از مسعود و مریم، چیزی جز دروغ و فریب ندیدیم! – قسمت دوم

برای بیشتر باز شدن بحث به اطلاعیه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، استناد می کنم که یک سازمان مستقل و بی طرف است.
در اطلاعیه کمیساریای عالی پناهندگان، اینگونه نوشته شده است:
“مانیتورهای سازمان ملل در کمپ لیبرتی موضوع رعایت حقوق بشر و شرایط انسانی ساکنان را به طور روزمره مانیتور می کنند، با این حال ساکنان غالباً از دسترسی آنها به برخی نقاط ممانعت می کنند. این مانع انجام وظیفه آنها می شود و از ساکنان می خواهم که به طور سازنده با دولت عراق و سازمان ملل همکاری کنند که کمپ عراق جدید بتواند به طور مسالمت آمیز بسته شود و تلاشها بتواند روی انتقال ساکنان در کشور ثالث متمرکز شود.”
و حال جواب وقیحانه سازمان را بنگرید:
” مراجعه مردان (تحت عنوان ناظران یا مأموران حفاظت ناظران) به محل استراحت زنان. این برای زنان مجاهد مسلمانی که در لیبرتی هستند به هیچ وجه قابل قبول نیست و هیچ بهانه ای نمی تواند این را توجیه کند. نقض سنتهای فرهنگی و مذهبی و اصول مسلم انسانی و حقوق بشر و حقوق ویژه زنان، طبق قوانین و کنوانسیونهای بین المللی بسیار نفرت انگیز است. – یک موضوع تکان دهنده دیگر در شکایتهای ساکنان این است که در برخی موارد ناظران شما، افراد پلیس عراق را با خود به برخی مکانهای استقرار و استراحت می برند که به طور معمول خود پلیس به آن مکانها نمی رود. این بسیار تحریک آمیز و نگران کننده است که افراد شما تسهیل کننده اقدامات سرکوبگرانه بعدی پلیس در لیبرتی گردند.”!!!
دجالگری و اوج دروغ و تزویر را در همین چند جمله می توان یافت… چرا آنچه که مشخص است:
1 – یک سوم افراد درون لیبرتی را زنان تشکیل می دهند که 80 درصد آنان لایه مسئول سازمان به حساب می آیند.
2– تمامی کمپ لیبرتی از یکسری بنگال هایی تشکیل شده است که قرار بود محل اقامت و زندگی نفرات تا زمان خارج شدن از عراق باشد و بطور طبیعی در داخل لیبرتی نبایستی قسمت های مجزای دیگری وجود داشته باشد.
3- سران شیاد سازمان و شخص مسعود رجوی احتمالاً فراموش کرده اند که چگونه هفته ها و ماه ها همین زنان و دختران را برای هفته ها و ماه ها به بیابان های اشرف به همراه همین مردان و سربازان عراقی در دوران صدام برای تمرینات و مانور می فرستادند و یا هفته ها و ماه ها همین زنان و دختران در بیابان ها و در میان خاک ها زندگی می کردند راستی آن موقع قوانین اسلامی شماکجا رفته بود؟ کجای این قوانین اسلامی شما رقص رهائی رعایت شده است؟
4 – در فرهنگ شیادی این فرقه نفرت انگیز است که همچنان فکر می کند که می تواند با حربه”اسلام و فرهنگ اسلامی” مانع از بازدید رسمی افراد کمیساریا و دولت عراق از محل های توطئه و اختفا در درون کمپ لیبرتی شوند.
5- راستی آیا در فرهنگ اسلامی شما گفته شده است زنان حق صحبت با مردان را ندارند. در فرهنگ اسلامی شما نوشته شده که افراد و ناظران صلیب سرخ اجازه بازدید از محل زندگی” زنان نظامی” را ندارند؟ پس حتماً در آن فرهنگ اسلامی شما نوشته شده است. زنان حق مادر شدن ندارند زنان حق ازدواج ندارند. زنان باید در یک پستو قایم شوند و هر بلایی را هم می توان بر سر زنان آورد و آنها را وادار به رقص رهائی کرد و یا مخفیانه کشت و صدایش را هم در نیاورد… (مهری موسوی– مینو فتحعلی – زهرا فیض بخش – مرجان اکبریان و…. قربانیان این جنایت های کثیف رجوی هستند) اگر کسی بایستی شرم کند و تکان بخورد، خود باند رجوی است.
ودر پایان: چگونه بود زمانی که در اشرف بودیم همین زنان اسلامی! هر هفته به آسایشگاه های برادران! رفته و بعنوان بازدید از تمامی اتاق های آسایشگاه و حتی کمدهای انفرادی افراد بازدید می کردند! چگونه است که آن زمان هر هفته در کل اشرف مسئولین فرقه از کامپیوتر های شخصی افراد گرفته تا محل استراحت و کار… همه افراد را بعنوان”امنیت” بازرسی و زیر رو می کردند” و کسی حتی جرأت یک اعتراض نداشت… و حال اینگونه کارها غیر اسلامی شده است؟
نیرویی که نه خاک دارد، نه مردم و نه منابع مالی مشروع و شناخته شده، چگونه از پس هزینه های سنگین اش – آن هم در کشورهای اروپایی – خواهد آمد؟ آیا این مسئله برای دولتها و وزارتخانه های ذیربط کشورهای غرب، جای پرسش و کند و کاو نیست؟ آیا در فرانسه می توان بدون برگه عبور وارد شد، مهمان جنگ طلب دعوت کرد و برای دقایقی نفرت پراکنی و مداخله در کشورهای دیگر، هزاران دلار خرج کرد و همه چیز را سیاه و به سلامت خاتمه داد، آیا باورش سخت نیست؟
فریـب، بزرگترین سلاح نگهدارنده مجاهدین خلق در ارتباط با نیروها، مردم و اربابان قدرت بوده و آنها بدون این سلاح – به زعم خود مقدس- قادر به پیشبرد امور خواهند بود.
همچنین انستیتوی تحقیقات دفاع ملی (RAND) در گزارش تحقیقات خود که از اکتبر 2007 تا ژانویه 2009، هم در عراق و هم در امریکا انجام شده است، افزون بر تشریح خصوصیات و سیاستهای مجاهدین خلق، به تعامل و اشتباهات امریکا در برخورد با این گروه تروریستی در عراق پرداخته است (که مطالعه آن خالی از لطف نیست…):
“انستیتوی تحقیقات دفاع ملی” آمریکا در گزارش تحقیقاتی خود، جذب 70 درصد از نیروهای سازمان مجاهدین خلق را”غیرداوطلبانه” و با فریب، تطمیع دروغین و تهدید عنوان و تصریح کرده است، این سازمان تروریستی با وعده های دروغ از جمله وعده کار همراه با حقوق، اعطای زمین، کمک در دریافت پناهندگی، دیدار آزاد با خانواده، امکانات بهداشت و درمان عمومی و حتی ازدواج نیرو جذب کرده و عضوگیری این سازمان از سال 1986 داوطلبانه نبوده است.
ادامه د ارد…
فرید