همــراه با گســترش فعالیــت های نظامی ســـازمــان مجاهدین خلق در عراق در خلال سال های 1365 تا 1367، آنها از طــریق شــورای ملــی مقــاومت! در اروپا نیــز به فعــالیت های سیــاسی و تـبـلـیـغی علیه جمهوری اسـلامی ایران ادامــه دادند. در ایــن دوره، بخش سیاسی سازمان توسط” مریم رجوی” اداره می شد و فعالیت های آن به بخش هایی از آمریکا، کشورهای اروپایی، آفریقا و خاورمیانه گسترش یافت!
این فعالیت های سیاسی از طریق قرارگاه اروپایی سازمان مجاهدین خلق در نزدیکی شهرک حومه ای اورسورواز (Auvers-Sur-Oise) در استان سرژی پونتواز (Cergy-Pontoise) در فرانسه پی گیری می شود.
این پایگاه که از سال 1360 به مقر فعالیت های سازمان در اروپا تبدیل شده است، محل استقرار مریم رجوی بوده و به همین دلیل در برابر” پادگان اشرف” در عراق به” پادگان مریم” در فرانسه مشهور شده است!
ایستگاه جاسوسی و تخلیه تلفنی سازمان در فرانسه، در پادگان مریم، مستقر است، اعضای فرقـــه، در این ویلای بزرگ که به” ستاد مجاهدین” هم معروف است هر روز وظیفه دارند تا با پوشــــش های مختلف با ارگان های مختلف دولتی و غیر دولتی و حتی خانه های مردم تماس برقرار کنند، تا اهداف مورد نظر بالادستی خودشان را به سرانجام برسانند.
این پادگان که تحرکات سیاسی و امنیتی وتروریستی علیه جداشدگان سازمان در اروپا و آمریکا را سازماندهی می کند، تا کنون” کارویژه های” زیر را برای سازمان داشته است:
الف- مرکز و ستاد فرماندهی استراتژی جنگ مسلحانه داخل کشور و ارتش سابق اسارت بخش رجوی در عراق!
ب – مرکز امن عناصر تئوریک و ایدئولوژیک سازمان که مسئولیت تبیین متدولوژی فرقه ای و کنترل ذهن نیروهای سازمان در آلبانی و اروپا و آمریکا را دارد!
پ – ستاد اصلی سیاسی سازمان یعنی شورای کذائی مقاومت!
ت – ستاد سازماندهی اجرایی در زمینه های تبلیغی، ارتباطی، اطلاعاتی، مالی و جاسوسی و تروریستی علیه جداشده ها و خانواده ها و هواداران بریده و…
ث – نماد قدرت سازمان در تبلیغات بیرونی و فعالیت های سیاسی و دیپلماتیک پس از پادگان اشرف سابق!
سازمان مجاهدین خلق پس از پایان جنگ ایران و عراق، فعالیت های خود را با تمرکز بیشتر بر اقدامات سیاسی – تبلیغاتی در اروپا و آمریکا پیگیری می کند. با وجود این، مسعود رجوی از انحلال شاخه نظامی سازمان پس از پایان جنگ ایران و عراق خودداری کرد (که در زمان خود استراتژی غلطی بود و بعدها این عدم انحلال بخش نظامی زمینه ساز فروپاشی سازمان درعراق و ضربات متعدد بررهبری و پیکره سازمان مجاهدین خلق شد)
هرچند که در سال۱۳۶۵ مسعود رجوی خاک فرانسه را ترک نمود و در عراق و تحت حمایت دیکتاتور سابق عراق(صدام حسین) اقامت گزید و پادگان اشرف در عراق مرکز اصلی فرماندهی عملیات خرابکارانه فرقه بود، اما پادگان مریم در فرانسه در طول این سالها نیز همچنان نقش مکمل خویش را ایفا می نماید.
پس از سقوط حکوت صدام حسین و ناپدید شدن مسعود رجوی سرکرده فرقه، و فرار مریم رجوی همسر وی از عراق به فرانسه، پادگان مریم دراورسورواز دگر باره نقش محوری خویش را بازیافته است.
دولت فرانسه به تبعیت از آمریکا و به انگیزه چانه زدن با جمهوری اسلامی ایران در تعاملات فی مابین، وجود فرقه مجاهدین را با بهانه رعایت آزادی و حقوق بشر تحمل نموده است.
فعالین حقوق بشر و مدافعین آزادی دقیقاٌ به دلیل رعایت حقوق بشر و آزادی در فرانسه، خواستار تحت کنترل در آمدن پایگاه مریم در فرانسه توسط دولت این کشور میباشند.
بنا بر شواهد و نیز افشا شدن مناسبات درونی این تشکیلات ضدبشری، با کمال تأسف باید گفت که در درون این پایگاه رفتار بسیار وحشیانه و غیرانسانی با نیروهای تحت امر فرقه، توسط مسئولین ارشد آن صورت میپذیرد.
افراد حاضر در اورسورواز فرانسه مقر مریم رجوی همانند سایر اعضای فرقه مجاهدین درآلبانی تحت کنترل کامل بوده، حق ازدواج، تماس با خانواده و بستگان خویش را به هیچ وجه ندارند.
اما خوب است که نگاهی تیتر وار به وضعیت افراد اسیر در پادگان مریم بیندازیم و ببینیم موارد نقض وحشیانه حقوق بشر در این مکان جهنمی چه میباشند:
ــ افراد حاضر در پادگان مریم در فرانسه، صد درصد تحت کنترل کامل مریم عضدانلو (رجوی) و تیمی از فرماندهان ارشد حاضر در پادگان که با هم نسبت فامیلی دارند بوده و حق هیچ گونه تصمیم گیری و رفتار آزادانه فردی را نداشته و کاملاٌ تحت کنترل و مراقبت میباشند.
ــ افراد حاضر دراین پادگان، به هیچ عنوان حق خروج انفرادی از این پادگان را ندارند مگر در قالب تیمهای چند نفره و با دستور و اجازه مسئولین درجه اول پادگان.
ــ افراد اسیر فرقه در این مرکز، حق دسترسی به هیچ رسانه آزادی را ندارند جز دسترسی به تلویزیون اختصاصی مجاهدین و روزنامه مجاهد.
فرید