاصه ای از این جلسه را به اطلاع شما می رسانیم.
سوال: شرایط عزیزان ما که بعد از عراق به آلبانی منتقل شده اند، بهتر شده یا بدتر؟
بدون شک شرایط فرزندانتان در آلبانی خیلی بهتر از عراق است البته آلبانی از نظر بُعد مسافت به مراتب نسبت به عراق دورتر می باشد در حال حاضر دسترسی به آلبانی سختتر است. اما از نکات مثبت انتقال عزیزانتان به آلبانی می توان به مهمترین آن مسئله امنیت جانی آنها اشاره کرد زیرا دیگر از موشک و خمپاره خبری نیست و اینکه رجوی نمی تواند با به کشتن دادن عزیزان شما سوءاستفاده کند. و اینکه دیگر نمی تواند افراد را بطور کامل از دنیای آزاد جدا نگه دارد. دومین مزیت انتقال به آلبانی، ارتباط و آشنایی افراد گرفتار در فرقه با دنیای بیرون از فرقه بعد از سالیان طولانی که در اشرف و لیبرتی بطور کامل از دنیای بیرون محروم بودند می باشد.
امروز فرزندان شما در آلبانی می توانند با تحت فشار قرار دادن تشکیلات رجوی در آلبانی و تلاش و پیگیری شما خانواده ها چه در داخل ایران و چه در خارج ایران که از طریق کمیساریای عالی پناهندگی و دیگر مراکز و سازمان های بین المللی انجام دادید و می دهید رجوی را مجبور کردید تا آنها را بطور محدود آزاد بگذارد تا بتوانند اجازه دیدار با خانواده هایی که از اروپا و امریکا به آلبانی رفتند را بدهد، هم چنین باعث شده تماس بصورت تلفنی و شبکه های اجتماعی برای آنها مسیر شود طبق اخباری که ما داریم بر اثر همین ارتباطات روند جدا شدن در فرقه زیاد شده و هم چنین باعث شده سازمان به دستور مریم رجوی فشار تشکیلاتی بر اعضایش را کمتر کند تا جلوی ریزش را بگیرد.
سئوال: تاثیرات جامعه آلبانی بر فرزندانمان چگونه است؟
اکثر افرادی که در آلبانی از فرقه رجوی جدا شدند به این نکته اشاره کردند که مدت سی سال است نه بچه ای را دیده و نه صدای آن را شنیده اند و اولین باری که مشاهده کردند در خیابان های آلبانی یک خانم و آقا بهمراه کودکشان در حال راه رفتن هستند از فرط ذوق دچار بهت زدگی شده و اشک از چشمانشان جاری شده بود. شرایط آنها در عراق طوری بود که زن و مرد حق هیچ گونه ارتباطی با یکدیگر نداشتند حتی در خیابان و پمپ بنزین های پادگان اشرف اما بعد از سی سال به خیابانی آمده اند که زن و مرد با هم قدم می زنند، دیدن این شرایط دگرگونی عظیمی در اسیران به وجود آورده است این شرایط باعث فعال شدن عواطف، علایق و احساسات انسانی سرکوب شده آنها در مدت 30 سال که توسط رجوی شده بود شده واین همان چیزی می باشد که رجوی به شدت از آن گریزان است و می ترسد چرا که فرقه ها همیشه خانواده را دشمن خود می دانند
سوال: وضعیت جسمانی اسیران دربند فرقه رجوی در آلبانی چگونه است؟
فرقه رجوی بدلیل بیگاری کشیدن و گماردن به کارهای سخت و طاقت فرسا مانند کندن زمین و سنگرسازی، نگهداری از ادوات نظامی(قبل از خلع سلاح شدن در عراق) ساخت کانکس و… در گرمای شدید عراق از اسیران گرفتار دربند خود طی سالیان طولانی، به شدت فرسوده شدند هم اکنون آنها با توجه به سن و سال بالا دچار دردهای مفصلی و آرتروز (ضعف شدید استخوان) شده اند. وی گفت رجوی برای اینکه بیشتر از اعضایش کار بکشد و آنها را خسته کند تا نتوانند فکر کنند به آنها اجازه استفاده از وسایل و ابزار استاندارد و اصلی را نمی داده و آنها را مجبور می کرده که با وسایل و ابزار دست ساز کارهای سخت و طاقت فرسای مثل: کندن سنگر، جابجایی تراول های بزرگ و تیر آهن و… انجام دهند.
سوال: روند جدایی افراد و شرایط زندگی آنها در آلبانی چگونه است؟
بعد از سخنرانی مریم رجوی در مراسم سالانه فرقه در پاریس هفت نفر توانستند با تغییر در افکار و عقاید خود از فرقه جداشوند که از این تعداد دو نفرشان از فرماندهان و اعضای رده بالا بودند، افراد جدا شده دارای شرایط عادی نیستند بدین صورت که کمی طول می کشد تا خود را با جامعه آزاد وفق دهند و با ترس و فشاری که از طرف فرقه به آنها القا شده بود فکر می کنند دائم زیر نظر هستند و حرکات و رفتار آنها کنترل می شود بعد از سی سال مغزشویی در فرقه رجوی با اینکه جدا شدند هنوز باور نمی کنند که زندگی عادی دارند و هیچ کس آنها را کنترل نمی کند، باور اینکه با خانواده هاشان تلفنی صحبت می کنند برایشان خیلی سخت است،
سوال: از مشکلات فرزندانمان در آلبانی کمی توضیح دهید؟
در حالیکه فرزندان شما به عنوان پناهنده از طرف سازمان ملل متحد به آلبانی منتقل شده اند و حتی آمریکا به مقامات آلبانی رسما تعهد داده که اینها هیچ گونه مشکل و مسئله ای برای کشور آلبانی به وجود نمی آورند. ولی کمیساریا و دولت آلبانی آنطوری که می بایست به اعضای جدا شده کمک کنند نمی کنند خود فرقه هم از تمام اعضایش زمانیکه در عراق حضور داشتند وکالت نامه گرفته تا امور پناهندگی و حق حقوقشان در اختیار سازمان باشد و برای اولین بار در تاریخ تخلفی در سازمان ملل متحد شکل گرفته که افراد بصورت گروهی پناهنده شده اند. سازمان برای اعضای پناهنده خود از سازمان ملل وجه نقد(حقوق) دریافت می کند، پرداخت حقوق به اعضا اینگونه است که آنها باید به دفتری که متعلق به فرقه رجوی است مراجعه کرده، افراد فرقه در ابتدا از آنها سوال می کنند، شما بعد از جداشدن در آلبانی به چه کاری مشغول هستی؟ بقیه جداشده ها چطور؟ رابطه تان با سفارت ایران چگونه است؟ چه کسانی به سفارت مراجعه می کنند؟ چه کسانی به خانواده هایشان وصل شده اند؟ و… بعد از پرسیدن این سوالات اگر جوابی از فرد مذکور پاسخ داده شود تازه به نصف حقوق خود می رسد!
سوال: در حالیکه سازمان حقوق فرزندانمان که سازمان ملل می هد را کامل نمی دهد پس خرج و مخارج مراسمات و مناسبات مریم رجوی از کجا و چگونه تامین می شود؟
با ترفند مظلوم نمایی که سازمان تحت فشار مالی می باشد قبل از مراسم سالانه فرقه در پاریس حدود 100 یورو از حقوق تمام افراد کثر و مصادره شد، اعلام شد این پول صرف ویلپنت میشود بعد از مراسم تعدادی از نفرات به بیان این امر در رسانه ها پرداختند و گفتند فرقه با مصادره حقوق ما برای مراسمات پوشالی خود هزینه می کند. بعد از این افتضاح از طرف فرقه حقوق تمام افرادی که به این موضوع اشاره کرده و دست سازمان را رو کرده بودند به کل قطع شد با این بهانه که این افراد وقتی به سفارت ایران دسترسی دارند پس می توانند به ایران بازگردند و از نظر ما دیگر پناهنده محسوب نمی شوند و حقوقی هم به آنها تعلق نمی گیرد.
سوال: روابط افراد بعد از جداشدن از فرقه و زندگی کردن در آلبانی چگونه است؟
سازمان بعد از جداشدن افراد دست از سرشان برنداشته و همچنان تلاش می کند تا فضای بی اعتمادی را برای آنها فراهم سازد طوریکه همه نسبت به هم شک و تردید داشته باشند سازمان با گماردن جاسوسان خود در بین افراد جداشده و محل تردد آنها درپی جاسوسی و اطلاع از رفت و آمد جدا شده می باشد.
پیشنهاد فرقه به کسانی که حقوقشان قطع شده این است که علیه چند نفر مطلب نوشته و بدگویی کنند تا شاید حقوقشان دوباره ابقا شود! با این کار فضای تنش بین برخی از جداشدگان در آلبانی بوجود آمده است. یا به بعضی از جداشده پیشنهاد کمک برای خروج از آلبانی را می دهد که بعد خود فرقه فرد مورد نظر لو می دهد فرد مزبور یا در آلبانی دستگیر می شود و یا در کشورهای همسایه آلبانی گرفتار در کمپ های پناهندگی می شود و این طوری فرقه از دست این جداشده چه به لحاظ مالی و چه به لحاظ اینکه روشنگری در آینده اگر پایش به اروپا برسد خلاص می شود.
سایت انجمن نجات و بنیاد خانواده سحر ضمن هشدارهای فراوان به اعضای جداشده در آلبانی یادآورشده تا گول ترفندهای فرقه رجوی را نخورند.
سئوال: چرا مریم رجوی به آلبانی آمد؟
شرایط به گونه ای بود که افراد روزمره به فکر جداشدن از فرقه رجوی بودند به علت موج مسئله داری که در بین اعضا شکل گرفت و یک جمعیتی بالای 100 نفر اعلام کردند که ما قصد جدا شدن داریم این قضیه مریم رجوی را وادارکرد تا خود شخصا به آلبانی بیاید. ورودی که قرار بود با چندین دیدار و ملاقات طی چند روز باشد مبدل به شش ماه شد؛ ماندن مریم با سلسله نشست هایی برای این افراد مرتبط شد و تا آنجا پیش رفت که با ترفند به افراد گفتند شما تا انتخابات در سازمان بمانید.
سئوال: مریم رجوی چطور فرزندانمان راگول می زندتا درآلبانی بمانند؟
سازمان چطور به بچه های ما می گوید که ما می توانیم به ایران از آلبانی برویم؟!
مریم رجوی هم مانند شوهر مفقود شده اش با وعده و وعیدهای پوشالی و از طرف دیگر سیاه نشان دادن داخل ایران فرزندان شما را گول می زند.
تحلیل مریم رجوی مثل خود رجوی براساس مطالب غیر واقعی از اوضاع ایران می باشد او بدون اینکه بگوید ما در کنار مرزهای ایران چه کار کردیم که حالا آن طرف دنیا چه کار می خواهیم انجام دهیم باز مثل مسعود رجوی از این گفته: که اختلاف نظر بین مقامات ایران شدت یافته و قرار است آقای روحانی از دور انتخابات حذف شود تا آقای رئیسی جایگزین وی شود، در انتخابات هم که کسی شرکت نمی کند و بیشتر جنبه آماردهی و مهندسی شده دارد پس انتخابات فرمایشی و نمایشی است.
بعد از روی کار آمدن رئیسی دوباره حوادث سال88 به صورت گسترده تری تکرار خواهد شد و ما این بار آماده تر وارد ایران خواهیم شد و نظام جمهوری را از سرنگون می کنیم و…؟؟؟!!! و این طوری مثل شوهر معلولِ مفقود شده اش وعده های تو خالی می دهد. در این بین چند نفری از اعضا هم اعلام کرده بودند اگر روحانی رای بیاورد و باز مثل دوران خاتمی تحلیل سازمان غلط باشد ما از سازمان جدا می شویم.
بعد از انتخابات که آقای روحانی انتخاب شد مریم رجوی با پرویی تمام در حالیکه می گفت: انتخابات در ایران فرمایشی بوده و آمارسازی شده چون هیچ کس در آن شرکت نداشت همانطور که مثل معروف می گوید دروغگو کم حافظه و کودن است، دلیل انتخاب شدن آقای روحانی را اینگونه توجیه می کند: «اگر ما در انتخابات دخالت و افشاگری علیه رئیسی نکرده بودیم چه بسا ممکن بود رئیسی رئیس جمهور شود».
واقعاً پررویی و وقاحت پیشگی از شوهر مفقودش را خوب آموخته است.
حال باید به مریم رجوی گفت تویی که تا قبل از انتخابات به گونه دیگری حرف زده بودی اینک با چرخشی 180 درجه نظر متفاوتی نسبت به آنچه را که قبلا گفتی بیان کردی، یک مشت حرف دروغ و پوشالی که به خورد اعضای سازمان می دهی تا از خارج شدن آنها از فرقه پوشالی ات جلوگیری کنی.
سوال: وضعیت افرادی که در آلبانی اسیرچنگال رجوی هستند به چه شکل هست و آنها به چه کاری مشغولند؟
آنها زیر نظر کمیساریا و وزارت کشور آلبانی در مجموعه منزلهای مسکونی(مجتمع) که به سازمان واگذار شده زندگی می کنند، افراد جداشده به تدریج جهت زندگی به این مکانها فرستاده می شدند. نام یکی از این مجتمع ها «مقرمفید» است که افراد آلبانیایی تبار هم آنجا سکونت دارند و با افراد جداشده همسایه هستند. فرقه رجوی از همان بدو خروج اعضا از فرقه، طبق ضابطه و محدودیتهای فراوان باعث شد تا اعضا نتوانند با دنیای بیرون از فرقه ارتباط برقرار کنند یکی از این محدودیت ها شامل سلام و احوالپرسی نکردن با همسایه های آلبانیایی تبار بود، افراد وظیفه داشتند بدون جواب سلام از کنار فرد مذکور عبور کنند که این کار بخودی خود حساسیت ایجاد کرد. بعد از مدتی این ضابطه از طرف فرقه لغو شد چون سران فرقه رجوی قصد داشتند مکانی همانند اشرف در آلبانی برپا کنند تا افراد جداشده از مجتمع ها را خارج کنند و به آنجا بفرستند، این کار تا حدودی پیش رفت.تا اینکه خود اعضای جداشده اعلام کردند چنانچه فرقه بخواهد ما را به جایی همانند پادگان اشرف بفرستد، به هیچ عنوان از قبول این امر فرمان نگرفته و زیربار نمی رویم زیرا مشخص است که ما دیگر نمی توانیم با دنیای آزاد ارتباط داشته باشیم. با توجه به این حرف جداشده ها که متفق القول گفتند ما به مکانی همانند اشرف نمی رویم ادامه پیش برد ساخت و ساز اشرف در کشور آلبانی فعلا متوقف شده زیرا سران فرقه از ریزش نیروی شدید، وحشت زیادی دارند و حاضر نیستند به این بهانه افراد از فرقه شان جدا شوند.
سوال: سران فرقه رجوی در قبال جداشده ها و کسانی که قصد جداشدن دارند چگونه موضع گیری می کند؟
سران فرقه رجوی از حجم ضابطه ها و محدودیت های فرقه ای که در اشرف و لیبرتی حاکم بود کاسته اند، در واقع انواع نشست ها و عملیات های جاری و نوشتن فاکت و… خیلی کم شده و دیگر مثل سابق افراد به روی هم تیغ نمی کشند اما کاستن این محدودیتها از طرف فرقه با باج خواهی همراه است یعنی در عوض افراد حق ندارند با سفارت، کمیساریا و از همه مهمتر با خانواده خود ارتباط برقرار کنند. حال بسیاری از جداشده ها توانستند با شکستن این تابو با خانواده خود ارتباط بگیرند فرقه رجوی هم بیکار ننشسته و با ترفند فرستادن جاسوس در بین جداشده ها به دنبال تفرقه و گرفتن اتو از نفرات می باشد تا حقوق قانونی آنها را پرداخت نکند.
ترفند دیگری که فرقه به کار بسته بود جهت سرگرم کردن افراد تا از خروج آنها جلوگیری کند، برپایی کلاسهای آموزش زبان است. آموزش زبانهای انگلیسی و آلبانیایی. افراد با خود می گفتند اگر قرار است ما با کسی در آلبانی ارتباط نداشته باشیم پس لزوم یادگیری زبان آلبانی چه ضرورتی دارد؟
سوال: بچه های ما در سنین جوانی جذب فرقه شدند و اکنون که سن آنها به بالای شصت سال رسیده و اکثرا دارای بیماری هستند چه لزومی دارد که فرقه آنها را نگه داشته و به آنها خرجی می دهد؟
افراد حاضر در آلبانی در واقع دیگر تاب و توان کار کردن را ندارند و فرقه صرفا به دنبال بالا نگه داشتن آمار نفرات می باشد. شاید دلیل اصلی آن ترس از افشاگری این اعضای قدیمی که پیر شده اند باشد که هم چنان از آنها نگه داری می کند چرا که این اعضا بیشترین اطلاعات را دارند و بیشترین خدمت ها را برای رجوی کردند.
در مراسم ویلپنت تنی چند از مهمانان از سران رجوی سوال کردند که چرا از افراد خود مستقر در آلبانی به این مراسم نیاورده اید؟ ملاحظه می کنید فرقه رجوی حتی حاضر نیست در مراسم و مناسبات خود از این نفرات استفاده کند. هنوز معلوم نیست که چرا رجوی با چنگ و دندان به حفظ نیروهای خود اصرار می ورزد؟ شاید او همچنان منتظر این است تا روزی روزگاری دری به تخته خورد و اوضاع ایران به نفع او برگردد (بر فرض محال) اما با این نیروهای زهوار در رفته چه کاری می تواند انجام دهد؟
سوال: مسعود رجوی کجاست و دچار چه سرنوشتی شده است؟
هیچ خبری از رجوی نیست و اکثر افراد از پرسش این سوال ترس دارند زیرا فرقه آنرا مرز سرخ اعلام کرده، که نباید در رابطه این مسئله سئوال کنند چنانچه فردی از سران فرقه بپرسد مسعود کجاست؟ به وی انگ جاسوس جمهوری اسلامی می چسبد؛ فضای بسته و خفقان آور فرقه در این رابطه اجازه طرح چنین سوالاتی را به افراد خود نمی دهد زیرا پرسیدن آن بهای سنگینی در پی خواهد داشت. سازمان تمام تلاش خود را به کمر بسته تا ارتباط افراد را با دنیا محدود کند.
سوال: امکان بردن خانواده ها به آلبانی وجود دارد؟
از آنجایی که کشور آلبانی جزو کشورهای فقیر بشمار می رود از این رو فرقه رجوی با سوءاستفاده از این معضل توانسته با توجیه و پرداخت رشوه های کلان به مقامات و لابی های خودش در آلبانی… توانسته جلوی این اتفاق را بگیرد تا مبادا پای خانواده ها به آلبانی باز شود. البته شما خانواده ها حتماً راه خود را به آلبانی همانطوریکه به عراق باز کردید باز خواهید کرد. انشالله
در پایان خانواده ها در حضور آقای خدابنده قطعنامه پایانی همایش شان که خطاب به کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل نوشته بودند را امضا کردند. مدیر انجمن نجات با تشکر از حضور گرم خانوادها، آرزو کرد که هر چه زودتر خانوادها به دیدار عزیزانشان نایل شوند.